Gideon Everduin, beter bekend als Gikkels, heeft net zijn fotoshoot afgerond voor dit interview wanneer wij starten. Robert Coblijn van Bijlmer Style is er ook bij: “Wil je wat te drinken? Echt niet? Zeker weten? Niet bescheiden zijn hè.” Ik geef toe: “Oké dan, doe maar water.” Gikkels: “Water? Nee, ze wil thee.” Robert: “Thee? Het is koud hier, ze wil warme chocolademelk met slagroom.” En zo geschiedde.
Bolland & Bolland
“Rond mijn 12e deed ik een afscheidsavond van de basisschool en was ik bezig met een groepje genaamd Koolskool. We stonden op een normale dag te chillen voor de flat en werden toen benaderd om deel uit te maken van een groep van 4 jongens die geproduceerd zou worden door de gebroeders Bolland & Bolland. Ik had een leuk kapsel, kwam goed uit mijn woorden en was toen al helemaal into music en veel bezig met zanglessen.” Gikkels tekent uiteindelijk met 3 andere jongens een deal met een optie op een album. “We hebben toen een jaar lang geoefend om de perfecte single aan te bieden. We kregen media-, vocale en performance trainingen. Die periode in mijn leven heeft me gevormd tot wie ik nu ben. Het heeft me geleerd hoe ik met druk om moet gaan, want we waren bij Zomba/Jive, destijds een major label, getekend. Dat bracht grote druk en grote shows. Zo heb ik met Jan Smit gestaan tijdens de Staatsloterij op locatie, ben ik bij het programma Koffietijd te gast geweest en heb op de Megafestatie gestaan. Het heeft me professionaliteit bijgebracht, zoals op tijd komen. Ik ben Bolland & Bolland dan ook dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken op zo’n jonge leeftijd. Uiteindelijk kwam dit avontuur tot een einde vanwege een ‘grote mensen beef’: problemen tussen het management en Bolland & Bolland.”
Een nieuw begin
“Daarna ben ik verder gegaan met muziek. Ik zat op het SGR (Scholengemeenschap Reigersbos) met veel muzikale talenten. Ik heb toentertijd veel gedaan als zanger met een schoolbandje genaamd Koolskool. Glenn Gaddum, Perry Mystique, en drie zangeressen zaten ook in dit bandje. We hebben voor Oxfam in Zweden opgetreden en ook in de Rode Hoed in Amsterdam. Ik kon heel mooi zingen en hele hoge tonen halen. Dit komt deels terug op mijn album, de techniek ben ik nog niet verleerd. Ik kan toon houden, maar een carrière switch naar zang zit er niet in,” lacht Gikkels.
Na verloop van tijd ging de groep uit elkaar. Gikkels gaat door met muziek en vormt met een groep vrienden Straight Spitt. “Met Straight Spitt was het toen grinden. We hebben heel veel tracks opgenomen, echt honderden nummers in een periode van anderhalf jaar. Het was alleen kwalitatief niet goed genoeg om uit te brengen of ermee op te treden en ook deze groep ging uiteindelijk uit elkaar.” Gikkels gaat verder, maar heeft het niet makkelijk. “Ik was een puber en zette me af tegen de maatschappij. Ik kwam toen in de gevangenis terecht en heb een jaar gezeten. Dat heeft me aan het denken gezet. Ik ging teksten schrijven en toen ik vrij kwam zag ik dat 101Barz er was en Dret & Krulle bezig waren. Toen heb ik het roer omgegooid, ik ben zelf gaan grinden. Van daaruit ben ik rustig gaan nadenken over wat ik wilde doen. Met Killing Skills heb ik toen in 2008 een EP opgenomen: Kort maar Krachtig. In die periode kwam ik Robert Coblijn van Bijlmer Style af en toe tegen. Robert was op dat moment bezig met Bijlmer Style 3 en vroeg of ik mee wilde werken. Uiteindelijk is Gekkigheid op de verzamelaar gekomen en heeft Teemong er een clip bij geschoten. Dit was het echte begin.”
