Utrecht Centraal zou het grootste feestje moeten worden dat Boemklatsch ooit georganiseerd had en een van de doelen was het muzikale talent van Utrecht op de kaart te zetten. Met een grote line up en dito namen waren de verwachtingen hooggespannen…
De eerste act van de avond was Monotypes, waar de MC INF van het engelstalige duo al eerder een goede soloplaat afleverde. Hun show was aardig maar wist niet te overtuigen. De zangeres die het podium betrad voor de backup was een prima aanvulling en met enige humor, zoals een schort voor rhymen, werd dit goed ontvangen door het publiek dat gestaag in omvang toenam.
Illicit, een live funk band met als voorman MC Paradox, kwam als de 2e act van de avond en legde de lat hoog met hun funk en vibes. Engelstalige hiphop/funk werd door live instrumenten bijgestaan en ze deden enkele nummers van hun bootleg EP Epiphany. Ook werdt een een prachtige track gedaan van het nieuwe album en het publiek was enthousiast. De toon voor de avond werd hier gezet.
Na Monotypes en Illicit werden er wat vette classics gedraaid en kwamen er b-boys en fly girls in actie op de vloer. Het viel me op dat er voornamelijk jonge breakers waren, maar dat maakte het niet minder vermakelijk om naar ze te kijken. De classics versterkten de sfeer, want wie kan er nu stil blijven staan als je Gangstarr en KRS naar je hoofd geslingerd krijgt.
Na dit intermezzo was het tijd voor Six of your best Friends. Dit collectief bevat onder andere MC Atactic en MC Paradox (Illicit) en Colin Benders de 17 jarige trompettist van Relax. Deze mannen gingen fanatiek van start en de MC’s gooiden veel energie in hun rijms. Toch was ik niet erg onder de indruk van de tekstuele capaciteiten van Six of your Best Friends, het ging mij voornamelijk om het muzikale gedeelte. De heerlijke trompet en sax solo’s gecombineerd met lekkere drums en de overige instrumenten bracht het publiek in de stemming. Na elke solo resulteerde dit in een daverend applaus van het publiek en dat was niet onterecht. Een toegift zat er niet in voor de bezoekers van Tivoli, want het gordijn ging dicht en zelfs toen Six of your Best friends aangaf nog wel even terug te wilen komen mocht dit niet. Vreemd en jammer maar dit zal vast met de planning te maken hebben gehad.
Nadat de DJ’s de crowd weer een tijdje hadden gerockt was het tijd voor C-Mon en Kypski. Deze mannen zetten als altijd een strakke show neer en namen ook nog de tijd om het ‘Utregs’ van het publiek wat bij te spijkeren. Het is opvallend te zien hoeveel energie de mannen altijd in hun live optredens leggen en dit straalt dan ook duidelijk af op het publiek. Het publiek gaf deze energie terug en de stemming in het publiek was vrolijk, energiek en iedereen ging uit zijn dak op onder andere Evil Needle, Shitty Bum en Shalorn.
Inmiddels was Tivoli ook behoorlijk volgelopen met wat achteraf 1064 bezoekers bleken te zijn. Dit betekende dat het behoorlijk druk was en dat je de mensen waarmee je was goed in de gaten moest houden, zodat ze niet een half uur voor de wc staan te wachten. Het publiek krijgt ook veel respect op deze avond. Kleine uitzonderingen daargelaten heb ik geen onvertogen woord gehoord en was iedereen gekomen om te feesten en zich van alledaagse stress te ontdoen, een erg relaxte sfeer dus en dat bepaald in hoge mate al het succes van een feest.
Nobody beats the drum liet lang op zich wachten. Over Nobody Beats the Drum kan ik kort zijn. Het publiek ging uit zijn dak, iedereen vond het vet en ik denk dat de afsluitende act ook daadwerkelijk het hoogtepunt van de avond was voor veel mensen. Ik zelf voelde de muziek die Nobody Beats the Drum maakt niet zo, maar dat is een kwestie van smaak. Qua performance hebben ze een strakke set neergezet en het publiek kreeg duidelijk wat ze hebben wilden met Rocksteady, Oorwurm en Rock’n Roll.
Na Nobody Beats the Drum bleven de meeste bezoekers nog hangen om te dansen, drinken en slap ouwehoeren. Helaas vond ik de muziek die na het laatste optreden gedraaid werd een beetje tegenvallen. Als er gekozen was om weer die keiharde classics op te zetten was de avond voor mij echt compleet geweest. Nu de muziek bijna geheel voortgezet werd in het genre van Nobody Beats the Drum, moest ik het plezier van de avond verder halen in drinken en praten. Toch had ik niet de indruk dat de rest van het publiek er problemen mee had, want de dansvloer bleef aardig gevuld.
Rond een uur of 3.30 heb ik Tivoli gelaten voor wat het was en de zaal was rond die tijd ook al een stuk minder gevuld. Mooie avond, dope performances en vooral een hele goede sfeer hebben er voor gezorgd dat dit een geslaagd feest is geworden.
Fixtures:
Hoogtepunt: Sfeer
Dieptepunt: Muziek na Nobody Beats the Drum
Bier: 1,80
Wc: vrijwillige bijdrage
Garderobe: 1 euro
Fotograferen: yep
Geluid: goed
Bezoekers: 1064
Damage: 10 euro
Cijfer: 8
