Aanraking met hiphop
“Op de basisschool is het begonnen voor mij. Ik geloof dat ik acht jaar oud was toen ik voor het eerst een track van Eminem hoorde. Ik was meteen verkocht en heb sindsdien weinig andere muziek meer geluisterd dan hiphop. Van Eminem ging ik al snel naar Dr. Dre, Snoop Dogg, Tupac, Biggie, dat soort namen. In dat rijtje heb ik dan ook erg lang gezeten. Later, toen Opgezwolle echt groot begon te worden, ben ik pas echt naar Nederlandse hiphop gaan luisteren. Na een tijdje deed ik hetzelfde als bij de Amerikaanse namen, ik ging een beetje verder kijken. Al gauw kom je dan bij Extince en Brainpower uit. Ik had wel wat hiphopoptredens gezien op festivals zoals Festival Mundial in Tilburg en Elastiek in Hilvarenbeek, maar de vijftiende editie van Definitie van Dopeheid was het eerste echte hiphopevenement waar ik aanwezig was.”
Hoogtepunten
“Definitie van Dopeheid 15 is sowieso een hoogtepunt geweest. Sticks & Rico, Jiggy Djé, U-Niq en vooral Manu sprongen er wat mij betreft bovenuit. Voor die tijd had ik nog nooit van Manu gehoord, hij heeft me aardig verrast. Internationaal is de beste artiest die ik ooit heb gezien zonder twijfel Jay-Z. Heb ’m twee keer mogen zien tijdens de Watch The Throne tour van vorig jaar. Beide keren zag ik hem het publiek entertainen alsof het niks was, zonder back-up. Qua performance, show, flows, stemgeluid, alles was goed. Ook Kendrick Lamar zag ik begin dit jaar. Bij hem waren de opbouw en het stemgeluid eveneens top. Hij wist precies op welke momenten hij het publiek zijn lyrics moest laten meerappen, waardoor hij geen back-up nodig had, erg sterk.
Van Macklemore had ik nog nooit gehoord, totdat een vriend van me vroeg of ik meeging naar zijn show in de Melkweg. Ik checkte gauw even een clip op Youtube maar wist niet echt wat ik ervan moest vinden. Toen we eenmaal naar de show gingen, was ik helemaal om: ik ging helemaal naar de klote. Een publiek dat van voor tot achter helemaal los ging, het was echt een gekkenhuis. Een van de shows die heel veel indruk op me gemaakt hebben. En dat voor een artiest waar ik een week van tevoren nog nooit van had gehoord.
Ik denk dat ik Method Man het vaakst live heb mogen bewonderen, internationaal gezien. Hij is een van mijn favoriete MC’s en bewijst zich live keer op keer. Een man van over de veertig die maar blijft stagediven, grappen en grollen uithaalt en trucjes doet on stage. Vorig jaar zag ik hem nog in de Melkweg. Het is gewoon anderhalf uur genieten als hij op het podium staat, of dat nou solo is of met Redman aan zijn zijde.
Op nationaal vlak ben ik erg onder de indruk van de live performance van Zwart Licht en Jiggy Djé. Deze shows zijn energiek en strak. Telkens weer genieten van een show die tot in de puntjes verzorgd is. Hier is duidelijk dat deze artiesten hun huiswerk gedaan hebben en een show geven die als een huis staat. Zwart Licht heeft niet voor niks een aantal keren de prijs beste live act (State Awards, red.) in de wacht gesleept. Telkens als ik bij een show van die groep sta, ga ik los. Hoewel ik Zwart Licht XL ook tof vond om te luisteren en ook zeker tof vond om te zien, vind ik het met Hayzee achter de ones and two’s doper. Ook de shows van Jiggy Djé lopen vloeiend, ik vind dat Kraantje Pappie dat goed overneemt van zijn labelbaas.”
Dieptepunten
“Ik kan gaan zeggen dat het dieptepunt Heems is die ik een paar maanden terug in 013 gezien heb en vandaar nog vers in het geheugen ligt. Maar ik denk dat ik over een paar weken al vergeten ben dat ik deze rapper ooit heb gezien. Zonder DJ kwam Heems naar 013, een Tilburgse DJ moest maar wat regelen voor hem aangezien de geluidsman ook de beats niet aan de praat kreeg. Ik vind dat als je een liveshow doet je moet zorgen dat je je huiswerk hebt gedaan. Mensen komen om vermaakt te worden. Doe dat dan ook. Ook heb ik Raekwon meerdere malen gezien waarbij ik één keer dacht: waar ben je mee bezig Chef? Hij stond tijdens zijn show in 013 continu naast zijn DJ zijn verse te rappen, hangend op de booth. Ik heb op zijn rapskills niks aan te merken, maar qua show leek het nergens op. Terwijl ik hem een keiharde show had zien geven op Splash!, een halfjaar daarvoor. Ik vind daarom niet dat hij als slechtste liveartiest bestempeld kan worden van het lijstje dat ik gezien heb. Verder weet ik überhaupt niet wie ik naar voren zou kunnen schuiven als slechtste liveartiest, op de vers in mijn geheugen liggende Heems na. Ik heb Nas ook een slechte show zien geven in de Melkweg, maar hij heeft me ook verrast op Splash!, met Damian Marley aan zijn zijde. Hij kan, in mijn ogen, niet als een slechte liveartiest gezien worden.
