Rap spelled backwards is par, you ain’t up to that, spuugt Styles P vloeiend de mic in op Manson Murder. Dit soort tracks zijn ideaal voor Styles, die een sombere sfeer neer kan zetten als geen ander. Het is aangenaam om hem, na twee decennia activiteit in de hiphopscene, zo hongerig te horen. Hij klinkt zo nu en dan fanatieker dan in zijn begindagen. Ook N.O.R.E. (die zich tegenwoordig P.A.P.I. noemt, God weet waarom) komt erg overtuigend op Manson Murder, met zijn beste verse in jaren.
N.O.R.E. is niet de enige gast. De eerder genoemde D-Block kompanen Sheek Louch en Jadakiss komen ook goed voor de dag. Sheek Louch mag op de pompende productie van Hater Love zijn wordplay (Chris Wallace money, every night is a ‘big’ show en They tryin’ to take the black man out like Mitt Romney) brengen en dat doet hij fanatiek als altijd. De delivery van beide MC’s op deze track is belachelijk hard. Jadakiss dropt zijn punchlines op de ietwat spacey beat van Red Eye. En ook de Wu-Block reünie (Raekwon doet mee op Reckless) is geslaagd; op een wat snellere beat kan Styles P ook goed uit de voeten. Het gescratchte refrein is een welkome afwisseling op de rest van de nogal makkelijke refreinen op Float.
Zoals altijd neemt Styles P de tijd om zijn favoriete vrouw, Mary Jane, te aanbidden. Deze keer op
I Need Weed. Het is niet slecht, maar ook niet zo memorabel als eerdere tracks waarin hij zijn geliefde plantje bezingt. Die groeiden uit tot anthems. Denk aan Good Times (A Gangster and a Gentleman, 2002) en in mindere mate Blow Ya Mind (Super Gangster: Extraordinary Gentleman, 2007).
Wanneer Styles P wel uitblinkt, is als Scram Jones zijn soulvolle producties uit de hoge hoed tovert. Shoot You Down en Take It Back vormen de essentie van het karakter van Styles P: vuil en luxe tegelijk. In beide tracks komt het straatimago naar boven, maar met de humor die Styles P er doorheen gooit, toont hij karakter: Get a candle to circle the whole crew around / find a nice little spot to boo-hoo around (Take It Back). Niet veel artiesten kunnen hun vijanden bedreigen met zo veel humor. Op uitsmijter Screw Y’all samplet Scram de corny zomerhit van vorig jaar, Million Voices van Otto Knows, die zijn cornyness niet verliest door het downpitchen. Zonde, de rest van de beats is van een behoorlijk hoog niveau.
Veel van zijn collega’s hebben hun hele carrière de laatste muziektrends gevolgd om airplay te verkrijgen. Styles P niet. Op Float doet Styles P precies wat hij op de vijf albums ervoor ook al deed; hij gunt de luisteraar een blik op de straat, verteld door een van de beste storytellers in hiphop. Zoals hij zelf zegt in Shoot You Down: I just keep it real, they just care about swagger. Geen bullshit voor Styles. Harde beats en spitsvondige lyrics gebracht met een overtuigende delivery. Float bewijst bovenstaande quote. Styles P houdt het al jaren echt. Zowel als gangster als gentleman.
Tracklist:
01. Float Intro
02. Mansion Murder (Feat. P.A.P.I. aka N.O.R.E.)
03. Bodies In The Basement
04. Hater Love (Feat. Sheek Louch)
05. Take It Back
06. Haze vs. Sour (Skit)
07. I Need Weed
08. Red Eye (Feat. Jadakiss)
09. Reckless (Feat. Raekwon)
10. Shoot You Down
11. Open Up (Feat. Bullpen)
12. Screw Y’all
