Het festival met sfeer (lees: Hiphop Kemp) vierde zijn 5-jarig bestaan en HIJS nam voor het tweede achtereenvolgende jaar een kijkje op het 3-daagse festival in Tsjechië waar hiphop ook nog echt hiphop is.
Dag 1
Namen als Non Phixion, M.E.D., Cali Agents, DJ A-trak, RA The Rugged Man en een lading Europese artiesten schudde de hiphopliefhebber wakker bij het horen van de line up. Hiphop Kemp moet één collega festival (Splash!) voor laten gaan als het om bezoekersaantallen gaat. De afgelopen editie van Splash! die opnieuw verregende trok 25.000 mensen. Hiphop Kemp 2006 verwachtte zo’n 20.000 bezoekers. Waar andere festivals schijt hebben aan de bezoekers die een dag eerder naar het festival afreizen dan gepland komt Hiphop Kemp deze mensen juist tegemoet met een heuse pre party (entree slechts 3,50!). Twee hangars (Hiphop Kemp vind plaats op een oude legerbasis) waren er geprogrammeerd voor de hongerige bezoekers. De sfeer was vanaf het moment dat de toegangspoort open ging enorm goed ook al waren de meeste DJ’s ondermaats te noemen vanwege hun platenkeuze en het niet fatsoenlijk kunnen mixen. Iemand die zich daar druk om kon maken? Welnee, alleen ondergetekende leek daar moeite mee te hebben, de rest danste er op los.
De eerste officiële dag van Hiphop Kemp beloofde direct één lang hoogtepunt te worden: Stieber Twins (Duitsland), WWO (Polen), Klashnekoff (Engeland), C2C (Frankrijk), Hocus Pocus (Frankrijk), M.E.D. (VS) en Afu-Ra (VS). Daar komt dan nog eens bij dat al deze acts vrijwel allemaal achter elkaar zouden optreden dus enige conditie was wel een verreiste. Als de Stieber Twins het podium betreden staat het terrein aardig vol en de tweeling komt met een duidelijke boodschap “er komt meer hiphop uit Duitsland dan die gangster bullshit”. De show is energiek en zit vol met positiviteit. Het hoofdpunt (hier staan bijna alle live acts op het programma) kleurt wit-rood en wordt voor een klein uur overgenomen door fanatieke Polen die WWO aan het werk willen zien. Trots en met veel passie worden de lyrics meegebruld van begin tot eind. Mede met veel eigen beats kon je concluderen dat de show goed in elkaar zat. De Brit Klashnekoff aka The Black Russian had een stroef begin waarbij hij een aantal keren zijn lyrics vergat. In het interview na de show verklaarde hij dat hij gespannen was omdat hij last minute naar het festival was vervoerd. Ondanks de rommelige start wist Kalashnekoff de gehele show te boeien met vooral tracks die te vinden zijn op de mixtape “Focus Mode”. De show kreeg nog een bijzonder maar onbedoeld einde vanwege het uitvallen van de lichten waar Kalashnekoff zich verder weinig van aantrok.
Het grote hiphopland Frankrijk had natuurlijk ook weer een aantal acts afgevaardigd tijdens het 5-jarig bestaan van het Tsjechische festival. Deze keer was er gekozen voor de drievoudige wereldkampioen DJ team C2C en het aanverwante Hocus Pocus (twee leden van C2C zitten ook in Hocus Pocus). De kwaliteit van beide acts bleek enorm te zijn wat voor een sterk Frans blok in het programma zorgde. C2C is een geoliede turntable machine wat een echte lust voor het oog is. Originaliteit, spontaniteit en de timing zijn simpel weg geweldig te noemen (check ook zeker de video van Hiphop Kemp dag 1). Direct na C2C bleven er twee leden achter op stage en werd het podium opgevuld met een complete live band wat resulteerde in Hocus Pocus. Als je Hocus Pocus in één woord wil omschrijven dan is dat “strak”. Hun muziek is erg hiphop met een MC en een turntablist, maar daarnaast trekken de Fransen het ook een stuk breder wat het erg toegangkelijk en dansbaar maakt voor de dames en dat verklaart ook hun succes in eigen land.
