Zuen maakt tegenwoordig geen muziek meer. Het zou niet genoeg opbrengen en volgens hem is muziek niet iets wat je half kunt doen. “Als je niet het uiterste erin stopt, haal je ook niet het uiterste eruit. Ik heb veel meegemaakt en kan terugkijken op een mooie tijd met THC.” Rocks, die inmiddels op de plaats van bestemming is gearriveerd, denkt er anders over. Met een grote grijns vertelt hij: “Al zou niemand het horen, dan zou ik die shit nog steeds doen. Het is gewoon mijn favoriete bezigheid. Bij alles wat ik doe, luister ik muziek. Dus als ik sta te koken moet er muziek bij, als ik in de douche sta moet de muziek erbij en ga zo maar door. Als klein jongetje was ik fan van Michael Jackson en probeerde ik die shit na te zingen. Ik denk dat mijn liefde voor muziek toen begonnen is."

Het begin
Muzikaliteit werd Rocks op jonge leeftijd al met de muzikale paplepel ingegoten. Het experimenteren begon toen hij een Technics platenspeler kreeg. “Ik dacht toen gelijk van hey, dit is wat de dj’s ook altijd gebruiken, dus regelde ik er nog een en begon ik met platen draaien. Ik was toen ongeveer 11 jaar oud. Ik hield van rap en in die tijd begon Bubbling in te komen, dus begon ik al snel met het maken van beats en het draaien op schoolfeesten.”
Deze liefde voor muziek was geen toeval. Zijn biologische vader kende hij maar tot zijn tweede levensjaar, maar toen Rocks zijn vader op zijn 26e weer terug zag, bleek zijn vader ook als artiest door het leven te gaan. “Ik stond er van te kijken. Mijn vader was niet alleen zanger, maar hij had ook teksten voor bekende Nederlandse grootheden zoals Andre Hazes geschreven. Dat vond ik echt een dope ontdekking. Muziek is dus zeker iets wat mijn ouders op me hebben overgedragen.”

Rocky 2: Oud vertrouwd, maar dan beter
Op 15 januari bracht Rocks zijn mixtape Rocky 2 uit. De video’s Rennend en Sta Weer Klaar dienden als twee waarschuwingsschoten die duidelijk maakten dat Rocks weer helemaal terug is.
“Het eerste nummer Sta Weer Klaar met RBdjan is het meest kenmerkend voor de mixtape. Ik wilde duidelijk maken dat ik er weer ben en ik denk dat dat het voornaamste was bij deze tape. Muzikaal en lyrisch gezien ontwikkel ik mezelf nog steeds en die ontwikkeling is op deze mixtape te horen. Mensen die me kennen, zullen horen wat ze van me gewend zijn, maar dan beter. Ook de THC-sound zullen ze herkennen. En daarmee bedoel ik het rauwe en het eerlijke. Het durven aan te snijden van bepaalde onderwerpen over jezelf. 2pac was voor mij een van de eerste rappers die ik zichzelf kwetsbaar zag opstellen. Veel mensen doen dat niet of doen het niet oprecht waardoor het nep klinkt. Wij als THC deden dat wel en dat is denk ik wat kenmerkend voor ons was. Toen we opgroeiden zagen we veel. Het is dan makkelijk om de ene kant te belichten en alleen maar over de stoere kanten te vertellen, maar er is meer dan dat. En met die kijk erop schreef ik ook Rocky 2.”

