In Sound Of The Street kom je erachter naar welke muziek kunstenaars luisteren als ze bezig zijn met een muurschildering of in hun atelier. De Rotterdamse kunstenares Naomi King is naast een street art-talent óók nog eens muzikaal. Ze heeft een lange tijd gedraaid als DJ, maar toch zet ze die harde beats liever niet op als ze aan het werk gaat, béhalve als ze een harde deadline moet halen. Waar luistert ze in de andere gevallen naar? In gesprek over snoeiharde tunes en haar guilty pleasures.
“Vroeger stond er bij ons thuis áltijd muziek op. Omdat mijn ouders zijn gescheiden toen ik vrij jong was, groeide ik op in twee verschillende leefomgevingen. Daardoor kreeg ik ook een heel breed scala muziek te horen. Zo luisterde mijn moeder naar klassiek, maar ook rock en Top 40-ballads. Daarentegen luisterde mijn vader en stiefmoeder juist veel naar reggae, jazz en blues. Zelf heb ik in de loop van de jaren een grote liefde voor elektronische muziek ontwikkeld, met sporen van jazz en hiphop, maar ook klassiek.”
“Dat nummer mogen ze draaien op zowel mijn bruiloft als mijn begrafenis.”
Heb je dan ook een favoriete artiest?
“Yes, definitely! The Cinematic Orchestra is écht een old time favorite. Dit is een elektronisch orkest op het label Ninja Tune, dat sowieso ook één van mijn favoriete labels is. De mix tussen elektronische en traditionele instrumenten is super goed. Right in the feels! Zo is mijn lievelingsnummer ook gemaakt door hen, The Awakening Of A Woman. Dit is een nummer dat gedraaid mag worden op zowel mijn bruiloft als mijn begrafenis. Het heeft een ongelofelijk intense maar mooie opbouw.”
“Ik heb geen vaste afspeellijst voor als ik aan het werk ga, ik kijk eigenlijk altijd hoe ik me voel op het moment en wat daar het beste bij past. Dat kan van alles zijn, maar in eerste instantie juist liever geen jungle of drum-‘n-bass. Ik ben in 2005 begonnen met DJ’en. Ik heb dit een jaar of vijf heel intens gedaan en trad veel op. Toen ik op de Willem de Kooning Academie zat was het wat afgenomen, maar drie jaar geleden begon ik samen met mijn beste vriendin, Jill Velleman, weer te draaien onder de naam PussyGang. We draaiden zó hard mogelijk. Van hiphop naar bassline, bootybass tot jungle en hardcore. Dat kan ik echt alleen draaien tijdens optredens en niet tijdens werk. Nou ja, béhalve als ik een keiharde deadline heb en echt even moet opschieten kan ik nog wel eens jungle en drum-‘n-bass opzetten om supersnel te gaan werken.”
Dus je bent zelf wel muzikaal?
“Jazeker! Naast het DJ’en heb ik vroeger dwarsfluit gespeeld én heb ik ook muziek geproduceerd. Zo heb ik in 2006 een vinylplaat uitgebracht samen met Noisia. En het lijkt me ook nog heel tof om in de toekomst nog eens cello te leren spelen. Ik vind dat echt een prachtinstrument.”
“Speakers zijn wat beter voor mij tijdens het werk. Als ik headphones opzet dan word ik echt helemaal opgeslokt door de muziek, al zou ik de playlist die ik meegeleverd heb wel op je headphones beluisteren om de bass en bliepjes maximaal te ervaren.”
Heb je ook nog guilty pleasures? Zo eentje waar je je voor schaamt als die over de speakers klinkt?
“Nee, ik schaam me helemaal niet snel. Ik kan heel hard meeblèren met Britney Spears of nummers van Meatloaf uit volle borst mee zingen zonder me hiervoor te schamen. Het beste meeblèr-nummer vind ik trouwens Unbreak My Heart van Toni Braxton.”
Dank je wel voor de tip! Heb je nog meer nummers waarvan je vindt dat íedereen ze moet kennen?
“Ik vind dat je sowieso het favoriete nummer van je ouders moet kennen. Ik ben van mening dat hier de basis van je eigen muzieksmaak ligt. Zelf zou ik zeggen dat het, in een lastige periode als waar we nu in zitten, goed is om een positieve mindset te hebben en hier ook je muziek op af te stemmen. Zo zet ik zelf graag het nummer Gyae Su op van Pat Thomas And The Kwashibu Area Band op voor een vrolijk humeur.”
Trakteer jezelf vandaag op de playlist van Naomi King!
