M.O.P. & Stropstrikkers partyreview

Met M.O.P. en de Stropstrikkers op het programma kun je wel spreken van een hardcore hiphopavondje Boemklatsch. De mannen uit Brownsville, New York, zegden sinds hun laatste volledige show in ons land vijf jaar geleden verschillende keren af. Op deze warme aprilzondag stonden Billy Danze en Lil' Fame echter wel degelijk in de Utrechtse Tivoli.

Wanneer iets later dan gepland de Stropstrikkers de avond openen is nog niet de helft van de zaal gevuld. Het trio, bestaande uit SkafaLau, Jae’Mel en KlaasVaak, heeft ondanks het optreden in hun thuisstad moeite het publiek in beweging te krijgen. De harde, duistere beats van KlaasVaak klappen heerlijk door de boxen, alleen de microfoon van vooral Jae’Mel staat te zacht. Als dit technische mankement verholpen is, kunnen de Strikkers pas echt laten zien waartoe ze in staat zijn. Lompe, rauwe teksten, zware beats en twee hongerige MC’s die hun liefde voor ‘Utka’ en afkeer tegen ‘urban’ maar blijven verklaren. De banger Bedek je nek zorgt eindelijk voor flink wat knikkende hoofden en bouncende heads. Vooral SkafaLau bewijst live erg sterk te zijn; agressief, goed verstaanbaar en soepel flowend.

Qua stijl zijn de Stropstrikkers natuurlijk een prima opwarmertje voor de Mash Out Posse. Tegen de tijd dat de hoofdact het podium betreedt, is Tivoli aardig gevuld, gezellig druk zoals dat heet. Na een introductie door DJ Laze Laze en een van de hypemannen, komen Billy Danze en Lil’ Fame op met Cold as ice. Nog voor de beat begint, ontstaat er een pit. Wanneer de zware bass van deze hit door de boxen knalt, is het gekkenhuis in het publiek. M.O.P. toont zich vanaf de eerste klanken gemotiveerd, maar wordt ook van meet af aan gehinderd door het dramatische geluid in de Tivoli. De teksten van de MC’s komen niet boven de beat uit en zijn totaal onverstaanbaar. Omdat er ook nog eens drie backup-rappers zijn, is het een grote chaos van stemgeluiden. Nou staat M.O.P. niet bekend om het poëtisch gehalte, dus dat maakt het verloren gaan van de teksten ietsje draaglijker. Maar eigenlijk is het onbegrijpelijk dat in een zaal van het kaliber Tivoli het geluid niet goed geregeld kan worden.

De New Yorkse hiphoppers trekken zich weinig aan van die geluidsproblemen en knallen door. De energie spat er vanaf wanneer tracks als 4 alarm blaze, Follow instructions en Down town swinga ’96 worden gedaan. De energie blijft overslaan op het publiek, wat niet zo gek is met een repertoire vol bangers. Des te vreemder is het dat de mannen uit Brooklyn een soort pauze inlassen waarin een van de hypemannen het publiek wat opzweept met bijvoorbeeld DJ Kools Let me clear my throat. Ook wanneer Billy en Fame weer on stage zijn, worden telkens twintig seconden van andermans tracks gedraaid. Uiteindelijk bereiken die nummers het niveau van Eve’s Who’s that girl en het is maar goed dat M.O.P. dan weer op eigen werk overgaat.

De absolute hoogtepunten van de show zijn de twee bekendste tracks van het duo: How about some hardcore en Ante up. Vooral bij laatstgenoemde nummer lijkt de zaal, zoals verwacht, te ontploffen. De pit wordt nog wilder, net als het (nog altijd onverstaanbare) geschreeuw op het podium. Een van de gasten op het podium, die al de hele avond als een malloot op de vreemdste manieren staat te dansen, lijkt alle controle over z’n lichaam te verliezen. Na deze waardige afsluiter, is na een uur het optreden van M.O.P. ten einde. En dat zonder knallers te hebben gehoord als de klassieker Rugged neva smoove en het iets recentere Stand clear.

M.O.P. kan worden verweten dat te veel tijd is verstreken met het uitdelen van alcoholische versnaperingen en het ten gehore brengen van tracks van anderen. Qua energie en enthousiasme was de show zowel op het podium als in het publiek prima. Dat Lil’ Fame en Billy Danze nooit de beste MC’s zullen worden mag duidelijk zijn, daar kom je niet voor naar een M.O.P. optreden. Het eerder aangehaalde belabberde geluid zorgde er echter voor dat vrijwel geen woord te verstaan was. Dat is de belangrijkste reden waarom deze show gewoon vermakelijk was en niet meer dan dat.

Fixtures:
Hoogtepunt: Ante up live
Dieptepunt: Geluid
Bier: 2 euro
WC: gratis
Garderobe: 1 euro
Merchandise: Nee
Fotograferen: Ja
Geluid: Slecht
Bezoekers: 500
Showtime: 22.45 uur
Curtains closed: 23.45 uur
Damage: 17 euro
Cijfer: 7

Geplaatst door bowie op 26 april 2007