Missy Elliott – The Cookbook

Tot nu toe werden in Missy Elliott’s keuken de meest vreemde teksten en eigenzinnige beats samengesteld. Na vijf albums en vijf Grammy’s is intussen duidelijk geworden dat ze de clichés en hokjes waarin men hiphop graag plaatst aan de door haarzelf ontworpen Adidas Respect M.E. laars lapt. Misdemeanor staat erom bekend haar publiek regelrechte clubbangers voor te schotelen, vrijwel altijd met behulp van artiesten met ieder een eigen specialiteit. De ultieme specialiteit uit Missy’s keuken zit over het algemeen niet in haar songteksten. De ontroerende tracks, waaronder haar ode aan Lisa “Left Eye” Lopes en Aaliyah, zijn immers op één hand te tellen. Nee, het succes achter het verhaal is het magische recept dat ze samen met Timbaland ontwierp: een originele sound en een eigen stijl.

Never change a winning team, zou je denken. Dus wel. Met meer creatieve kapers aan de kust moet je de Michelin ster zien te behouden en weer een stapje verder gaan. Een uitdaging die Missy met beide handen aangrijpt: op haar nieuwe album The Cookbook degradeert Timbaland met slechts twee producties naar de spoelkeuken, worden er een aantal nieuwe hulpjes ingeschakeld en gaat Missy ook individueel met het kookgerei aan de slag. Welke ingrediënten mixt Missy in haar nieuwe kookboek?

Voor starter “Joy” heeft Timbo een rustige sound met een zware bass gebruikt. Een wat flauwe beat, die met een vleugje Mike Jones een wat pittigere smaak krijgt. Timbaland voegt wat meer flavor toe aan “Partytime”, een partybanger waarop Missy er geen doekjes omheen windt en niet geschikt blijkt te zijn als vriendelijke serveerster die zomaar alles pikt van lastige klanten: “A lot of hip hoppers but y’all just small talkers, y’all could risk gettin’ cut off like nick-a-bockers/ Albums flop, y’all better off playin’ soccer.” Ook leuk om bij feesten en partijtjes voor te schotelen is “Lose Control”, waarvoor 1/2 eetlepel Fatman Scoop en een scheutje van Missy’s nieuwste crunk hulpje Ciara gebruikt zijn.

Tussen de samples, scratches, mixes en gastoptredens door uit Missy zich met scherpe teksten en blijkt dit kookboek meer te brengen dan feestmuziek. “My Struggles” laat een Missy zien die tekstueel gezien op haar best is: “Y’all don’t really know who I am, God damn/ I’m like grease in the frying pan cause I am bacon, eggs, toast, butter/ Smooth sexy lover more fresh than others/ Go ask your brother if y’all don’t believe/ I control the industry cause Missy in the lead.” Een akoestische gitaar, schepje Grand Puba en een rappende Queen Of Soul Mary J Blidge als dressing maakt dit één van de specialiteiten op de menukaart.
Enkele prima te pruimen hoofdgerechten dienen als romantisch diner met Mr Lova Lova. Even geen raps, maar zang door Missy op slow jam “Remember When”, een emotionele track waarop Misdemeanor haar gevoelens voor haar verwaarloosde man blootgeeft. Dezelfde man wordt wederom de hemel in geprezen op “4 My Man”, een midtempo samenwerking met American Idol deelneemster Fantasia. “Irrestible Delicious” is een heerlijke collabo met Slick Rick waarin de melodie van zijn track “Lick My Balls” als hoofdingrediënt dient. “Time And Time Again” en “Teary Eyed” zijn de wat langzamere sing-along nummers voor de gebroken singles die eenzaam aan een tafeltje hun verdriet weg proberen te drinken.

Voor de grown & sexy is er het laid back “Meltdown”, waarop Missy smakeloos opbiecht de magicstick wel eens te willen proeven. Deze track is geproduceerd door Scott Storch, de man achter “Lean Back” en andere hits. Naast de dope producties van Timbo en Misdemeanor zelf maken dus ook nog enkele topkoks, de crème de la crème uit de productie industrie, hun opwachting. Op het vrolijke “We Run This” rockt Missy de party. Een highlight geproduceerd door Rhemario ‘Rio Beats’ Webber, waarin samples gebruikt zijn van “Apache” van de Sugar Hill Gang en Missy ook nog een orkest op laat draven. Slagwerk speelt een belangrijke rol op het rockish “Can’t Stop”; een zware bassline die te vergelijken is met Amerie’s “1 Thing”. Het electro-achtige “Bad Man” is een opvallende collabo met bhangra artieste M.I.A.
Toch ogen sommige producties op Missy’s menukaart lekkerder dan dat ze in werkelijkheid zijn, doelend op de productie van de Neptunes op “On & On”: Missy rapt over een techno sound met een nare bijsmaak die als merkwaardig en apart bestempeld kan worden.

Voor dit kookboek gebruikt Missy zo nu en dan ingrediënten van haar oudere recepten. Op de funky fashion tracks komt ze met strakke beats en samenwerkingen met artiesten die momenteel helemaal hot zijn: nummers met hitpotentie. Waar Misdemeanor voorheen weleens in die mood bleef hangen, brengt ze dit keer wat meer afwisseling. Ze kookt soul joints, zoete songs en nummers met bhangra en rock vibes op een manier waarop alleen zij dat kan. De introtekst van “We Run This” zegt genoeg: “My style can’t be duplicated or recycled.”

Meer info: http://www.missy-elliott.com

Tracklist:
01. Joy, featuring Mike Jones
02. Party Time
03. Irresistable (Featuring Slick Rick)
04. Lose Control (Featuring Ciara & Fat Man Scoop)
05. My Struggles (Featuring Mary J. Blige & Grand Puba)
06. Meltdown
07. On & On
08. We Run This
09. Remember When
10. 4 My Man (Featuring Fantasia)
11. Can’t Stop
12. Teary Eyed
13. Mommy
14. Click Clack
15. Time And Time Again
16. Bad Man, featuring Vybez Cartel & M.I.A.

Geplaatst door bowie op 7 augustus 2005