Pimpen in jaren ’70-stijl met de nieuwe van The Musalini & 9th Wonder

The Musalini is een mc uit The Bronx die al een aantal jaar geluid maakt. De 34-jarige kruipt in de huid van The Don; een pooier die vanuit de Blaxploitation-era in het New York van de 2020’s is gezet. Als dat persona duikt hij diep in het luxueuze leven. Op In God We Trust, zijn samenwerkings-EP met 38 Spesh en het album Return Of The Oro klonk uit iedere lettergreep een luxueus leven.  Zijn nieuwe album is volledig geproduceerd door 9th Wonder en werd op vinyl uitgegeven door het Nederlandse label De Rapwinkel. Daar verschijnen enkel kwaliteitsreleases, dus moesten we deze ook even checken. The Don & The Eye!

De soulvolle aanpak van 9th Wonder, die bekend werd door zijn werk als onderdeel van Little Brother maar ook produceerde voor onder meer JAY-Z, Masta Ace, Sean Price, Kendrick Lamar en Rapsody, komt de staccato voordracht van The Musalini ten goede. Het geluid van de producer is altijd al soul- en jazz-georiënteerd geweest, en dat biedt de rapper uit The Bronx wat speel- en ademruimte.

De met pianotonen verrijkte boombapdrums in Skyview bijvoorbeeld, nodigen The Musalini uit om wat zang te proberen dat zelfs een paar seconden catchy lijkt te worden. “I can’t speak, leave a voicemail, I ain’t save her number but I know her voice well”, spit hij. De skits in die dienen als transitie van de ene naar de andere track voeren het pimp-gehalte verder op. Op de vraag of een pooier ooit verliefd kan worden volgt een advies. De geïnterviewde geeft antwoord in een ingemonteerd fragment. “Ja, ik heb het gedaan toen ik jonger was en niet beter wist. Nu zal ik het nooit meer doen. Het antwoord is dus ja, maar het fuckt wel je hele geldstroom op.”

Het eerste deel van de 26 minuten klokkende plaat zit er dan op. 9th Wonder’s crispy soul is gemaakt voor een luisterbeurt op vinyl. We vinden fijne jazz-samples, 70’s soul die perfect aansluit bij het Blaxploitation-gevoel dat ‘Mus’ wil overbrengen maar ook trompetten, elegante keys en drumloze loops. De muziek en het verhaal gaan perfect samen. Maar waar de muziek uiteenlopend genoeg is, zijn de onderwerpen van The Musalini een tikkeltje te repetitief. Grote voorspelbaarheid ligt dan ook al snel op de loer. Waar 9th Wonder juist zijn kracht vindt, ligt de zwakte van zijn partner op de microfoon; het minimalisme.

Dat wil niet zeggen dat The Musalini totaal niet boeit. Sterker nog; elk nummer heeft een specifieke titel die gerelateerd is aan de Blaxploitation-thema’s van de late jaren ’70 en de vroege jaren ’80. Mus weet die perfect uit te diepen, zodat de energie van dat tijdperk goed gevangen wordt. Het door hem aangenomen karakter krijgt met zijn slicke rhymes zo nog meer body dan op zijn vorige projecten.

“Door zijn ervaringen met jazz lijken 9th Wonder’s producer-wortels nog verder vruchtbare grond in gegroeid.”

De continu aanwezige flamboyante houding van The Musalini zorgt voor een cinematische ervaring, maar het is de productie die de show kaapt. Door jazz minded projecten als Dinner Party (met Kamasi Washington, Robert Glasper en Terrace Martin) lijken 9th Wonder’s producer-wortels nog verder vruchtbare grond in gegroeid te zijn. Die ervaringen neemt hij ook mee naar zijn hiphopwerk. Op The Don & The Eye staan een paar van 9th Wonder’s beste pure rapbeats in jaren. Jammer dat daar vaak maar anderhalve minuut van genoten kan worden.

Stream:

Geplaatst door bowie op 8 februari 2022