Het is alweer tweeënhalf jaar geleden dat Jazz Cartier zijn album Hotel Paranoia uitbracht. De artiest uit Toronto, Canada tekende kort daarna bij Universal Music Group en nam daarna de tijd om te schaven aan Fleurever, het album dat hij al in december van 2016 aankondigde. Die plaat is nu eindelijk verschenen.
Waar de zomer wat hiphopreleases betreft vaak werd bestempeld als komkommertijd, is die term eigenlijk al lang vervaagd; deze week verschijnt het langverwachte nieuwe album van Travi$ Scott en tegelijk met Jazz Cartier dropten ook Dave East en Denzel Curry nieuwe projecten waar we heel blij van worden.
Op Fleurever horen we de ongewaardeerde Cartier een divers palet aan trapproducties bereiden met zijn raps en (schreeuw-)zang. Voor zijn eerste langspeler in tweeënhalf jaar tijd heeft hij besloten om niet exclusief te werken met producer en vriend Lantz, maar meerdere producers toe te laten tot het team. Of het daardoor komt dat de lijn en de focus een beetje zoek raakt tijdens een luisterbeurt, is niet zeker, maar dat dit album minder coherent is dan ‘Paranoia’ is duidelijk. Toch biedt Fleurever een paar heerlijke bangers; SECURITY, FUNCTION en RIGHT NOW gaan hier namelijk prima door de speakers.
Dat zijn leven een positieve wending heeft gekregen sinds zijn bekendheid is ook helder; het album klinkt vrolijker dan zijn voorganger die nogal donker was. Op deze plaat is zelfs een drieluik aan nummers te vinden die gericht zijn aan de vrouwen in zijn leven: IDWFIL, SEX MACHINA en DISTRACTIONS. Het zorgt voor een onnodige pauze in het album die het tempo naar beneden haalt. Even verderop weet hij op een meer bijzondere manier een adempauze te nemen; met het spoken word-stuk FENCES WITH FLOWERS luidt hij de excellente finale van het album in. Met bangers als WHICH ONE en BEFORE IT’S TOO LATE maakt hij het slippertje van halverwege weer helemaal goed.
“We all know that my time is coming”, rapt hij in laatstgenoemde track. Fleurever is geen smetteloos album, maar de sfeer, de felheid en zelfverzekerdheid waarmee hij rapt gaan er ongetwijfeld voor zorgen dat Jazz Cartier onder de vlag van UMG een groter bereik krijgt. En wie de plaat opzet, komt genoeg moois tegen om hier geen release van te maken die je helemaal overslaat. De eerste stap is gezet, nu moet de 25-jarige rapper uit Toronto nog de focus terugvinden.
