Deze editie van Mic Check in 013 stond in het teken van de 10e verjaardag van de Wu-Tang Killabeez. Daaromheen was een flink programma gebouwd. Zo stonden in het voorprogramma Nederlandse acts als Nuclear Family, M.O.D. the Black Marvel en de Osmozes tour van onder meer Blaxtar. In de kleine zaal was een exclusieve sneakerexpo te bewonderen.
Als de Eindhovense openingsact Ambulant rond de klok van vier begint, is er nog maar weinig publiek. Slechts enkele tientallen bezoekers zijn getuige van een aardig begin door deze ‘old school boeren’.
Tijdens de show van een kwartiertje van host Tim (VSOP) druppelen er nog wat mensen binnen. Tim doet zijn nummers, waaronder nieuwer werk als ‘Kind in jezelf’ en ‘Eredivisie’, prima, en dat zonder back up MC. Met de nodige humor praat hij verder de avond aan elkaar. Ondertussen is het aanwezige publiek aardig opgewarmd, zou je zeggen.
Om de afwisseling erin te houden, treedt de breakdancegroep Floor Burnin’ Crew deze avond twee maal op. De jonge dansers zetten een mooie show neer, die eindelijk wat leven brengt in het publiek. De kids in de leeftijd van 8 tot 16 jaar stelen de show en daarmee laten ze zien waarom Floor Burnin’ uit Weert al vele prijzen in de wacht heeft gesleept.
Voor een heel andere soort variatie zorgt de door Limpy georganiseerde sneakerexpositie ‘Kicks’ in de kleine zaal. In een wat rustigere ambiance met Edson achter de draaitafel, zijn ongeveer 300 paar exclusieve old school- en costumsneakers te bekijken. Apart voor iemand die al jaren op dezelfde afgetrapte sneakers rondloopt en het ware paradijs voor die echte freaks. Dit bewijzen ook een aantal bezoekers die speciaal voor de expo vanuit de Randstad naar het zuiden zijn afgereisd. Iets wat de honkvaste grootstedelingen niet vaak over hebben voor een hiphopevenement.
De optredens gingen onverminderd voort met tussendoor DJ 2 Hype die wat lekkere, veelal new school, plaatjes draaide. Het concept van de Osmozes tour van Blaxtar blijft erg vet. Samen met broertje Typhoon, Neo & Manu en Colombiaanse Bloedgroep zet hij een dope show neer. Vol overtuiging en energie worden tracks als ‘Dus dat’ en ‘Hand op’ van zijn nieuwe album gedaan. Toch blijken ook nu Neo & Manu de knaller van Osmozes te zijn. Vooral ‘Minister-president welterusten’ zorgt voor enthousiasme bij het publiek en er ontstaat zowaar iets wat op een pit lijkt. Blaxtar zelf is helaas niet altijd goed te verstaan.
De Haagse Nuclear Family heeft duidelijk geen last van problemen met de microfoon. Ogenschijnlijk zonder moeite doen de mannen een half uurtje nummers van hun laatste album Nuclear Fission. Pape Mann, het nieuwste lid van de familie, brengt met zijn dancehall-style wat meer energie in de show. Een bewerking van Damian Marleys ‘Welcome to Jamrock’ had hij echter achterwege mogen laten. Up next: M.O.D. the Black Marvel met Ciph Barker en Thun als back up. Hij overtuigt niet echt. De beats staan te zacht en daardoor komt het niet echt over. De nog altijd matig gevulde 013 is ook werkelijk niet in beweging te krijgen. Alleen wanneer de MC’s bij ‘Bilderberg’ zelf het publiek in gaan, komt de zaal even goed los. Misschien dat wat meer tracks van de alom geprezen Supercharger mixtape de levendigheid wat had kunnen vergroten.
Na een lekker korte pauze (zoals de hele dag het geval was) is het tijd voor de hoofdact. Cilvaringz trapt af voor de Killabeez. Vooral de beats klinken erg vet en het publiek in zijn hometown kan de show wel waarderen. De rapper belooft dat zijn lang verwachte album dit jaar dan eindelijk uit zal komen.
Van de Marokkaanse Nederlander Salah Edin zullen er in 2006 twee platen uitkomen. Een Nederlandse en een Arabische. De energieke rapper doet, op één track na, alles in het Arabisch vanavond. Hoewel vrijwel niemand er iets van verstaat, rockt de show wel. Harde beats, hier en daar met wat oosterse muziek. Podiumbeest Salah Edin ontpopt zich tot het hoogtepunt van de dag. De enige die ook gedurende de hele show het publiek met zich mee krijgt.
Shabazz the Disciple heeft niet erg lang nodig om weer een flink deel van die bezoekers weg te jagen. De beats zijn te zacht, hoewel de rapper zelf vindt dat zijn microfoon wat harder moet. Hij kiest ervoor zonder back up te werken, waardoor al gauw te horen is dat de plaat gewoon meespeelt. Later verzorgen de nog aanwezige Supercharger-leden en Salah Edin voor de nodige hulp. Pas op het moment dat Shabazz het publiek in gaat, wordt zijn performance wat overtuigender.
Ongetwijfeld is Christ Bearer het dieptepunt van de avond. Onder invloed van van alles gaat het lid van Northstar (en vervanger van Blue Raspberry en Bronze Nazareth) aan de wandel. Hij klimt op alles waar hij op kan staan. Van de boxen tot de muntjesautomaat, van de bar tot de geluidstafel. Dit alles zonder enige aandacht te schenken aan zijn raps. Later, bij de afsluitende freestyles over veelal klassieke Wu-beats, klimt Christ weer op de boxen om er net zo hard weer af te vallen en wat ribben te breken.
Vóór deze smakkerd mochten Shogun Assasson en Beretta 9 van Killarmy de Wu-show nog redden, maar deze was eigenlijk al reddeloos verloren. Ondanks underground bangers als ‘Wake up’ hadden ook deze heren het niet.
Een gezellige dag met een op zich goede opzet. Behalve vele optredens was er ook ruimte voor ander vermaak. Zonde alleen dat nou juist een aantal shows niet uit de verf kwam. Ook erg jammer dat het bezoekersaantal niet hoog was. Maar wellicht hadden de thuisblijvers op voorhand bedacht dat de Killabeez wel eens een Wu-Tang onwaardige show zouden kunnen neerzetten.
Fixtures:
Hoogtepunt: Salah Edin, Osmozes
Dieptepunt: Christ Bearer
Bier: 1,80 euro
WC: gratis
Garderobe: 0,80 euro
Merchandise: Alleen cd’s en dvd’s van Shabazz the Disciple
Fotograferen: Ja
Geluid: Matig
Bezoekers: 600
Damage: 14 euro
Cijfer: 6
