Nadat Winne in 2009 zijn So So Lobi-campagne uitrolde over hiphoppend Nederland werkte iedereen samen met iedereen en kwamen zelfs artiesten die tot dan toe op een eilandje of in een grot zaten van hun plek af om de meest wilde collabo’s aan te gaan. De laatste jaren is echter de competitie weer terug in hiphop, en daarvan is de barzchallenge, die Rotjoch vorige week in het leven riep, een prima bevestiging. De bars worden weer belangrijk gevonden en er worden ook nog eens bruggen mee gebouwd, iets wat wij alleen maar toejuichen.
Wat Winne zo’n acht jaar geleden bewerkstelligde was hoog nodig. Zowat de hele scene verenigde zich en stond op voor de liefde. De vaandeldrager zelf werkte samen met Jiggy Djé, FS Green verzorgde een productie voor een snoeiharde Lange Frans-track, en Beat Butcha had een glansrol met beats voor de Rotterdamse banger Ik Heb Je en de Amsterdamse klapper We Run This. Het bleek het startschot voor een ontwikkeling waarbij rappers uit verschillende steden steeds vaker samen op een track sprongen. Voor die tijd gebeurde dat wel, maar sporadisch. Wie had tien jaar geleden bijvoorbeeld kunnen denken dat Duvel op een track zou staan met DJVT’s Faberyayo of dat Sticks zou samenwerken met Adje en RBdjan?
Rotjoch vond het tijd om persoonlijk het tij te keren…
Dankzij grote platformen als 101 Barz (waar heus nog weleens een beef werd uitgevochten de afgelopen jaren), Puna en Punchoutbattles groeide hiphop door. Anno 2017 tellen de Spotify-streams mee voor de hitlijsten en regent het gouden en platinaplaten voor zomerse hits als Gass, Tempo, Krantenwijk, Pardon, Doe Normaal en Ride Or Die. Allemaal nummers van verschillende artiesten die minimaal twee dingen gemeen hebben; een tropische feeling door de Caribische invloeden in de beats én een hitgevoelig refrein. Rotjoch vond het tijd om persoonlijk het tij te keren en zette een filmpje op Instagram waarin hij verkondigde genoeg te hebben van de corny bubblingbeats en rappers uitdaagde terug te gaan naar wat volgens hem de essentie is van het rappen; het droppen van bars.
Wat volgde is een stortvloed aan door rappers geüploade filmpjes, begeleid door een tekstje waarin twee factoren terug lijken te keren. De hashtag, #barzchallenge, en de vraag aan volgers om @rotjoch te taggen (terwijl ze dat zelf zojuist al gedaan hebben). Het triggerde zelfs Tim Beumers om weer eens wat te rappen, en ook rappers waar we zelfs buiten de muziek om al een tijdje niets van hadden gehoord, zoals R.Kay en Nino, laten zien nog steeds te kunnen spitten. Tussen de bekendere namen zitten ook een hoop onbekendere mc’s. Zo steelt T.Milan van SoulTrash de show met een fenomenale delivery en weten ook populaire rappers van nu, zoals Latifah (wiens harde rapstijl ook al opviel op haar debuut On My Way), die de aandacht te trekken met zelfgemaakte video’s. Wie op de hashtag klikt op de gram komt een shitload aan video’s tegen waarin de nieuwe generatie rappers is te horen op klassieke hiphopinstrumentals in plaats van dancehallproducties en dat was eigenlijk wel weer welkom.
Maar wie denkt dat de honger naar bars totaal uit het niets komt, heeft het mis. Punchoutbattles, het platform waar rappers elkaar verbaal afmaken, is dit jaar afgestapt van de battles op een podium. In plaats daarvan staan de mc’s zonder microfoon tegenover elkaar in de traditionele kring, die gevormd wordt door het publiek. Zo worden de deelnemers uitgedaagd om te werken aan een krachtige delivery, waardoor hun vaak moeilijke rijmschema’s, complexe woordspelingen en flowtechnische hoogstandjes beter aan moeten komen bij het publiek. Iemand die dat doorheeft is jongeling Noozy, die na een paar matige battles tegen 1eKeuz een ijzersterke battle neerzette. Naast het feit dat hij battled, vlogt hij ook tijdens de opnamedagen en achter de schermen filmt hij dan ook de spitsessies die spontaan ontstaan tijdens het evenement. In zijn video’s is dan ook de honger in de raps te horen; in de laatste spit collega-rapper Cooper een arsenaal aan complexe bars richting de kijker. Rauw, ongeknipt en echt. Precies zoals Rotjoch het krap een paar dagen later ook wilde zien.
Iemand die ook uit de stal van Punchoutbattles komt is Qucee. Tegenwoordig bekend als presentator van het razendpopulaire YouTube-kanaal Supergaande en diverse andere initiatieven op internet, maar bovenal een begenadigd mc. En ondanks dat hij een superhit scoorde met Pardon, Doe Normaal, gebaseerd op een quote van één van de gasten die hij en collega Nesim Najih interviewden op straat, maakt hij een sport van het puzzelen met taal. Zelfs op de afrotrapproductie van Fraasie delivered hij soepel punchlines als Ze wil me sucken (zakken) als een toets die faalt, maar ik blok d’r nek als een Louis-sjaal, om een aantal weken erna zelf met Rennen Voor Later een solosingle los te laten waarop hij refreinloos bars aan elkaar rijgt. En sinds gisteren is er Trots, naar eigen zeggen zijn meest persoonlijke track tot nu toe, waarop hij zijn familie, vrienden en andere naasten bedankt voor hun geloof in hem en laat weten er altijd voor hen te zijn.
