Ruim een maand na Kubus’ Buitenwesten staat die andere Zwollenaar weer op: Sticky Steez. Microphone Colossus is een samenwerkingsproject van beatmaker Kubus en Sticks. Een soloalbum is het dus niet echt omdat alle twaalf beats/producties van Kubus komen. Geen Delic dus en dat is een opmerkelijke, maar logische keuze, omdat het werken met Kubus volgens Steez vlotter gaat
dan met Delic die zeer nauwkeurig te werk gaat.
Verwacht alleen geen album à la Buitenwesten, want Microphone Colossus is ondanks de typische computerbeats warmer van aard. Daarnaast klinken de beats voller dan de tamelijk kale beats van Buitenwesten en staat er in tegenstelling tot dat album maar één guest appearance (Rico) op deze plaat.
In het intro spitt Sticks gedreven op een kale, duistere electrobeat waarbij de vocals af en toe vervormd klinken. “Rappers staan in de rij voor Kubus- en Delic-beats/Grapjas/Test ‘m maar/Nieuw jaar/Nieuw exemplaar/Nieuwe teksten klaar in m’n reservoir” … “Beetje volwassen worden jongens/Niet kutten/Doe wat nuttigs met je luttele seconden” … “Ik fok met meer tracks dan een nymfomaan/Het is gedaan en dit is nog maar het intro”.
“Fakkeldrager” kickt in met een up-tempo beat die meer naar house dan naar hiphop neigt en waar een bewuste kraak inzit. Op deze song wordt direct duidelijk dat Sticks nieuwe dingen probeert qua voordracht. Zo klinkt hij afwisselender en gretiger in zijn flow (“Die clips van Amerikanen zijn niet van toepassing hier/Bij mij thuis klappen ze die kratten bier/Fakkelbrigadier verre van foutloos/Bouwt flows/Ik hou dit leven nog maar nauwelijks vol”).
“Creatieve Proces” bevat een trippy, maar rustige beat waarin Steez duidelijk maakt niemand de les te lezen, zich niet met de rest te bemoeien en zich vooral op het creatieve proces te richten (“Echte hiphop in je smoel/Zo is het bedoeld/Ik ga niet vragen of je me voelt/Slijt m’n dagen niet zittend op mijn stoel/Zit in de studio of in de Bitterzoet/Ik zit niet met een interview/Keek naar m’n leven/Wist niet wat ik moest/Pakte m’n pen en wist deze richting is goed”). Opvallend is met name de lekkere ontspannen vibe die over deze track hangt.
Een weirde, zoemende beat volgt op “Stickert Campagne”, waarin de rapper zich beschikbaar stelt om op hem te stemmen, zo blijkt uit de tekst en het outro waarin hij het volk toespreekt. “Het is niet belangrijk wie je bent/Het is niet belangrijk wie je kent/Stickert Campagne/En ik schrijf/Voor echt oprechte rapshit/Stem op mij.”
Het beukende “Hamvraag” stond al op Buitenwesten, maar werd door Stickert zelf dope genoeg bevonden om hem ook op Microphone Colossus te zetten. Hierna volgt een soort up-tempo triphopbeat van “Flows, Fases, Shows, Situaties”, een nummer dat een dag beschrijft uit het leven van Steez. “Ik snauw rappers af als Chazia Mourali/Vroeger deed ik zaken met Mourad Ouali” … “Tooske weet niks van echte Idols/Dit zijn echte rappers/Die shit is waardeloos” … “Door de jaren heen geef ik je mijn leidraad/Voorkom dat alles als een roes aan me voorbijgaat/Kijk op straat/Mensen gestresst relax/Makkelijk gezegd als je van alles te doen hebt”. Al met al een gefocust nummer dat blijft boeien door de fijne flows en lyrics.
Het meest persoonlijke, ingetogen nummer op het album is het mooie “Nix Te Verliezen”, dat begint met een kale, kalme beat en een goed gekozen gitaarsample. “Ik hoor mensen vragen/Hey Stick wat is er met je/Ben je constant zo lauw of geniet je van een binnenpretje/Ik zeg ik ben een einzelgänger/Mensen die mij wel kennen hoef ik dat niet bij te brengen/Ik heb nu niks te verliezen/Behalve mijn tijd/Verleidingen die me van mijn pad brengen en shit/Ik liep rond te kijken in sloppenwijken/Zag situaties die ik nauwelijks kon begrijpen” Hoe kalm Sticky Steez in deze track ook over mag komen, je hoort dat hij het meent en met veel gevoel rapt. Het refrein met engelenzang is prachtig en zuigt je verder mee in de track: “Nix te verliezen/Man, ik pak m’n biezen/En ben audie/M’n lyrics zijn pure kunst als gebouwen van Gaudi/Loop jij te kutten/Ik blijf mijn tijd benutten/Ik ken m’n neven/D’r zitten geen zeikers tussen.”
Na het rustige “Nix te Verliezen” is het titelnummer met Rico een echte partytrack. Daarmee is Phreako Rico de enige met een gastbijdrage op Microphone Colossus. Beide MC’s wisselen elkaar prima af in de bouncy track (“Ik dacht al dat je zo’n urban ventje was/De enige met wie ik hang is Urban Wennemars/Ik geef elke dag wat nieuws/Ik lijk Jeroen Pauw/Maar deze versie is Pernilla La Lau”).
Na nog een bouncy track (“Pottenbrekers”) handelt het serieuze “Zoute Haring & Zoete Koek” over dat liefde zonder haat niet bestaat, krijg ik bij “Biri&Jonko” visioenen van een polonaise met bier en jonko’s. Dat komt voornamelijk door de grappige, kale en weirde beat. De ironische afsluiter “Vragen” gaat over vragen die Sticks het afgelopen jaar van mensen kreeg en behandelt in de track. Conclusie? “Je moet niet zoveel vragen/Geniet nou maar van die muziek”.
Microphone Colossus is een gevarieerd en volwassen album met naast partytracks ook serieuze songs. Steez past zijn raps goed aan op de typische Kubus-beats die het midden houden tussen electro/hiphop. Productioneel zit het allemaal wel snor, al hadden de beats en producties soms misschien nog iets voller en vetter mogen klinken. Als kritiekpunt zou je kunnen zeggen dat Stickert zich niet altijd rond één thema blijft focussen, zoals een Raymzter dat bijvoorbeeld wel doet. Verder klinkt Sticks zelf weer hongeriger dan voorheen, probeert hij veel nieuwe dingen uit met flows en legt hij de lat in de Nederlandstalige hiphopscene weer wat hoger met deze oprechte, sterke plaat.
Tracklist:
01. Intro
02. Fakkeldrager
03. Creatieve Proces
04. Stickert Campagne
05. Hamvraag
06. Flows, Fases, Shows, Situaties
07. Nix Te Verliezen
08. Microphone Colossus
09. Pottenbrekers
10. Zoute Haring & Zoete Koek
11. Biri&Jonko
12. Vragen
Meer info: http://www.opgezwolle.nl
