De wortels van Eddie Kaine groeien diep in het beton van Brooklyn

Want to read this article in English? Here you go!

Eddie Kaine werkt de laatste jaren keihard om zijn stempel achter te laten in de underground hiphopscene van New York. Met een handvol aan albums, het meesteren van verschillende flows en stijlen en zelfs fysieke releases via de Nederlandse labels ashame Records en De Rap Winkel Records is dat aardig gelukt. Onlangs verscheen ook zijn nieuwe meesterwerk A Tree Grows In Brooklyn in samenwerking met de mysterieuze Big Ghost LTD. Binnen 35 minuten was de fysieke release van het album wereldwijd uitverkocht. Het was daarom hoog tijd voor een heart to heart met de rapper, die te herkennen is aan zijn signature: “It’s Kaine!”

Eddie Kaine is geboren en getogen in de betonnen jungle van Brooklyn. Nog specifieker: in het niet altijd even veilige Bed-Stuy district van het New Yorkse stadsdeel. “Opgroeien in Brooklyn was vooral bitterzoet. Ik heb goede tijden gehad, maar ook tijden die enorm crazy en gevaarlijk waren. Brooklyn baby’s moeten heel snel volwassen worden. Ik zat op een openbare school, in een afgelegen, maar drukke buurt. Vanaf jongs af aan ontmoette ik daar mensen die al verder in het leven waren, waardoor je dingen ziet gebeuren en dingen gaat doen die je in de shit kunnen brengen. Toen ik later mensen buiten Brooklyn ontmoette, kwam ik erachter dat ik al op veel te jong leeftijd verbonden was met shit die ik eigenlijk niet hoorde te doen. Maar begrijp me niet verkeerd, ik wil niet dat mensen denken dat New York een vreselijke plek is. New York is een bijzondere en prachtige plek, een stad die oprecht nooit slaapt en waar veel liefde te vinden is. Er zijn gewoon specifieke areas die enorm gritty en gutter zijn.”

“Het is nog niet de juiste tijd om New York achter me te laten. Mijn wortels lopen hier nog te diep in het beton.”

Ondanks Kaine ook de minder fijne kanten van Brooklyn heeft ervaren, is hij nooit vertrokken en bleef hij trouw aan zijn stad. “Ik heb allerlei zaadjes in Brooklyn geplant die ik niet zomaar kan achterlaten. Mijn familie zit hier en ik heb een hoop vrienden die op mij rekenen. Ik heb hier veel gedaan en momenteel nog meerdere situaties lopen waar ik te nauw verbonden aan ben om te vertrekken.” Toch droomt de rapper af en toe over hoe het is om zijn roots te verlaten. “Wanneer ik er klaar voor ben, zou ik het graag doen. Ik denk al een paar jaar aan weggaan, want ik wil meer zien. Ik ben hier geboren, getogen en gebleven en ik kom ook niet vaak buiten de stad. Het is gewoon nog niet de juiste tijd om New York achter mij te laten, want mijn wortels lopen hier nog te diep in het beton.”

Een groot deel van de wortels die Eddie in Brooklyn houden, liggen overduidelijk bij zijn familie en vrienden. Zij hebben een enorme invloed gehad op zijn keuze om iets met hiphop te doen. “Ik denk dat in een zekere zin hiphop míj heeft uitgekozen. Bij ons thuis werd door mijn moeder veel blues, jazz en gospel gedraaid. Daarbij komt ook kijken dat mijn moeder in een gospelkoor zong. Aan de andere kant luisterde mijn broer naar veel hiphop en mijn zus vooral naar R&B.”

“Die invloeden hoor je ook terug in mijn muziek, want ik harmonize op sommige tracks. Als kind zong ik namelijk eerst, en wilde ik daar carrière mee maken. Wat ook meespeelt is dat al mijn vrienden sinds de basisschool al rapten. Dus door continu met rappers te hangen, wordt je daar op een natuurlijke manier in meegenomen. Zo schrijf ik al bijna mijn hele leven teksten. Thuis zing ik nog wel eens, maar hiphop is echt mijn roeping geworden. Ik heb van alles gedaan in het leven, van skateboarden tot basketbal en van zingen tot tekenen, maar hiphop bleef steeds terugkomen. Ik kwam er niet van af.”

“Altijd was ik een beetje jaloers op Bow Wow en Lil Romeo, die vanaf heel jong al muziek uitbrachten. Ik wilde die 13-jarige worden die het ook maakte met rap.”