Rennend
Volgens Rocks vormt het nummer Rennend de leidraad. In dit nummer wordt de luisteraar meegenomen op een persoonlijk tripje door het leven en verleden van de rapper.
“Rennend is mijn lievelingsnummer. Al ver voor ik wist welke kant ik met de mixtape op wilde gaan, wist ik dat dit nummer de leidraad zou zijn. Heel raar want ik had het net over Sta Weer Klaar, en dat klopt qua boodschap ook. Maar Rennend neemt je mee naar wat ik heb meegemaakt in al die jaren, vertelt je over een paar mensen die dicht bij me stonden, vertelt over mensen die bij THC zijn geweest en over degenen die de groep verlaten hebben. Het geeft een persoonlijk inkijkje, dat vind ik dope. Als ik iets heb waar ik over kan praten, schrijf ik echt makkelijk en bij dit nummer ging dat vloeiend. Ik moest zelfs punten voor mezelf opschrijven die ik erin wilde vermelden om te voorkomen dat ik teveel tekst had. Verder heb ik eigenlijk heel veel tracks gemaakt en de beste bij elkaar gezocht. Het moest één geheel worden. Zo heb ik ook dope tracks moeten schrappen omdat het niet in het plaatje paste. Een track die ik had met RBdjan en Darryl bijvoorbeeld. Ik wilde ze graag samen op een track hebben, maar qua geluid paste het gewoon niet in het plaatje en dat is dan jammer. Ik probeer je door het album te leiden. Als je nummer 1 op zet, hoop ik dat je niet gaat skippen naar nummer 4. En om dat gevoel te kunnen behouden, was dat ene ingrediëntje teveel. Iedereen zegt ook tegen mij dat ik daar te moeilijk over doe. Ik kan iets 1000 keer veranderen, liedje 19 wordt dan bijvoorbeeld ineens liedje 1. Het moet voor mij gewoon kloppen en uiteindelijk ben ik erg tevreden over het resultaat.”

“Met mijn aankomende plaat wil ik grenzen verleggen.”
Rocks vertelt ons met groot enthousiasme over zijn aankomende plaat waar hij momenteel met liefde een nieuwe koers mee in wil slaan. De Rocky 2 mixtape diende als een soort voorproefje, maar dit album zal volgens Rocks een anders smaakje hebben. “Mijn smaak qua muziek is breed. Ik heb laatst bijvoorbeeld gewoon een week lang naar een Nickelback cd zitten luisteren en ik denk dat mensen dat niet van me verwachten. Op de plaat waar ik nu aan bezig ben, ga ik dat naar boven laten komen. Het wordt muzikaler met veel andere invloeden. Ik vind het jammer dat hiphop vaak beperkt is tot een bepaald level. Iemand als Kanye durft het bijvoorbeeld naar een ander level te brengen en dat is wat ik ook graag zou willen doen. In Nederland is dat wel moeilijker, daarom vind ik het dope om te zien dat een Willy van The Opposites nu zingt. Of dat ik Sticks laatst op tv heb zien zingen en hij het nog kon ook. Sticks was dope! Ik wil met mijn muziek ook proberen om grenzen weg te halen. Dat heb ik op Rocky 2 nog heel weinig gedaan, maar op mijn aankomende album doe ik dat wel. Daar werk ik nu hard aan.”

Een nieuw mens, maar toch gewoon Rocks
De nieuwe plaat waar Rocks momenteel aan werkt, zal naast een muzikalere plaat ook een stuk gevoeliger en volwassener zijn. Volgens de rapper misschien niet per se iets waar iedereen op zit te wachten, maar ondanks dat niet minder echt.
“Zoals ik eerder zei, was het bij de Rocky 2 mixtape het voornaamste om te laten zien dat ik er weer ben, maar bij dit nieuwe album ga ik laten zien waar ik nu voel dat ik sta in het leven. Hoe ouder je wordt, hoe meer dingen je ziet van het leven. Je gaat waarde hechten aan andere dingen. Voor mijn gevoel ben ik een ander mens. Ik ben natuurlijk wel gewoon Rocks, maar ik heb weer nieuwe dingen meegemaakt die mij volwassener hebben gemaakt. Tijdens heel die periode met THC heb ik bijvoorbeeld nooit een echte relatie gehad. En ik denk dat als je voor de eerste keer echt probeert om een goede partner te zijn in een relatie, je een heel andere kant van jezelf leert kennen. Zo ervoer ik dat tenminste. Tijdens het maken van Rocky 2 maakte ik dat soort dingen dus nog mee. Op die mixtape hoor je dus nog een beetje die oude gevoelens, maar het moest er ondanks dat toch allemaal uit. Ik loop dus altijd een beetje achter, want steeds als ik iets uitbreng, is mijn gevoel over die kwestie alweer veranderd. Maar op het aankomende album hoor je juist waar ik nu ben.