Rollercoaster van emoties
“Ik beschouw mezelf als muzikant. Ik heb samengewerkt met mensen van het conservatorium, rappers, zangeressen en daardoor heb ik veel geleerd. Ik luister daardoor anders naar muziek. Dat kan zich uiten in bijvoorbeeld een rauwer refrein, het hoeft niet perfect te zijn. Ik ben ook kritisch op mezelf en wil niks afraffelen. Dat is ook een stukje professionalisme. Ik sta open voor opbouwende kritiek, dat helpt me verder. Mijn moeder zong vroeger altijd in huis, daardoor ben ik opgegroeid met muziek van Nina Simone, Miles Davis, Trafassi, La Rouge en Acda en de Munnik. Ik heb vroeger naar alles geluisterd en ben niet bekrompen in mijn muziek. Ik wilde dan ook een divers, menselijk album maken. Vol met menselijke emoties: boosheid, blijheid, huilen, euforie. Tegen Killing Skills zei ik: ‘Ik wil graag een rollercoaster van emoties.’ De wisselwerking tussen en Jaap en Chris en mijzelf was heel relaxt. Het album was zo af, ondanks de drukke periode waarin we zaten nadat ik Doofpot had uitgebracht. Ik ben toen in veel programma’s geweest. We kregen veel aandacht en hebben toen de politieke partij Bijlmer Style opgericht en clips gemaakt van Belachelijk en Vuist in de Lucht. Het was erg druk, maar ik nam standaard mijn donderdagavond om te werken aan het album.”
Hosselaar van de industrie
“Uit M’n Cocon Gekropen vertelt het verhaal van de rups die een vlinder wordt. Ik ben niet zozeer een vlinder, maar ik verwacht wel dat ik vleugels ga krijgen na dit album. Ik ben de hosselaar van de industrie, ik heb gegrind. Ik wil grootse dingen doen qua muziek en veel bruggen bouwen in de muziek. Ik ben niet bang om iets anders te doen en zou bijvoorbeeld graag een track willen maken met De Dijk of van Dik Hout. Daar wil ik ook naartoe: een ander publiek bereiken. Hiphop kan ook volwassen zijn, het is niet alleen maar haantjesgedrag in de scene. Hiphop moet ook te zien zijn in het concertgebouw.”
Moeilijk mannetje
In de titeltrack van het album rapt Gikkels: “11 jaar in de scene, genoeg contracten gezien.” De Amsterdammer legt uit: “Ik ben door schade en schande wijs geworden. Mijn moeder tekende mijn eerste contract toen ik 12 jaar was en in de loop van de jaren heb ik veel geleerd over publishing deals. Ik heb ze voor me gezien maar nooit getekend. Ik weet wat ik waard ben en ga niet alles tekenen. Doordat ik op heel jonge leeftijd getekend ben, heb ik dus geen verkeerde keuzes gemaakt. Je moet niet je ziel en zaligheid wegtekenen. Sinds de opkomst van het internet zijn de oude publishing deals niet meer relevant, zoals de Buma Stemra-rechten bijvoorbeeld. Ik wil ten allen tijde de controle behouden en kan een moeilijk mannetje zijn. Ik ben heel koppig, kan discussiëren en tieren, maar ben soms ook weer heel makkelijk. Vandaag geef ik je gelijk, morgen geef ik je ongelijk. Ik hou van veel praten. Ik wil weten wat je denkt, dan kan je pas praten en tot het beste resultaat komen.”
Doofpot
Gikkels’ voorliefde voor discussiëren kwam mooi naar voren in Doofpot, het nummer waarin hij kritisch reageert op de negatieve berichtgeving over ‘zijn’ Bijlmer na de moord op Ishmael Gumbs. “Doofpot heeft Nederland wakker geschud. Er was iets bijzonders aan de hand. Het bracht me bij Goedemorgen Nederland en de NCRV. Ik stond om 6 uur ’s ochtends op en dan stond de taxi klaar voor een volgend interview. Daar kon ik wel aan wennen,” lacht hij. “Het is leuk je in kringen te begeven waar normaal iemand met een hoodie en pet niet zou komen. Het was niet alleen schreeuwen, maar ook onderbouwen.”