In de UK waren de bars nooit echt weg, en hebben zeker de grime mc’s het vaandel hooggehouden met dikke spitsessies waarin het draaide om agressieve bars. Chip verkondigde het zelfs in een track die Can’t Run Outta Bars heet; de mc’s uit het Verenigd Koninkrijk hebben lyrics for days en namen als Dave, Skepta, Stormzy, J-Hus, Krept & Konan (check zeker deze track even), Sneakbo en Giggs kwamen dan ook allemaal door met releases vol enge bars. Gelukkig verscheen er ook een extra lichtje aan de Nederlandse horizon: midden in de #barzchallenge verscheen vorige week vrijdag de 101 Barz-sessie van Fresku, die onlangs al de trappy kant opging met het door Sam-A-La-Bam-A-Lot geproduceerde Als Ik Drop. Dat trekt hij door in de studio bij Rotjoch, wanneer hij geheel tegen de verwachting in kiest om te spitten op de instrumental van Kodak Black’s Tunnel Vision. Hij verpakt zijn persoonlijke boodschap in bars en levert daarbij kritiek op de scene, mensen die vriendelijk zijn maar lullen achter zijn rug om en merkkleding-showende rappers. In plaats van mee te lopen met de meute zorgt De Frisse liever voor zijn familie en echte vrienden. Daarbij maakt hij gebruik van zoveel dubbel- en binnenrijm dat je er duizelig van wordt, maar zonder dat het geforceerd aanvoelt. De rijm dient het verhaal in deze. En door dat op een beat te doen van iemand die nu populair is bij de jeugd slaat hij een brug tussen generaties.
Wie dat ook heeft gedaan met zijn laatste track is A$AP Ferg, en daarmee trekken we dit verhaal meteen internationaal. Ferg, voornamelijk bekend van trappy clubsingles als Shabba, Work en New Level, waarmee hij vorig jaar WOO HAH! compleet afbrak, horen op een beat van de legendarische Gang Starr-producer is niet alleen fris, maar ook belangrijk voor de cultuur. Hoeveel luisteraars van de A$AP Mob-mc kennen Preemo? En hoeveel liefhebbers van traditionele hiphop weten dat ze vanaf nu ook Ferg aan hun playlist kunnen toevoegen? “Pas je niet aan aan mij”, zei A$AP Ferg tegen Premier. “Doe vooral een Preemo-ding en laat mij bewijzen dat ik daar ook op kan rappen.” In een interview na de release van de track liet de rapper weten dat werken met zo’n grote legendarische muzikant hem pushte om zijn uiterste best te doen. Het eindresultaat is fantastisch; een onmiskenbare banger uit New York waarop Ferg’s flows niet alleen soepel klinken, maar waarop hij ook nog eens Guru eert.
Wat er vorige week gebeurde met de release van de track Motorsport, waarop Migos de vermeende rivaliserende vrouwen Cardi B en Nicki Minaj naar elkaar laat uithalen (on some Luda vs. T.I. shit), was ook niet meer dan tumult; Nicki zou er geen weet van hebben gehad dat Cardi op de track zou staan, maar dat hielp ze vakkundig uit de lucht via Twitter: “Niets waar mijn naam of stem aan verbonden is gaat online zonder mijn toestemming. Kun je je voorstellen dat ik niet weet met wie ik op een track sta? Alles gaat langs mij en ik geef er dan mijn toestemming voor.“
Beide dames, die al met modder naar elkaar gooien sinds de opkomst van Cardi eerder dit jaar, gooien shots naar elkaar, nota bene op dezelfde track. Same hoes that was sendin’ shots / They reachin’ out like their back itchin’, rapt Cardi, om vervolgens Nicki de beurt te laten; It’s a wrap, like the things on the head of a Saudi / Bitch, you my son, go and sit on the potty. Aan het einde van haar verse ontkent Cardi B in dezelfde track dat ze beef heeft en in plaats daarvan liever in een Porsche stapt, dus we zullen haar maar op haar woord moeten geloven. Daarnaast is het natuurlijk gewoon episch dat deze twee badass chicks op dezelfde gruwelijke track te horen zijn en allebei vuur spugen.
Ondergetekende is in ieder geval blij met bovenstaande ontwikkelingen. Er worden bruggen gebouwd, zowel klassieke als new school-beats gebruikt en bovenal bars gespuugd. Met honger, alsof de artiesten in kwestie nog te bewijzen hebben dat ze kunnen rappen. En dat zijn dan niet alleen de rappers die cypheren tijdens kleinschalige events, maar ook de grootste supersterren ter wereld. In alle lagen van de cultuur is het weer belangrijk om echt te zijn en te laten zien wat je in huis hebt. Hiphop verandert continu en soms wel meerdere keren per jaar, maar we zijn blij dat het nu is waar het is dus genieten we ervan zolang het duurt. Wie weet wat 2018 allemaal in petto heeft voor ons.
