De durags maken op de plaat ook al snel hun opwachting, met een stuk dialoog in Durag Dynasty Theme uit de film Wild Style. What the fuck is with that durag on ya head anyway? hoor je Zorro’s oudere broer tegen hem zeggen, een fragment uit dezelfde scene die Nas gebruikte voor de intro van Illmatic. Op de rest van de plaat zijn het echter de durag-dragers zelf die de confrontatie aangaan, met een onversneden rauw geluid en bijbehorende attitude. Verder dan dat hoeft een rode draad echter niet gezocht te worden, want op enkele andere flarden filmdialoog over durags verspreid over het album na, is er niets op 360 Waves dat op een bepaald thema wijst.
Er blijft desalniettemin voldoende te genieten over. Klonk Planet Asia op zijn vorige album (Abrasions, met Gensu Dean) nog gedreven maar kleurloos, met zijn twee maten continu naast hem is er gelukkig veel meer chemie aanwezig dan daar te horen was. Daarnaast heeft Alchemist door de jaren heen veel connecties in Queensbridge opgebouwd, en zijn behalve de stemmen van de drie west-coast rappers zelf, ook die van Prodigy, Imam Thug en de schuurpapieren strot van Big Twinz te horen. Uit hun eigen regio komen Phil The Agony, Evidence en Chace Infinite de gelederen versterken en geen van allen doet dat onverdienstelijk. Toch dragen ook de vele gastbijdrages niet bij aan inhoudelijke afwisseling in enige vorm. Een tweeluik aan titels als Yasir Arafat Prelude en Yasir Arafat doet misschien vermoeden dat er iets over de Palestijnse onafhankelijkheidsstrijd gezegd gaat worden, maar blijft beperkt tot algemeen dissen (You niggas just crossdress and rock crosses on ya chest) en borstklopperij (Mach 5th karate / go keh-razy with the shotty). Wel doen de heren hun uiterste best dit met zoveel mogelijk alliteratie, binnenrijm en goed rollende verses te doen, waardoor verveling grotendeels uitblijft.
Grote ster van de plaat is echter producer Alchemist, die met zijn gevariëerde, sample-gebaseerde beats wel voor afwisseling zorgt. Of het nu de blazers van het met bravoure gebrachte Goon Call zijn, de psychedelische, bijna prettig dronken klinkende funk van Spiral Event, of de soepele baslijn van het blaxploitation-achtige Luxury Whip, de instrumentatie is consequent van hoog niveau. De beats klinken organisch en rauw tegelijk en hebben allemaal dat onmiskenbaar scherpe randje waar Alchemist tegenwoordig patent op lijkt te hebben. Na zijn recente projecten met Oh No (als Gangrene), Curren$y, Action Bronson en het soloalbum Russian Roulette, kan de producer wederom succesvol zijn ene been in de underground, het andere in de mainstream en het hoofd opgeheven houden.
De vocalen op 360 Waves zijn weliswaar technisch prima in orde en met zelfvertrouwen gespit, maar door een gebrek aan thematische afwisseling dreigt het album naar de moeilijk zichtbare middenmoot te zakken. Gelukkig trekt Alchemist het daar met zijn producties bovenuit, hoewel je hem daarbij wel rappers met een uniekere persoonlijkheid op de microfoon toewenst. Op zijn aankomende album met Prodigy kan dat in ieder geval geen probleem zijn.
Tracklist:
01. The Next One (Intro)
02. Durag Dynasty Theme
03. Tender Greens
04. Fish Meat (feat. Prodigy)
05. 360 Waves
06. Trailer Mix (feat. Phil The Agony)
07. Spiral Event (feat. Evidence)
08. Yasir Arafat Prelude
09. Yasir Arafat
10. Tetrahydrons on Mars (feat. Chace Infinite)
11. Goon Call (feat. Iman Thug)
12. Bigger U Are The Harder You Fall (feat. Big Twinz & Alchemist)
13. Shooters
14. Luxury Whip
15. Funyons