De eerste dag heeft een climax in het vooruitzicht met de laatste acts M.E.D. en Afu-Ra in het verschiet. Jammer genoeg kunnen beide acts niet aan de verwachtingen voldoen, al denkt het dolenthousiaste publiek daar duidelijk anders over. De show van M.E.D. is nogal statisch wat het verre van aantrekkelijk maakt, met veel publiekparticipatie en odes aan J Dilla wordt zijn show als het ware volgemaakt, maar echt geweldig is het allemaal niet. Afu-Ra die enkele weken geleden een belachelijke show verzorgde tijdens Hague Hiphop was nu wel astma vrij en spitte er op los. Was zijn show slecht? Nee dat zeker niet, maar echt vernieuwend en overtuigend ook niet. Afu steunt nog steeds op zijn oude materiaal wat zijn show verre van interessant maakt of je moet hem voor de eerste keer zien. Aan het publiek te zien zagen de meeste mensen hem voor de eerste keer, voor ons was het overduidelijk been there, done that. Dan is het tijd voor een van de afterparties die tot de volgende ochtend doorgaan en ook hier geldt wederom het toverwoord gezelligheid.
Dag 2
De tweede dag beloofde wederom een geweldige dag te worden met o.a. Curse, RA The Rugged Man, Cali Agents, DJ A-Trak en Guru. Als het programma allerlei wijzigingen qua volgorde te verduren krijgt, vrezen wij het ergste. Enkele momenten later wordt er medegedeeld dat Guru niet zal gaan optreden op Hiphop Kemp, wegens terroristische dreigingen zag Guru een vlucht naar Tsjechië niet zitten. Een vreemde gang van zaken en een grote domper voor het publiek die hun Gangstarr held graag hadden willen zien. De Duitse Curse behoeft in Nederland eigenlijk ook geen introductie. Hij rockt al jaren lang alle grote festivals in Duitsland en omstreken en is een van de populairste rappers in Duitsland. In het begin van zijn show is het veld nog voor de helft leeg, maar hoe verder zijn show vordert, hoe drukker het wordt en dat zegt natuurlijk ook veel. Een prima gevarieerde show met weinig bullshit. Dat Tsjechische acts net zo hard kunnen rocken als Amerikaanse acts dat bewijst PSH die alle aanwezigen uit hun dak laat gaan. Een act die hierin ook gespecialiseerd is dat is natuurlijk RA The Rugged Man. Aangezien zijn show puur entertainment is vraag je jezelf stiekem weer af wat hij nou weer gaat doen. Eerlijk is eerlijk de tracklist van RA verandert vrijwel nooit en als je zijn show al een keer hebt gezien dan is het in die zin niet bijster interessant. Wat RA natuurlijk wel interessant maakt, is zijn gedrag op het podium. Ditmaal heeft hij het gemunt op een bepaalde fotograaf die hij probeert te schoppen, wat overigens mislukt. Even later springt hij het podium af en richt hij zich eerst op het publiek waarna hij al zijn aandacht schenkt aan een meisje in het publiek. Dit is RA op zijn best in zijn rol als “Cassanova” ook al wordt hij afgewimpeld, het interesseert hem echt niet. Vanwege verschillende verschuivingen in het programma moest RA haast maken van de orga en dit zorgde voor ontevredenheid van RA zelf liet hij ons weten. Volgens zichzelf hadden de mensen vandaag niet de echte RA gezien en was zijn show slechts 40% van zijn kunnen. Wij zagen weinig verschil om eerlijk te zijn al liet hij wel zijn breakdance show achterwege omdat hij zogezegd helemaal onder de blauwe plekken zat na een potje freefight.
Door het wegvallen van Guru werd Cali Agents automatisch de afsluitende act op zaterdag en de heren Rasco (eindelijk weer in Europa!) en Planet Asia waren er duidelijk klaar voor. De show kende nauwelijks pauzes en de Agents raasden over het podium en lieten een hoop energie los die ze direct terugkregen van het publiek. Met klassiekers als “How The West Was One” en “Gunz Still Hot” waren zij eigenlijk de perfecte headliner van de dag en had niemand het meer over de afwezigheid van Guru, want damn: wat was deze show dik!
