Met het sterke Cole World: The Sideline Story maakt de 26-jarige rapper/producer uit Fayetteville, North Carolina de naam van grote belofte grotendeels waar.
Met een onderhoudende en een ijzersterke mixtape, respectievelijk The Come Up uit 2007 en The Warm Up uit 2009, maakt Jermaine Lamarr Cole naam in de hiphopscene. De reacties op die releases maken al gauw duidelijk dat de jonge mc niet voor eeuwig in kleine zaaltjes zijn skills hoeft te tonen, maar dat een groter publiek lonkt. Zeker wanneer Jay-Z hem in 2009 als eerste act tekent op zijn Roc Nation label, lijkt de tijd van niets anders hebben dan ‘een dollar en een droom’ voorbij. Het gevaar bij een dergelijke carrièremove schuilt ‘m in de verleiding om te veel poppy hiphop te gaan maken voor ‘de massa’, en daardoor de ‘hiphopheads’ van je te vervreemden.
Echter, J. Cole bezit de kwaliteiten om catchy hooks en harde verses samen te laten smelten tot een sfeervol geheel, waardoor beide groepen luisteraars tevreden kunnen zijn met Cole World: The Sideline Story.
“What a life we chose, I’m sending this out to those who fell down but then rose. I’m hot, I’m hellbound with these flows, Cole. And when my story’s told, let it be known I’d never fold. I took my time, I gave my soul. I watched you shine, but me I glow, so I’m coming for what I’m owed.”
Deze motiverende woorden uit de Intro, uitgesproken over een rustige pianomelodie, tonen de gretigheid van J. Cole om het te maken, om een grote naam te worden. Zijn verre van obstakelloze route van ‘niets naar iets’ komt net als op zijn mixtapes meerdere malen aan bod op dit debuutalbum. Deze persoonlijke nummers zijn voorzien van sfeervolle producties, vaak gedragen door piano of strijkers. Op vier tracks na is het hele album ook op muzikaal gebied in elkaar geknutseld door J. Cole zelf. Hoewel zijn stemgeluid vrij vlak is, is de rapper een meester in het op een emotionele manier vertellen over zijn jeugdjaren, zoals op Breakdown, over zijn verslaafde moeder en het gemis van zijn vader in de opvoeding, of zoals op bonustrack Cheer Up:
“I wake up in the morning and I ask myself, is life worth living, should I blast myself? Don’t even wanna get out the bed, I got the Glock to my head, feel I rather be dead. Hey, am I hopeless? Raised with rats and roaches. Never liked them teachers, couldn’t stand my coaches. Ask what’s the matter, but you can’t relate. Living the life that you hate, but you can’t escape. Feel like I’m stuck here, that’s why I don’t give a fuck here. There’s no luck here! Nobody to trust here. My own mother, yeah I love her. But things I heard as a child under my covers left me with scars, it was hard to see her suffer. Blocking my heart and I don’t know if I’ll recover. I’m going under and as I’m headed out the front door, she said she proud of me and I wonder what for.”
Des te meer voldoening geven de eerste simpele resultaten van een betere positie, die Cole beschrijft in Sideline Story:
“Up in 1st class, laugh even though it’s not funny. See a white man wonder how the fuck I got money. While he sit at coach, hate to see me walk past ‘em. Young black, pants sag, headphones blastin’. Know what he asking: How did he manage? With all the cards against him, he used them to his advantage!”
Ondertussen heeft Cole anno 2011 zijn eerste succesjes in de hiphopscene achter de rug. Hij is geen regular mister nice guy meer, maar Mr. Nice Watch, zoals hij zichzelf noemt. Op deze track, waarop hij flirt met een meer elektronische, naar dubstep neigende productie, vieren hij en labelbaas Jay-Z het leven van dit moment. De ik-heb-wat-jij-ook-zou-willen-hebben boodschap van Mr. Nice Watch en de daarop volgende titeltrack past beter bij het eerder dit jaar verschenen Watch the Throne album van Jay & Kanye dan op het debuut van Jermaine Cole, al zijn het geen vervelende tracks.
Natuurlijk ontbreken de songs over/voor de dames niet. In the Morning is een gladde single met een bijdrage van Drake en Lights Please, de track van The Warm Up mixtape die Jay-Z overtuigde van Cole’s kwaliteiten, heeft een originele invalshoek voor een track over het bedrijven van de liefde. De zomerse single Can’t Get Enough zou niets meer zijn dan clichématige middelmaat, ware het niet dat Cole heerlijk flowt en de samplekeuze (Paulette van Balla et Ses Balladins uit Guinee) erg dope is.
Op Cole World: The Sideline Story trekt J. Cole de lijn van zijn mixtapes door. Op soepele wijze combineert de twintiger serieuze tracks over zijn eigen jeugd of struggles van anderen met luchtiger werk, allemaal met de gretigheid die een debuterende mc eigenlijk altijd zou moeten hebben. Niemendalletjes als Never Told en Workout daargelaten overtuigt het als geheel, mede door de bij elkaar passende producties, die overigens hier en daar wat meer spanning kunnen gebruiken.
J. Cole lost zo de verwachting als belofte voor de hiphopscene grotendeels in. Het is te hopen dat de rapper/producer ondanks het te verwachten succes die ene dollar en die ene droom die hij ooit had niet helemaal vergeet. Opdat zijn muziek ook in de toekomst oprecht blijft en de zorgeloos feestvierende mr. nice watch de hongerige artiest vol bewijsdrang niet onderdrukt.
Cole World: The Sideline Story is nu uit via Roc Nation en te koop op cd of via iTunes.
In samenwerking met Sony Music mogen we een aantal exemplaren van Cole World weggeven. Check ons Twitter (@HIJS) account of Facebook pagina voor meer info!
Tracklist:
01. Intro
02. Dollar and a Dream III (Prod. The University)
03. Can’t Get Enough met Trey Songz (Prod. Brian Kidd)
04. Lights Please
05. Interlude
06. Sideline Story
07. Mr. Nice Watch met Jay-Z
08. Cole World
09. In the Morning met Drake (Prod. L & X Music)
10. Lost Ones
11. Nobody’s Perfect met Missy Elliott
12. Never Told (Prod. No I.D.)
13. Rise and Shine
14. God’s Gift
15. Breakdown
16. Work Out
iTunes Bonus:
17. Cheer Up
18. Nothing Lasts Forever
19. Daddy’s Little Girl