“Ik blijf mezelf en ik wil niet in een hokje geplaatst worden. Een mens heeft verschillende gevoelens en ik heb toevallig interesse in politiek. Ik volg het al sinds ik jong ben, toen ik altijd naar Nederland 1,2 en 3 keek. Die interesse is gebleven, maar ik houd ook van een biertje drinken (Gikkels heeft er toevallig een in zijn hand op dit moment, red.), flirten, vrouwen en feesten. Zolang mensen me niet in een hokje plaatsen kan ik alles maken op muzikaal gebied. Van rauwe boombap tot dubstep of bouncende rap. Ik doe alles. Zo wilde een producer een hardcore remix van Belachelijk maken met mijn vocalen op zijn muziek. Dat is toch mooi? Je moet niet op je eigen eilandje blijven. Samenwerkingen kunnen leiden tot meer professionalisme en dat is gezond voor hiphop. Je moet dicht bij jezelf blijven, niet voor het kunstmatige gaan en maken wat je hart je ingeeft.”
Opium
Terug naar het album. De track Opium viel bij het luisteren meteen op door de zweverige sound. Wat is het verhaal achter deze track? “Ik wilde een soort van highe track maken vertelde ik Jaap. Ik had een film gezien met Jim Morrison die helemaal high loopt door een woestijn en Andy Warhol zat ook in die film, in een orgie met vrouwen. Ik wilde eigenlijk de soundtrack maken voor die film. Je hoort ook Egyptische zang terug in de track Opium, dat is iets van Chris. Hij heeft net als Jaap een zieke geest.”
Het Snelle Leven
In Het Snelle Leven komt Gikkels’ serieuze kant naar boven. “Het snelle leven is zonde van je leven. Je bent een mens en je hebt keuzes. Ik ben geen allesweter, maar ik weet wel dat je positief moet blijven. Dat creëert stabiliteit, in plaats van het criminele pad op te gaan en verkeerde keuzes maken. Je kan kiezen voor het criminele pad, het negatieve, maar je moet rekening houden met het positieve. Geld kan je blind maken, waardoor je al je basisprincipes vergeet. Ik weet dat je jong en puberaal kunt zijn, maar let dan tenminste op als je dan je torie doet, let op je mattie. Ik verwerk in mijn muziek wat ik om me heen zie of zelf meemaak. Dan zie ik jonge dames weggelopen van huis en seks met jongens hebben puur voor een slaapplek, om uiteindelijk in de prostitutie belanden om te overleven. Als zo’n meisje hoort dat dat niet is hoe het hoort, gaat ze misschien beseffen dat je gezonde keuzes moet maken. Klamp je er niet aan vast, ga naar school, haal je diploma en steek je energie daarin in.”
Mexico
Mexico is weer een heel gevoelig en oprecht nummer over het stuklopen van een relatie. “Toen ik het schreef had ik deze relatie net achter de rug. Soms steek je tijd en energie in een relatie en gaat het toch mis. Ik wilde eigenlijk de kwetsbaarheid van de man aankaarten. Als man ben je ook wel eens down en vol emotie. Dan zeg je dingen die je liever niet wil zeggen. Het begint allemaal mooi en sterk, maar op een gegeven moment brokkelt dat af. Ik wilde mijn relatie op papier zetten. Het gevoel dat ik had op dat moment. Schrijven werkt therapeutisch voor mij. De beat heette van oorsprong Mexico en dat heb ik zo gehouden. Je hoort Mexico verder niet terug in de tekst zelf. In plaats van corny titels heb ik hiervoor gekozen, puur omdat het leuk klinkt en bij Mexico denk je toch aan gitaren en romantiek.”
Standvastig
Kijkend naar het totale plaatje voorspelt Gikkels dat Standvastig bij veel collega’s in de smaak zal vallen. “Deze track zal voor veel artiesten herkenbaar zijn. Ik weet zeker dat alle muzikanten super emo-wezens zijn, maar toch doen ze zich stoer voor. Iedereen wil erkend worden, maar bij muziek ligt het aan jezelf wanneer je vindt dat je succes hebt. Ik vond Doofpot pas het begin van succes, terwijl anderen vonden dat ik daarvoor al succes had geboekt. De toekomst zal uitwijzen of het album me inderdaad vleugels geeft en succes brengt.”
Uit M’n Cocon Gekropen komt 17 december uit op Bijlmer Style
Beeld door Joel Frijhoff (www.joelfrijhoff.com)