Dag 3
Als je de 3 dagen zou vergelijken qua programma dan zou de zondag het minste programma op papier zijn, maar bleek dit ook het geval? De female MC Pyranja afkomstig uit Duitsland stond vrij vroeg op het programma en het aantal mensen dat de moeite nam haar te checken was niet overweldigend. Echt gek was dit ook niet immers betrof het hier de laatste dag van een slopende hiphop 3daagse en het was ook nog eens het begin van de middag. Van afstand leek de Duitse Pyranja een aardige show te verzorgen, inmiddels gearriveerd bij het podium leek de show niet bijster bijzonder, jammer. Prago Union (afkomstig uit? juist Praag) wist met één MC 20.000 heads te bespelen en dat is absoluut knap. Het vormde dan ook de perfect opwarmer voor het Slowaakse Kontrafakt die er nog een schepje bovenop deden en het toch al zo vermoeide publiek tot nog meer inspanning dwong. Oneself (DJ Vadim, Blurum13 en Yarah) is een vaste gast op Hiphop Kemp geworden en eigenlijk is dat ook wel terecht. De groep brengt dope beats en een flinke afwisseling qua tracks van erg hype tot laidback hiphop. Zij hadden enerzijds de taak om het publiek klaar te maken voor de headliner van Hiphop Kemp: Non Phixion, maar anderzijds was het publiek al maanden van te voren klaar voor Non Phixion en vond men het niet erg om het laatste beetje energie te bewaren voor de enige echte climax. Wat volgde was zoals gezegd een zeer afwisselende show waarbij het publiek de tijd kreeg om zo nu en dan energie bij te tanken. Oneself bewees andermaal waarom zij graag geziene gasten zijn op Hiphop Kemp, want op de show was absoluut niets aan te merken.
Eindelijk was het dan zover Non Phixion (zonder Goretex) zou het podium gaan betreden. Het hele terrein stond vol met uitzinnige fans die een jaar lang moesten wachten om hun helden te kunnen aanschouwen. Vorig jaar zou Non Phixion Hiphop Kemp ook afsluiten, maar vanwege problemen op het vliegveld waardoor de vlucht werd gemist, kreeg Hiphop Kemp toen geen gepast einde. Ill Bill, DJ Eclipse en Sabac Red lieten hun waardering richting de organisatie meerdere malen blijken dat zij waren teruggevraagd. Dit betekende tevens de laatste show van Non Phixion op Europese grondgebied waardoor de show nog een specialer tintje kreeg. Het optreden begon wel met een vreemd verzoek zo was het niet toegestaan om te filmen of te fotograferen. Een ongepast verzoek dat niet op Hiphop Kemp thuishoort immers GEEN enkele act had hier bezwaar tegen en Non Phixion is groot geworden door internet en hun fans dus waarom zouden die dan deze show niet mogen vastleggen?
Bill en Sabac begonnen met nieuw materiaal waarna ze overschakelde naar de welbekende Non Phixion joints. Al heel snel bleek de security nu voor de eerste keer tijdens het festival echt aan het werk te moeten. Tientallen mensen werden tegen de hekken gedrukt en vielen flauw plus diverse mensen vonden dit de uitgelezen mogeljkheid om te gaan crowdsurfen. Deze taferelen hadden veel weg van een metal optreden op een van de grotere Europese festivals. Ik kon wel concluderen dat dit een van de meest bizarre hiphop shows was die ik ooit had gezien als het gaat om moshpits, crowdsurfen en andere participatie vanuit het publiek. Terug naar de show: al zou men het niet graag toegeven, Goretex werd nodig gemist. Ill Bill had de grootste moeite om zijn lines vol te maken en Sabac kon dit in zijn eentje niet rechtrekken. De show had een hoog tempo waarbij er geswitched tussen oud en nieuw materiaal. Ook mochten de nodige reclame boodschappen over komende releases niet ontbreken. Het publiek genoot met volle teugen, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit een van de minste shows van Non Phixion was die ik ooit had gezien, een krankzinnig contrast als je daarbij het uitbundige publiek indenkt. Na Non Phixion stroomde het publiek snel naar een van de vele afterparties om op hun eigen manier het festival in stijl af te sluiten.
Hiphop Kemp 2006 was professioneler qua opzet (meer areas, videoschermen, pre party etc.) en de line up was zonder echt de commerciële kant op te gaan, zoals Splash!, erg aantrekkelijk gebleven. Iedere dag kende zijn hoogtepunten, de sfeer was geweldig, het weer was goed dus HIJS zal volgend jaar opnieuw van de partij zijn. Hiphop Kemp verdient een enorme big up voor het feit dat men 20.000 mensen weet te trekken met een non-commerciële programmering en de entreeprijs laag weet te houden! Dit maakt het festival uniek in Europa en misschien wel wereldwijd.
Fixtures:
Hoogtepunt: Cali Agents en C2C sprongen er toch echt bovenuit
Dieptepunt: het wegvallen van Guru
Bier: 0,80
Wc: gratis
Garderobe: Nee natuurlijk niet
Merchandise: Cd’s, vinyl, kleding, art etc.
Fotograferen: Geen probleem
Geluid: Goed
Bezoekers: 20.000
Damage: 33 euro voor 3 dagen!
Cijfer: 8,5
