Dat de heren wel raad weten met die stijl mag blijken uit het orkestrale The Story Goes On, het stampende Creed of the Greedier en het met koren en strijkers doordrenkte titelnummer. Nummers waardoor je automatisch je hoodie over je oren trekt, diep wegduikt in je winterjas en het volume op je draagbare muziekspeler een paar tandjes opschroeft. Nummers waardoor zelfs de meest vredelievende hippie-ziel Timberlands aantrekt om zich een weg dwars door z’n bloemenperkje te benen en je tamboerijn uit je klauwen te meppen. Nummers die gemaakt zijn voor gure dagen. Commerciëel dus wellicht niet de handigste zet om het album in deze periode uit te brengen, maar dat lijkt voor deze groep sowieso geen criterium te zijn. Zieltjes winnen is iets voor andere acts, mensen die weten hoe La Coka Nostra klinkt zullen wederom niet bedrogen uitkomen.
“For thousands of years power polluted people
Now a trusted brand stands amongst the madness bringing you the sequel”
Dat maakt wel dat het album tamelijk eenzijdig wordt en je na meerdere malen luisteren al snel nummers gaat skippen om bij de hoogtepunten uit te komen. Er is weinig ruimte voor persoonlijke inzichten (of het moeten de verwijzingen naar diverse complottheorieën zijn) en m.u.v. de bijdrages van Ill Bill, die autobiografische elementen in Letter To Ouisch verwerkt en het leven van zijn befaamde “Uncle Howie” beschrijft in het eerder genoemde The Story Goes On, blijven de onderwerpen meestal beperkt tot geweld, drugs en de dood. Wanneer de groep dit doet op de voor hun kenmerkende harde en overdonderende beats, vormt dat weinig problemen, maar wanneer de producties gas terugnemen, zoals op Electronic Funeral, kan ook een prima feature van Sean P niet verhelpen dat het nummer wegzakt in verhouding tot de energiekere tracks.
Verrassend of afwisselend is Masters of the Dark Arts geenszins te noemen, maar een lekker pretentieloze en goed beukende plaat is het toch zeker geworden. Hiphop is met regelmaat niet meer het rebellerende geluid van de straat dat het ooit was, en de provocerende elementen worden al te vaak ingekapseld in overgeproduceerde popdeuntjes en zanglijntjes. La Coka Nostra bewijst dat er nog altijd ruimte is aan de andere kant van het rap-spectrum. Hard om zich heen schoppend en met de nuance van een kettingzaag levert La Coka Nostra opnieuw een plaat af waar je prima je buren mee kan pesten. Muziek die het best tot zijn recht komt wanneer de meters naar het rood uitslaan, daar kan je bij dit merk op vertrouwen.
Tracklist
01. “My Universe” f. Vinnie Paz (prod. Statik Selektah)
02. “Creed Of The Greedier” (prod. Sicknature)
03. “המוסד” (prod. DJ Lethal & Scott Stallone)
04. “Mind Your Business” (prod. DJ Premier)
05. “Electronic Funeral” f. Sean Price (prod. Beat Butcha)
06. “The Story Goes On” (prod. DJ Lethal)
07. “Letter To Ouisch” (prod. ILL BILL & DJ Lethal)
08. “Snow Beach” f. Thirstin Howl the 3rd (prod. Jack Of All Trades)
09. “The Eyes Of Santa Muerte” f. Sick Jacken (prod. ILL BILL)
10. “Murder World” (prod. C-Lance)
11. “Coka Kings” f. Vinnie Paz (prod. C-Lance)
12. “.38 револьвер” f. Big Left (prod. Sicknature)
13. “Malverde Market” (prod. ILL BILL)
14. “Masters Of The Dark Arts” (prod. DJ Lethal)
15. “Everybody Down” f. Jaysaun & Q-Unique (prod. C-Lance) *
16. “No Hay Tiempo Para Mañana” f. Outerspace (prod. C-Lance) *
*= bonustracks wanneer je de release via iTunes aanschaft.
