Als de maand december aanbreekt dan weet je dat de finale van de Grote Prijs van Nederland op het programma staat. Favoriete rollen waren er weggelegd voor Fata Morgana, Typhoon en Yes-R of ging er iemand anders met de titel er vandoor?
Paradiso leek minder gevuld dan vorige edities toen Altin de lastige taak had om dit jaar als eerste de finale af te moeten trappen. Altin bracht toegankelijke Nederlandse hiphop vergezeld door een live band en de zangeres Ninthe. In positieve zin viel voornamelijk het plezier van de rapper Altin op tijdens zijn show. Een minpuntje was het feit dat de band uitgebreid voorgesteld werd; nogal zonde van de tijd lijkt me als je maar 20 minuten hebt om de jury en het aanwezige publiek te moeten overtuigen. Het zat allemaal wel goed in elkaar maar echt vernieuwend of prikkelend was het helaas niet.
De eerste en gelukkig enige r&b act van de avond werd aangekondigd door Complex. Harvey HBM, winnaar van de Most Wanted 2004, kwam in een opvallende formatie: een beatboxer, gitarist en een MC/zanger. Het was een nogal tamme show met standaard danspasjes en veel van hetzelfde maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat het muzikaal erg snor zat.
Fata Morgana was op een geweldige wijze in de finale terecht gekomen want zij versloegen onder andere gerenomeerde acts als Jawat!, Jerome XL & DRT en Master Surreal. Fata Morgana was dan ook een belangrijke kanshebber voor de eindzege. Fata Morgana, afkomstig uit Oss en Deventer, werd door middel van een video geïntroduceerd en de leden kwamen één voor één op een energieke manier het podium op. “Kennis is macht” en “Doe ut” kwamen onder andere voorbij en de energie die voor Fata Morgana bijna essentieel is, nam langzaam af, wat de show deed lijken op een degelijke show zonder bijzonderheden. De show was ingetogener dan normaal en dit had te maken met de afschuwelijke moord op de vader van K1 enkele weken geleden. Deze gebeurtenis werd herdacht door een soort herdenkingsaltar op het podium waarbij een foto van het slachtoffer zichtbaar was. K1 zou voor het meest emotionele moment in de historie van de GPVNL gaan zorgen door een speciaal nummer, geschreven voor zijn vader, live ten gehore te brengen tijdens deze finale. Dit nummer, voorafgaand door een mooi moment van stilte, bezorgde iedereen in de zaal een flinke brok in de keel en deed een hoop mensen waaronder ik zelf en de host Complex een flinke traan laten. Het was een mooie en ingetogen show die helemaal begrijpelijk de energie miste die Fata normaal wel heeft.
Op naar nog een hele belangrijke kanshebber: Typhoon uit Zwolle. Alle peeps uit het Verre Oosten hadden zich bij het podium verzameld om hun favoriet te supporten. De introductie sloeg direct al in als een bom en ook al was dit niet de beste show die Typhoon gaf, het lukte hem wel om samen met backup Freeminded en zijn zus Dinopha de energie en de aandacht vast te houden bij het publiek. Dit was nog geen enkele andere act gelukt deze avond dus dat was zeker een pluspunt. Het was ook mooi om te zien dat er weer zoveel support was meegekomen uit Zwolle want als er een crew uit Zwolle optreed in Amsterdam hangt er toch altijd een speciale sfeer. Met tracks als “Scarabee” , “Het doek valt” en “Familiair”, waar hij muzikale ondersteuning kreeg van de violiste Annet Verbo, zat de show strak in elkaar. Opvallend was een korte acapella waarin Typhoon het verhaal vertelde van een vriendin die hem vertelde dat ze verkracht was. Typhoon dropte daarachter de volgende agressieve line: “Deze track is kindvriendelijk als Dutroux mawfucker!”. Typhoon had als 4e act van de avond duidelijk de beste papieren.
