Het zou niet de eerste keer zijn dat Kanye West een belofte deed op Twitter en die vervolgens zou verbreken, maar wat hij een aantal weken geleden de wereld inslingerde blijkt waar te zijn; er is vannacht een nieuw album van Pusha T verschenen. DAYTONA is nu te streamen op je favoriete streamingdienst en als je zin hebt in zeven vintage Kanye West-producties vol ijskoude top notch-raps van Terrence Thornton zit je hier safe.
Pusha T’s nieuwste wapenfeit is de eerste in een reeks van G.O.O.D. Music-releases die vanaf nu wekelijks gaan droppen. Kanye heeft overduidelijk niet stilgezeten tijdens zijn tijd in Wyoming, waar hij naar het schijnt nog steeds werkt aan nieuwe muziek. Zijn eigen plaat verschijnt volgende week, gevolgd door zijn collabo-album met KiD CuDi en verder onder meer nog een nieuw album van Nas. Alles zou, net als DAYTONA (dat eigenlijk King Push zou gaan heten maar twee dagen geleden nog een naamsverandering onderging) executive geproduceerd zijn door Ye. Als die platen ook maar half zo goed zijn als Pusha’s eerste album in drie jaar, krijgen we een hele mooie muzikale zomer.
Zodra je op play drukt is het aan en opletten geblazen. Pusha komt meteen binnenvallen met bars, zonder dat de eerste productie de kans heeft gekregen om zich te ontwikkelen. De teksten op DAYTONA zijn precies wat je van de ene helft van Clipse verwacht. Helga van Leur, Peter Timofeeff en zelfs Piet Paulusma weten het; met Pusha T in de buurt kan er zelfs in mei sneeuw geschoven worden. The Games We Play heeft een ‘95 Wu-Tang Clan-vibe all over met zijn smerige, funky keys en blazerrif. Dat heeft de gastheer zelf ook door, wat hij laat weten met een nod naar Raekwon’s ‘The Purple Tape’. Een track later is het Rick Ross die het album in de opmaat naar zijn gastcouplet op Hard Piano weet samen te vatten: This for the sneaker hoarders and coke snorters. De track is een glansrijk vervolg op alle vorige collabo’s van Pusha en de Teflon Don zoals Hold On, Millions en B.L.O.W.
Come Back Baby lijkt aanvankelijk een warme, soulvolle track te zijn, maar verandert na luttele seconden in het meest ijskoude nummer van DAYTONA. Andrew Dawson en Kanye halen met een sample van The Mighty Hannibal alles uit de kast om een creatief refrein neer te zetten, maar de coupletten lijken uit een heel andere track te komen. De bas, de snare, het tempo; dit is er zo eentje waar je een smerig gezicht door trekt. Toch zijn die kille(r) verses op een prachtige manier vermengd met de warme soul in de hook. De delivery en vooral de kadans van de woorden van ‘King Push’, waarmee hij zijn voorliefde voor dure Zwitserse uurwerken en zijn luxe lifestyle beschrijft en een knipoog geeft naar The Notorious B.I.G. in een paar maten, blijft een boeiende.
Ook in de daaropvolgende track Santeria -vernoemd naar een afro-cubaanse religie die zijn wortels kent in Nigeria- zijn er genoeg muzikale verrassingen te vinden. Eerst spit Pusha zijn indrukwekkende bars -met referenties naar het Kremlin, The Untouchables, zijn presidentschap bij G.O.O.D. Music en The Gremlins– op een atmosferische productie, maar bij de Spaanstalige chorus (gezongen door 070 Shake) verandert de hele sfeer naar dreigend, mede dankzij de akkoorden en drumroffels.
“Seven, you know, definetely the God number”, zei Pusha eerder deze week op de vraag waarom alle aankomende G.O.O.D. Music-platen ‘maar’ zeven tracks bevatten. Waar anderen het vanwege het scoren in de hitlijsten platen uitbrengen met absurde tracklists waarop meer dan 18 nummers staan, gaat het label van Pusha, Kanye en consorten precies de andere kant op. En waar we het laatste album van Migos niet uit konden zitten en nog vóórdat de helft voorbij was al uit hadden gezet, hebben we deze meteen na de eerste luisterbeurt wéér opgezet. Én weer. Niet alleen omdat de compactheid (21 minuten) daartoe uitnodigt, maar ook omdat zowel Pusha T als Kanye en zijn productieteam hun A-game brengen. Met één been staan ze in de 90’s, en met één been staan ze mijlenver in de toekomst. Door de lengte van het album is er geen ruimte voor overbodige fillers of slechte tracks, en dat creëerde overduidelijk een extra uitdaging voor de muzikanten. Het zorgt voor een vintage Pusha en een vintage Ye, zoals je hen het liefst hoort. DAYTONA kent daardoor geen zwak moment en is makkelijk Pusha T’s beste werk sinds Hell Hath No Fury.
Stream deze fantastische release hieronder en maak je klaar voor meer G.O.O.D. Music:
