De Leuvense rapper Vinci is terug met een nieuwe plaat. De EP De Basis kon geen betere titel krijgen; waar hij op zijn vorige album Marmer nog flirtte met mellow house, r&b en trap met zomerse gitaarpartijen. Die plaat voelde warm aan door alle melodieën. Op de nieuwe EP keert hij letterlijk terug naar de basis; strakke raps over stevige hiphopbeats.
Neem Alphonso Davies, dat vlak voor de release van de EP al verscheen. De Limburgse producer Sneadr zorgt voor een kopknikker, waarin hij op de boombapdrums om de paar maten een saxofoon-toontje laat galmen. Vinci legt in monotone maar heerlijk soepele raps uit wat hij allemaal meemaakt in het Leuvense. Daarbij steekt hij niet onder stoelen of banken dat hij groots droomt. Maar totdat hij zit in villas van een miljoen, houdt hij zich on the low. De zinnen volgen elkaar vloeiend op.
“Ik heb nog iets recht te zetten, popo moest me rechten zeggen
Alert in die shit ben superscherp als ik weg moet brengen
Lange weg al afgelegd een lange sprint moest nachten rennen
Sneijder in the field, ik ben met Sneadr, free me bro’s in cellen.”
Op De Basis staan twee featurings; Ramzi rapt op de voortkabbelende beat van Plain Jane, Zwangere Guy krijgt de tweede verse van Life Goes On tot zijn beschikking. Een flamencogitaar, verfijnde toetsen en een trompet die de boel vergezelt in het refrein; dat klinkt alsof je tussen de stoelen van een zomers Zuid-Europees terras door wilt dansen, maar niets is minder waar. Het donkere gevoel dat de teksten over die melancholische instrumental van Ari & Wakko drapeert, zorgt voor een prachtig contrast. Volzinnen gevuld met twijfel en hoop vormen het fundament. De ene is daarbij nog mooier dan de ander. Vinci: “Ik zou liegen als ik zei dat ik nooit over de dood dacht / doodlopende tunnels tonen niet wat op ons wacht.” En Guy, wat directer: “Ik doe dit voor mijn fans en voor mijn vriendenkring / doe dit voor mezelf en kansen die ik vinden wil.”
Vinci schrijft een stuk van zijn onstuimige jeugd en stroeflopende familierelaties af, hard werkend aan stabiliteit. Met De Basis levert hij een persoonlijke overwinning, vastgelegd op plaat. Marmer bestond uit minder zwaar werk en luchtigere topics, maar een andere tijd vraagt om andere muziek. We leven in een kille wereld, constateert de mc op zijn nieuwe project; in zijn onderwerpen, maar ook in zijn beatkeuze. In een tijd waarin de wereld steeds verder sluit, opent Vinci zich als nooit tevoren.