De slechtste liveact op nationaal niveau? Tja, ik vind het moeilijk om mensen af te rekenen op hun liveacts. Vaak blijven slechte performances me niet eens bij. Alleen vind ik Ares zijn show niet de moeite waard om nogmaals te gaan checken. Een rapper die wel degelijk kan rappen. Maar naar mijn idee met twee van zijn vriendjes op het podium staat omdat hij, mijns inziens, snel een DJ en een back-up moest regelen omdat zijn carrière ineens hard ging. Ik gun het hem om er te komen en zal hem ook zeker in de gaten blijven houden. Maar voor nu heeft zijn performance geen indruk op me gemaakt.”
Zalen en factoren
“Als Tilburger heb ik natuurlijk niets te klagen met 013 in ons stadscentrum. Een zaal waar het geluid vaak goed is en een goede sfeer hangt tijdens concerten. Maar niks kan op tegen Paradiso, een zaal waar de sfeer net dat beetje extra heeft. Het decor is een voormalige kerk. Melkweg is ook een supertoffe zaal, alleen een minpunt is dat als je na een show je jas wilt gaan halen je in de verdrukking komt. Ik heb na een show van Rick Ross wel eens een uur gewacht op mijn jas, tussen de duwende en trekkende mensen.
Het geluid is natuurlijk het belangrijkste tijdens shows. Laatst kwam Kanye West in de HMH en de eerste paar tracks was hij gewoon onverstaanbaar. Ik erger me eraan wanneer een artiest niet boven zijn eigen beats uit kan komen. Ook de setlist vind ik belangrijk, want veel artiesten doen maar wat. Maar als een show goed is voorbereid en een goede opbouw heeft, geniet ik daar extra van. Visuals en show vind ik minder belangrijk, maar dat komt bij een show als die van Kanye natuurlijk wel erg naar voren. Een paar dagen nadat ik hem had gezien zag ik Sean Price, die heeft me de show van Kanye wel een beetje doen vergeten. Geen grandioze lichtshow of andere randzaken, maar hij liet wel zien en horen wat echt rappen is. Dan geniet ik, als hiphopliefhebber, meer dan bij een prachtige show met een maar half verstaanbare rapper.
Tijdens de laatste keer dat Kanye in de HMH stond, heb ik me mateloos geïrriteerd aan een aantal personen die zich anders gedragen door de muziek. Dit zal er wel mee te maken hebben dat het een Amerikaan is. Ook zag ik dit bij The Game in Paradiso. Lieve jochies uit nette wijken met rode bandana’s uit hun broek en doen alsof ze The Game himself zijn. Het draait om de artiest, niet om hoe mooi de kleding van het publiek is. Ook merk ik hierin nog verschil in het noorden en het zuiden, het is rauwer in het zuiden van Nederland. Zo lijkt het in ieder geval, geen moeilijk gedoe als je op iemand z’n voet stapt. Gewoon losgaan op die harde shit.”
Anekdotes
“Bij de release van de verzamelaar FTG 4 in Zwolle was wel wat leuks aan de hand. M’n maat, die van Sticks een paar tapes opgestuurd had gekregen omdat die van hem zelf gestolen waren, had een presentje gekocht voor Sticks om hem te bedanken. Aangekomen in Zwolle, eerst even gechilld en gegeten in het centrum, vervolgens richting Hedon. Eenmaal binnen vroeg m’n maat of iemand Sticks kon halen omdat hij nog altijd dat presentje, een Tilburgs drankje, in zijn tas had zitten. We mochten backstage in Hedon om het aan Sticks zelf te geven. Daar hebben we even kunnen praten met de mannen van FTG en vervolgens zijn we gaan genieten van de releaseparty en de afterparty in Even Dansen. Daarna hebben we op het station, in de kou, de rest van de nacht doorgebracht.
