O.C. is een MC die legendarisch van start is gegaan met zijn uit 1994 stammende “Word… Life.” Dat het voor veel MC’s en groepen die in die tijd hun debuut gemaakt hebben moeilijk is gebleken om dat niveau vast te houden bewijzen de carrieres van artiesten als Jeru, Nas (later weer op niveau gekomen) en Lords Of The Underground. Heel sterk begonnen, maar daarna weggezakt. Maar goed: Omar Credle dus; na zijn geweldige eerste album volgde er een redelijke tweede met “Jewelz” maar daarna werd er weinig relevants meer vernomen van de MC uit Brooklyn.
Nu is er dus “Smoke and Mirrors,” en O.C. is vastbesloten de wereld te laten zien dat hij het nog steeds heeft. De Intro klinkt goed, maar nummer twee, “You Made Me,” klinkt geforceerd en zielloos. Op “Martyr” rapt de man weer als vanouds, maar de beat klinkt als een Swizz Beats gedrocht. Waarom sample je in godsnaam “Training Montage” van de Rocky IV-soundtrack? Een keyboard-niemendalletje… “My Way” klinkt dan wel weer lekker, ook qua beat. Op het mooie “Emotions” laat O.C. horen waar hij goed in is: introspectieve teksten (denk: “Born 2 Live”). “Going Nowhere” klinkt als een ouderwetse RZA-track, maar ik kan niet zeggen dat O.C. daarop het best tot zijn recht komt. Hij is meer gebaat bij steady beats dan slepende. “Gone” is het eerste hoogtepunt van “Smoke and Mirrors.” O.C. vertelt hier over een relatie die mis is gegaan, op zich een onderwerp dat vaak behandeld is, maar zoals ik al eerder zei, de Brooklynite is goed in introspectie en de soulvolle beat ligt hem erg goed. “Challenge Y’all” klinkt wel erg als een Just Blaze productie voor Jay Z en klinkt van O.C.’s kant enigszins geforceerd. “This Is Me” is een goede afsluiter van het album.
Het blijft jammer om te zien dat goede MC’s als O.C. krampachtig met de tijd proberen mee te gaan. Natuurlijk is het begrijpelijk, maar het levert bijna nooit goede muziek op. De man kan nog steeds rappen, laat daar geen enkel misverstand over bestaan, maar het klinkt veelal plichtmatig en als je “Word…Life” of “It’s My World,” of zijn verse op D.I.T.C’s “Day One” nog eens naluistert, kan je niet anders concluderen dan dat het heilige vuur er uit is. Hopelijk gaan meer MC’s beseffen dat ze beter kunnen doen waar ze goed in zijn, dan altijd maar mee te gaan met de trends. Op zijn geflopte, experimentele “Electric Circus” zei Common: “Hiphop’s changing, y’all want me to stay the same?” Om vervolgens op opvolger “Be” terug te keren naar zijn oude steez. En al zijn fans en de critici waren weer blij. Misschien ook een idee voor O.C.?
Tracklist:
01. Smoke and Mirrors (Intro)
02. You Made Me
03. Martyr
04. My Way
05. Emotions
06. Distortion
07. Going Nowhere
08. Young World
09. Gone
10. The Good, The Bad, The Ugly
11. Guns And Butter
12. I’m Da Boss
13. Challenge Y’all
14. Brothers Keeper
15. What I Need
16. Shorty
17. This Is Me
Meer info: http://www.hieroglyphics.com