De eerste keer dat hij een van zijn rhymes performde was hij negen. Het was toen dat hij voor het eerst voor iemand anders dan familie of vrienden spitte. “Mijn oudere broer speelde basketbal en ik ging met hem mee naar een wedstrijd. Nu is het zo dat toevallig de producer Deric D-Dot Angelettie, die verbonden was aan Bad Boy Records en de crew van Diddy, ook naar de wedstrijd kwam. Mijn rhymes waren wel getweaked door mijn oudere broer, maar ik heb voor hem gespit. En vanaf dat moment werd die shit serieuzer. Ik was altijd een beetje jaloers op Bow Wow en Lil Romeo, die vanaf heel jong al muziek uitbrachten. Ik wilde die 13-jarige worden die het ook maakte met rap en vanaf het moment dat ik voor D-Dot spitte, heb ik het altijd serieus genomen.”

Van hood dreams naar de keiharde realiteit

Toch was zijn ontmoeting met D-Dot niet hetgeen wat hem écht bij hiphop hield. Zoals hij al zei, heeft hij een hoop dingen in het leven opgepakt en zo was het maken met basketbal was zijn hood dream. Het moment dat zijn coach op de middelbare school op nare wijze overleed, bracht voor hem de doorslag om zijn leven van zich af te schrijven. “Het waren de failed basketball dreams die mij deden realiseren dat ik niks anders had om op terug te vallen. Ik deed het echt fucking slecht op school en ben zelfs mijn hele junior year niet komen opdagen. Dus rond mijn senior year ging ik terug en had ik gesprekken met mijn coach lopen. Ik zou naar een andere school overstappen om daar serieuzer te gaan basketballen.”

Dat verliep echter niet zoals Kaine had gedacht: “Mijn coach had zelf ook legal issues en dat werd te zwaar voor hem om te dragen. Toen ik midden in die transfer zat heeft hij zijn eigen leven genomen. Dat was voor mij het moment dat ik echt klaar was met basketbal. Ik was nooit gestopt met muziek maken, maar ik wilde een vangnet hebben met andere dingen. Ik kon terug naar school gaan of iets anders oppakken, maar talent voor schrijven en rappen heb ik altijd gehad.” Dat was het moment waarop hij tegen zichzelf zei: “Fuck it, je hebt een talent. Laten we kijken waar dit je heen brengt.”

“Als ik mijn moeder bel, neemt ze op met ‘Wassup Kaine?’”

Zijn artiesten naam, Eddie Kaine, heeft hij geërfd van zijn buurt. Zowel zijn vader als oudere broers hadden respect en een naam opgebouwd in de buurt. Als kleine jongen had Eddie daarom ook altijd het respect van de guys uit de hood. “Mijn echte naam is Eddie. Oudere guys op de block riepen me altijd na met “Ayo Eddie Kaine!”. Later kwam ik er pas achter dat ze de zanger Eddie King Jr. uit de film The 5 Heartbeats bedoelden, maar veel mensen verwarden dat met Kaine. Uiteindelijk is dat blijven plakken, zelfs bij mijn moeder. Als ik haar bel neemt ze ook op met ‘Wassup Kaine?’”

“Ik ging naar de meest gevaarlijke spots met de flyest shit. Puur zodat mensen wisten dat ik niet bang ben om bepaalde risico’s te nemen.”

Het respect uit de buurt gaf hem ook een bepaalde mate van zelfvertrouwen. “Als je het wilt maken in een stad waar iedereen een rapper is, moet je bepaalde risico’s nemen. In Brooklyn heb je open-mic avonden op allerlei verschillende locaties. Sommige daarvan waren echt gewoon fucking dangerous om te zijn. Maar dat boeide mij niet, ik was altijd al een flashy dude en ik ging naar de meest gevaarlijke spots met de flyest shit en sieraden om. Puur om een naam te kunnen maken voor mezelf in een scene waar het belangrijk is dat mensen weten dat je niet bang bent om bepaalde risico’s te nemen.”

Eddie Kaine, student van de game

Ondertussen heeft hij op de streaming services maar liefst vijf albums staan die uitgebracht zijn in slechts twee jaar tijd. Uit de periode daarvoor zijn er acht mixtapes te vinden. Eddie Kaine heeft hard gewerkt aan het bekendmaken van zijn naam en staat bekend om een vlijmscherpe flow op boombap beats. Maar Eddie is ook thuis in trap en andere takken van rap.

