Hoewel Shwayze reeds flink aan de muzikale weg aan het sleutelen was, was het Hollywood rockster en date machine Cisco Adler – frontman van de band Whitestarr en aspirerend hiphop producent – die Shwayze uit zijn trailerpark naar Beverly Hills haalde en zijn carrière in stroomversnelling bracht. Samen vormen zij een opmerkelijke combinatie. Cisco met zijn – weliswaar door schade en schande verkregen – succes, ervaring en inzicht in de showbizz en rockachtige kanttekening, aangevuld met een low-key knul die hiphop ademt. Het resultaat van deze verbroedering is te horen op Shwayze’s gelijknamige debuutalbum, Shwayze, welke een meltingpot is van laid-back melodiëen, akoestische gitaren en rhymes over dingen die de levenswijze van het duo kenmerken: relaxen, meiden, Corona, weed en zonneschijn.
De eerste single Buzzin’ – eveneens de titel van de MTV reality show van dit komische ensemble – heeft een radio vriendelijke sound met zijn akoestische gitaar, terwijl Shwayze uit de school klapt over een flirt: “What the hell am I to do?/ I got a girl in every city from here to Peru/ When I left you, I signed my name on your left boob/ now go get that tattoed, I’ll be back soon /Don’t cry, I’ll bust you with a text soon/ I gotta go, but I’ll be back next June.” Dit verhaal doet het duo dunnetjes over op Don’t Be Shy, met zijn aanstekelijke “Don-don-don da don-don-don-don’t be shy” refrein. Even lijken de heren lijkt tot bezinning te komen op het futloze Hollywood: “What the hell am I rhyming for/ Designer clothes and designer whores/ Designer cars and designer doors/ Designer kitchen with designer drawers?” Halverwege het nummer vallen Shwayze en Adler echter weer terug in hun oude levensstijl.
Op Polaroid herinneren de heren zich eraan kiekjes te schieten van de hordes dames die ze daten, zodat ze na zonopkomst nog weten wat voor vlees ze in de kuip hebben gehaald. Corona And Lime laat de luisteraar met een nare kater en verlangen naar de klassieker Gin And Juice achter, terwijl Mary Jane een aardige ode is aan het groene goud. De enige – geheel onopvallende – gastbijdrage staat op naam van Dave Navarro, die de heren vergezelt tijdens hun clubavontuur op Flashlight.
Hoewel het goed is om een signature sound te creëren, zijn de concepten van elk nummer exact hetzelfde, wat dit album erg monotoon maakt. Dertien keer op een rij is het Adler die produceert, kreunend het refrein zingt en wat gitaarriedels speelt, terwijl Shwayze blijft zwijmelen over dezelfde hersendodende onderwerpen. Shwayze en Adler hebben dit hippe album opgenomen in de zomer; een nacht flink doorfeesten en de volgende dag vanuit het bed de studio in rollen om een track op te nemen. Dit proces reflecteert de vibe van het album: chill-hop met luchtige teksten over laid-back melodieen – niet geschikt voor intellectuele muzikale analyses, maar prima achtergrondmuziek voor de Californische zomerdagen: van Schwayze’s Hollyhood tot in Cisco’s Hollywood.
Tracklist:
01. Roamin’
02. Lazy Days
03. Corona And Lime
04. Buzzin’
05. Don’t Be Shy
06. Hollywood
07. Polaroid
08. James Brown Is Dead
09. Lost My Mind
10. Mary Jane
11. Flashlight (featuring Dave Navarro)