Ik ga bijna niet meer echt los. ‘Pitjes pakken’, zoals ik voorheen deed, is er niet meer bij. Ik ben de stille genieter, dat zullen de mensen die me kennen beamen. Ik ga op mijn eigen manier los en hoef daarvoor niet te springen of de pit in te stappen. Wel heb ik in het verleden menig pitje meegepakt tijdens de shows van Zwart Licht. De hardste pit ooit was tijdens Topnotch Extravaganza waar onder andere Zo Moeilijk, Winne, Zwart Licht en Fakkelbrigade het podium betraden. Ik heb Paradiso toen verlaten met flinke hoofdpijn van het losgaan. Een prachtige avond was dat.”
Festivals
“Ik moet bij het woord festivals meteen denken aan Splash!, dat ik in 2010 heb bezocht. Wat we daar het hele weekend hebben meegemaakt was geweldig. Wu-Tang Clan, Missy Elliot, Boot Camp Clik, de line-up was gruwelijk. Op één dag zagen we Tech N9ne, Raekwon en Nas & Damian Marley. De binding tussen verschillende landen en culturen werd daar bewerkstelligd door één ding: hiphop. De sfeer was top, de line-up en de locatie ook. Ik heb daar drie dagen lang genoten. We hebben zelfs vanaf het strandje naar optredens gekeken van Fashawn en Joe Kickass. Ook het reizen was chill, we gingen met de trein. We leerden onderweg mensen kennen die we op het festivalterrein ook nog regelmatig tegenkwamen. Ik ben overigens blij dat we niet op de camping stonden, het waren vermoeiende dagen. Om dan in een bed te kunnen slapen, heeft me wel energie gegeven om de volgende dag weer op tijd op het terrein paraat te staan. Tot nu toe is Splash! het enige buitenlandse festival dat ik heb bezocht, maar ik zou graag nog eens een ander groot Europees hiphopfestival bezoeken zoals Openair Frauenfeld of Hip Hop Kemp.
DVD 15 is wel de beste uit de reeks Nederlandse festivals. Ook heb ik vorig jaar erg genoten tijdens Boogiedown Breda, waar onder andere Elzhi en Public Enemy optraden. Alle elementen van hiphop kwamen er samen: graff, rap, breakdance en DJ’ing. Dat maakte het festival erg goed. Teleurstellend dat het dit jaar niet doorgaat.”
Merch en muziek
“Ik heb regelmatig shirts en sweaters gekocht van artiesten. Boeken vind ik ook erg interessant. Zo heb ik het Smoelwerk-boek, dat erg leuk blijft om door te lezen. Ook Decoded van Jay-Z zit in de collectie. Ik vind het erg leuk om dat soort dingen in bezit te hebben. Ook heb ik een paar artiesten op canvas laten drukken. Bob Marley en Biggie hangen naast elkaar op mijn kamer, die artiesten zijn erg belangrijk voor me. Hun muziek inspireert me.
Ik probeer alles wat ik tof vind aan de collectie toe te voegen. Ik vind het toffer om een origineel doosje in de kast te hebben staan dan een cd’tje te branden. Even zoeken in de kast en dan een plaatje opzetten. Heerlijk om op een bank te ploffen en jezelf rustig mee laten nemen in een goede plaat. Het is ook een gebaar naar de artiest.
De tofste items die ik heb? Beide albums van D.A.C. vind ik erg tof om te hebben, daar is inmiddels erg moeilijk aan te komen. Eentje heb ik van een collega gekregen, de andere zag ik eens in een bak vol tweedehands cd’s bij de Plaatboef. Ook heb ik nog oude LP’s van Michael Jackson, vind ik ook erg tof.”
Verlanglijstje
“Wie ik heel erg graag nog wil zien is Eminem, dat gaat dit jaar ook gebeuren. Daar kijk ik toch wel het meest naar uit. Hij was de eerste rapper waar ik bewust naar luisterde. Ook naar Earl Sweatshirt ben ik erg benieuwd. Maar voor de rest in het genre hiphop weet ik zo even niet wie ik zou willen zien. Ik zou Stevie Wonder, Tim Wes en Emeli Sandé nog wel eens willen zien. Zij maken muziek waarvan ik lekker tot rust kom. Ik wil me niet alleen meer beperken tot hiphop.
Naast het feit dat ik Eminem ga zien, komt er nog genoeg aan dit jaar. Ik ga nog een bezoek brengen aan het Best Kept Secret festival waar onder andere Macklemore & Ryan Lewis, Tyler, the Creator en Danny Brown geprogrammeerd staan. Het is balen dat ik in verband met mijn opleiding, net als vorig jaar, geen bezoek kan brengen aan Frauenfeld. Het begin van dit jaar is overigens al best wel mooi geweest. In één maand tijd naar Kendrick Lamar, Kanye West & Sean Price geweest. Verder heb ik onder meer Masta Ace en Nas gezien. Ik mag niet klagen.”