“Ik ben een student van de game, dus ook al heeft niet iedereen het gehoord, heb ik wel alle mogelijke flows leren masteren. Het grappige is dat als je terug gaat naar mijn eerste tapes op DatPiff.com, je merkt dat ik altijd al boombap heb gemaakt. Ik heb trap gemaakt omdat ik in die periode voelde dat dat bij New York paste. Ik zie het als een goede test om mijn veelzijdigheid te laten zien en daarnaast wil ik de kloof in de hiphop proberen te overbruggen. Daarom harmonize ik ook nog regelmatig in mijn muziek. Velen zeggen dat ik met vuur speel, omdat de underground boombap-crowd dat soort shit niet doet. Maar ik vind het vooral belangrijk om te laten zien dat hiphop universeel is. Ik zeg niet dat een Young Dolph op boombap-shows moet staan, maar hiphop is een cultuur en een vorm van kunst. Het is belangrijk dat we elkaars kunst accepteren.”

“Big Ghost LTD kiest jou, en niet andersom.”

Het is de veelzijdigheid van Eddie en zijn enorme werkersmentaliteit die hem op de radar van Big Ghost LTD hebben gezet. De mysterieuze producer wordt elke dag wel belaagd door rappers die met hem willen werken, maar dat is niet hoe hij te werk gaat. Big Ghost LTD kiest jou uit en niet andersom. Zo ontstond ook het laatste album A Tree Grows In Brooklyn van Eddie Kaine en Big Ghost LTD. “Big Ghost weet wat hij doet en hij weet vooral wat hij wilt. Het was niet de eerste keer dat wij samenwerkten, want het begon bij de possecut Demigods op het UFO Fev-album The Ghost Of Albizu. Fev en ik zijn homies. Ghost heeft me toen geconnect voor een verse op die track. Wat veel mensen niet weten, of dat het iets speciaals is tussen mij en Ghost, is dat hij bij mijn album mij zelf liet kiezen wie ik op de tracks wilde hebben. Dus toen het tijd was voor de possecut op mijn album, heb ik als eerste Fev benaderd. Shout out naar hem, want zonder mijn contributie op zijn tape had ik nooit mijn eigen album met Ghost gehad.”

“Werken met Big Ghost LTD is net alsof je als kind naar een pretpark gaat.”

Leven voordat je erover kunt rappen

Zodoende begon het ontkiemen van A Tree Grows In Brooklyn. “Het gehele proces tot het maken van de tape duurde een jaar. Ik ben iemand die eerst moet leven en ervaren voordat ik iets kan neerzetten, en het duurt ook gemiddeld een jaar voordat een boom zich heeft kunnen wortelen. Dus ik heb een jaar geleefd en dat opgeschreven. Het maakt mij niet uit wat andere rappers doen, maar alles wat ik vertel in mijn muziek is echt en heb ik eerst moeten meemaken. De realiteit is dat wij het album in één studiosessie hebben opgenomen. Ik heb daarvoor natuurlijk alles opgeschreven, geoefend en de beats gecheckt, maar alles is in één keer getapet. Werken met Big Ghost LTD is net alsof je als kind naar een pretpark gaat. Het was gewoon zo’n fucking leuk proces. Ik vind het jammer dat we niet elke dag meer zo intensief contact gaan hebben voor nu. Hij wist namelijk niet dat ik zo enorm hands-on ben met mijn werk, en door de hoeveelheid contact die we hadden zijn we ook op persoonlijk gebied erg tight geworden. Ik zou zonder twijfels meteen weer een project met hem oppakken. Als hij me ooit nodig heeft voor iets, I got him.”

A Tree Grows In Brooklyn is in de ogen van uw scribent een album of the year contender. De tape is rauw, zit vol met soulvolle- en klassieke hiphopsamples en is een keiharde spiegel naar de realiteit waar Eddie zich in een jaar lang in heeft bevonden. De samenwerking met Big Ghost LTD maakt de weg vrij voor volgende stappen in de carriére van Eddie Kaine. Maar ook de projecten die hij hiervoor heeft gedaan hebben hun vruchten afgeworpen. Eddie verklapte namelijk dat er voor het einde van het jaar waarschijnlijk nog een nieuw project uit gaat komen. Daarnaast stond hij recentelijk nog als gastbijdrage op een nieuwe single van Wavy Da Gawd met Rome Streetz en Spoda. Ondanks er nog een hele lading aan nieuwe projecten aan gaat komen, check nu vooral zijn laatste en all round solide project waarmee hij zijn wortels diep in de kille, betonnen underground van New York heeft geplant.

Stream het nieuwste album van deze BK-spitter hier. Ook dope: ons eerdere interview met Big Ghost LTD.

Geplaatst door bowie op 25 oktober 2021