Het nieuws kwam vorige maand vrij uit het niets; Sticks & A.R.T. zouden onuitgebrachte muziek gaan releasen onder de noemer Verloren Waanzin – Lost Tapes. De rapper en producer haalden tien nummers van de plank, stoften het af en poetsten het op. De kwaliteit daarvan bleek zo goed, dat de wereld ze best mocht horen. Vanaf nu kan dat.
Vandaag verschijnt die plaat vol songs uit de periode 2008-2010, de tijd na het eind van Opgezwolle en de start van Fakkelbrigade en het platform Fakkelteitgroep, overgebleven uit de sessies voor Colucci Era en Alledaagse Waanzin. Voor de liefhebbers van ouderwetse Zwolse hiphop een must hear, want het zorgt voor een potje pure kopknikkerij.
Het is namelijk A.R.T. die Sticks zo’n decennium geleden voorzag van een flinke dosis hiphopbeats vol stoffige drums. Wie de Zwolle-movement zowel online als live al een decennium volgt, herkent de nodige lyrics van freestyle-sessies bij bijvoorbeeld 101 Barz, optredens of radioshows. Daardoor is niet alles meer nieuw, maar hoor je als luisteraar wel hoe de teksten van toen eigenlijk in een track thuishoren. De plaat is daardoor een ontdekkingsreis door Sticks’ tijd na de succesvolle periode met Opgezwolle; de bewijsdrang om ook flex te kunnen rappen op de beats van een nieuwe, vaste producer van de Zwolle-click is duidelijk hoorbaar. En waar zijn rapstijl de jaren erna veranderde naar een hele compacte, bijna snappy aaneenrijging van one-liners zoals op Dazzled Sticks en een hele lome, losse stijl zoals op Stick Bukowski, is op Verloren Waanzin gewoon de ouderwetse recht-voor-je-raap-rappende Sticks te horen. Samen met A.R.T., die later ook ging flirten met genres als reggae en dub, putte hij voor deze tracks overduidelijk inspiratie uit de rap van de jaren negentig, waardoor de plaat heerlijk gruizig klinkt.
Door Verloren Waanzin krijgen fan-favorieten als Uniek en Verloren Zielen, eerder alleen in een karige kwaliteit op YouTube te vinden, voor het eerst een propere release. Het zijn tracks waarop Stickert hardop nadenkt en reflecteert, en vooral strak rapt. Precies wat Nas in 2002 deed met Lost Tapes, doen Sticks & A.R.T. zo’n zestien jaar later; gewoon een plaat vol kwalitatieve muziek droppen die het verdient om gehoord te worden. Net als met dat album toentertijd, is met een luisterbeurt niet alles nieuw voor je, maar wel alles vers.
Ons advies is dan ook om ‘m hieronder aan te slingeren.