Rocks zijn blote ziel
Of dat betekent dat muziek voor Rocks een manier is om dingen af te sluiten, weet hij niet zeker. Het bezig zijn ermee, heeft in ieder geval een positieve werking op hem. “Muziek maakt het mogelijk voor mij om te vertellen over dingen waar ik normaal met niemand anders over zou kunnen praten. Het is belangrijk dat er gevoel in mijn muziek zit. Zoals ik eerder zei, is 2pac een groot voorbeeld voor me. Hij was zo persoonlijk en vertelde z’n shit gewoon. Een voorbeeld dichter bij huis is Kempi. Sommige mensen kraken hem af om wat hij zegt, maar ik vind hem de realest motherfucker omdat hij zijn ziel blootlegt. Als ik dat voor andere mensen kan betekenen, zou dat het allermooiste zijn."

“Met alleen ‘swag’ vul je geen album.”
“Toen ik opgroeide, was Nederlandse hiphop niet iets stoers ofzo. Het was zelfs bijna nep als je Nederlandse shit luisterde. Ik luisterde er wel naar en liep echt met zo’n grote discman met een Extince cd erin. Kleintjes begonnen me te vragen van: ‘Wat luister jij nou voor rare shit?’ Als het niet Amerikaans was, was het gewoon niet stoer. Na THC waren er ineens kleine mocros en kleine niggertjes die ook in het Nederlands rapten en die shit luisterden. Dat vond ik een hele dope ontwikkeling. Het was onze manier van vertellen en ik vond het mooi dat het uiteindelijk omarmd werd door de straten. Wat ik jammer vind, is dat nu net als in Amerika de kracht er een beetje uit is gegaan. Het gaat niet meer zozeer om jezelf te laten zien, iets vertellen of je denkwijze naar voren brengen, maar om andere dingen. Muziek was daar juist een krachtige tool voor. Ondanks dat dit niet meer gedaan wordt, heb ik wel het gevoel dat mensen daar behoefte aan hebben. Ze willen gevoed worden. Je krijgt niks uit bepaalde nietszeggende pokoes. Ik houd ook van ‘swag’, van er goed uitzien, van fly zijn of whatever, maar je kan niet 12 tracks vullen met ‘swag, swag, swag’. Het is gewoon zonde want die gasten die dat dus wel doen, hebben ook luisteraars die vaak in posities zitten waarin ze niet weten wat ze met hun levens aan moeten. Wij zijn misschien wel zeker van onszelf en hebben iets om voor te leven, maar veel mensen hebben dat niet. En als je ze dat kan bieden door ze een boodschap te geven, moet je dat doen. Ik begrijp ook dat het niet iedereen zijn taak is en dat sommigen geen zin hebben om die taak op zich te nemen, maar het valt me tegenwoordig op dat het grootste gedeelte daar geen zin in heeft.
Zelf zie ik het misschien wel als een missie. Ik heb ook mijn periodes dat ik gewoon feestnummers maak en er een tape mee wil vullen, maar als ik dat zou doen, zou ik me achteraf schuldig voelen naar de mensen die op iets anders van me hopen. Het is dus bijna een soort verantwoordelijkheidsgevoel dat ik heb naar mijn luisteraars. Ik ben geen Jezus ofzo, maar iedereen heeft een gave van God gekregen en ik denk dat ik door mijn muziek positieve energie kan overbrengen op mensen. Doe ik dat dan niet, dan verloochen ik mijn gave."