Kareemineel uit Eindhoven, samen met de backup Dwarsligger, achte ik vooraf compleet kansloos maar al na enkele seconden moest ik mijn mening toch echt bijstellen. In de laatste paar edities van de GPVNL viel het op dat er niet zo gek veel hardcore hiphop artiesten in de finale te vinden waren terwijl dat juist zo leuk zou zijn voor de diversiteit aan acts. De beats van Kareemineel pompte zo hard dat de boxen er bijna aan moesten geloven en een heleboel niets vermoedende mensen hadden echt geen flauw idee wat er aan de hand was, een geweldig gezicht. Dat Kareemineel en Dwarsligger overal schijt aan hebben, kon je duidelijk zien; zo liep Kareemineel met zijn Marokkaanse achtergrond doodleuk in een Lonsdale trui en liep Dwarsligger als losgeslagen psychopaat over het podium alsof hij op ieder moment kon toeslaan. Een dergelijke attitude kan ik zeker waarderen want dat zie je gewoon niet zo vaak tijdens de GPVNL. Ik wil de heren niet neerzetten als een stel clowns want de onderwerpen die ze brachten waren bloedserieus. Zo kwam er onder andere een nummer voorbij waarbij de slavernij in het oude Nederland centraal stond. De show was apart, hype, had harde beats en er werden maatschappelijke problemen aangesneden Gewoon een dope show dus!
De laatste finalist Yes-R, lid van de D-Men click, speelde een thuiswedstrijd en dat kon je in Paradiso wel horen. Een introductie via de videoschermen liet weten dat we hier te maken hadden met de toekomst van rap en een levende legende. Je kan ook overdrijven was mijn eerste reactie maar de neef van Ali B weet wel hoe hij een show moet geven, dat werd al snel duidelijk. Yes-R heeft een fijne en goed verstaanbare flow en dat is best knap in een Paradiso waar het geluid bijna altijd te wensen over laat. De straat, de toekomst en de chickies kwamen tijdens zijn show voorbij. Tijdens de “21 vragen” kwam hij een beetje verlegen over en dat was vrij ironisch aangezien hij het had over ‘chickies flessen’. Yes-R had het beste voor het laatste bewaart en hij werd hierbij begeleid door een elektrische gitaar bij het zeer aanstekelijke “Rollen met ons”.
Alle acts hadden hun ding gedaan en voor mijn gevoel zou het gaan tussen Fata Morgana, Typhoon en Yes-R want ik kon mij niet voorstellen dat de jury bijvoorbeeld zou kiezen voor Kareemineel ook al kwamen zij heel dope. Het lange wachten op het belangrijkste moment van de avond kon beginnen: de uitslag. Skiggy Rapz zou het wachten verzachten met een zeer goede show maar je kon aan het publiek duidelijk zien dat zij geen behoefte meer hadden aan nog een optreden. Het was dan eindelijk zover en de Beste Muzikantprijs ging naar de beatboxer van Harvey HBM, geheel terecht overigens, net als de Publieksprijs die naar Yes-R ging. Complex die het moment van de avond maar bleef uitstellen, tot irritatie toe, liet het verlossende woord vallen: TYPHOON. De jury had zijn werk zeer goed gedaan want de uitslag was als je alles op een rijtje zou zetten terecht en een Zwols feestje brak in Amsterdam los. Het was een gezellige avond geweest in Paradiso maar ik vraag toch echt af wanneer het geluid nou eens optimaal gaat zijn want de meeste MC’s waren gewoonweg niet te verstaan. Het zal Typhoon allemaal een worst wezen want hij is de terechte winnaar geworden van de GPVNL 2004 en ik denk niet dat we alleen nog veel gaan horen van Typhoon maar ook zeker van de andere finalisten want het niveau was vrij hoog in vergelijking met vorig jaar.
Fixtures:
Hoogtepunt: Special geschreven nummer voor de vermoorde vader van K1 (Fata Morgana)
Dieptepunt: Geluid, gillende meisjes en de toegangsprijs
Bier: 2 euro
Wc: Wat jij wil
Garderobe: 1 euro
Fotograferen: Yep
Geluid: Slecht
Bezoekers: Circa 1000
Damage: 13 euro + lidmaatschap
Cijfer: 7,5