Het leven als een THC-er
Het artiestenleven heeft natuurlijk vele voordelen en deze voordelen brachten Rocks naar eigen zeggen mooie dingen. Als keerzijde kleeft daar het nadeel aan dat mensen hun oordeel over de artiest vaak al snel klaar hebben. Hij vertelt:
“Ik heb het geluk dat veel mensen naar me kijken en luisteren. Dus ben ik gemakkelijk in posities gekomen waarin ik bepaalde dingen kon doen. Ik heb zo bijvoorbeeld veel met jongeren kunnen werken omdat mensen wisten dat jongeren zeer waarschijnlijk naar me zouden opkijken. Dat zijn dingen die ik leuk vind om te doen en die mogelijkheid heb ik gekregen door muziek. Het heeft me veel moois gebracht. Of er dingen zijn die ik heb gemist door het artiest zijn weet ik niet. Het kan zijn dat ik niet beter weet. Qua vrouwen is het soms wel moeilijk om hun intenties in te schatten. Elke vrouw die ik ontmoet, vertelt me eerst altijd dat ze me niet kent of niks weet van wat ik doe om een of andere indruk bij me te wekken. Dat vind ik gewoon jammer. Als ik niet Rocks van de THC was, zouden we elkaar gewoon leuk vinden en zou dat alleen zijn waar het om draait. Ik heb dus wel het gevoel dat mijn artiest zijn altijd meespeelt. Maar zo ook met relaties met mensen in het algemeen. Iedereen heeft een bepaald beeld van me en ik ben zelf ook deels verantwoordelijk voor dat beeld door de kant die ik met muziek naar buiten breng. Maar ik rap ook over meerdere dingen en mensen vormen meestal een beeld naar de stukjes tekst die zij zelf selecteren. Ze denken dan dat ik agressief, arrogant of een vrouwenhater zou zijn. Ik denk dat ik juist veel zachtaardiger ben dan mensen denken. Als jij mij gewoon goed behandelt, behandel ik jou ook goed. Ik zag laatst een interview van 2pac. Hij vertelde over hoe hij opgroeide en wat hij tegenkwam in zijn leven. Door dat alles moest hij bijna een soort alter-ego voor zichzelf maken. Er werd gevraagd hoe hij dat dan deed en 2pac antwoordde: ‘Luister, ik ben opgegroeid in een buurt waar er veel gebeurde. En als er wordt ingebroken in je huis, ga je ook niet met je normale stem vragen wie daar is. Je verheft je stem dan om een bepaalde defensieve indruk te wekken.’ En zo was het voor mij in mijn carrière. Ik moest eerst van me afbijten. Als jonge allochtoon in een grote stad in Nederland, kunnen er veel dingen zijn die je het gevoel geven dat je van je af moet bijten en moet laten zien dat je sterk bent."

Sterker op een breder vlak
Tegenwoordig heeft Rocks niet zozeer meer het gevoel dat hij als persoon moet bewijzen sterk in zijn schoenen te staan. Wel heeft hij dit op groter vlak; hij wil nu aan de hele maatschappij laten zien dat allochtone jongeren als groep sterk zijn.
“Mijn stiefvader en tevens ook beste vriend is een Nederlandse man. Ik heb daarnaast veel Nederlandse vrienden en THC staat voor multiculturele shit, dus ik hoop dat mensen me niet verkeerd begrijpen. Maar wij zwarte mensen hebben een heel rijke geschiedenis waar ons maar weinig over wordt verteld. Mensen gebruiken onze historie en verdraaien het terwijl anderen dat niet zien. Ik wil laten zien dat we ondanks dat nog altijd sterk kunnen staan."

Nog steeds nummer 1, maar wel voor zichzelf
In een eerder interview vertelde Rocks niet langer de ambitie te hebben om ‘de beste’ te zijn. Aangezien we de naam Rocks vaak samen hebben zien gaan met ‘Nummer 1’, riep deze uitspraak de nodige vraagtekens op.
“Ik heb een beetje een afkeer gekregen van het hele wereldje om de muziek heen. Ik ben een echt gevoelsmens die zich erg bewust is van energie, en de energie die ik om me heen kreeg was niet oprecht. Als ik de beste wilde zijn in dat wereldje moest ik dus met die mensen concurreren en me met hen omringen. Dat wilde ik niet meer. Dit interview doe ik omdat ik dat zelf wil, maar als ik het gevoel zou hebben dat het moest puur omdat het erbij hoort, deed ik het liever niet. Dus eigenlijk is het niet zo dat ik niet de beste wil zijn, maar ik heb niet meer de ambitie om voor hun de beste te zijn. Vroeger ging het me daar wel om. Ik wilde aan iedereen laten zien wie de beste was. Ik had veel vuur in mijn hart en net als op het speelpleintje waar we vroeger op speelden, wilde ik mezelf bewijzen. Nu hoeft dat niet meer want daar draait muziek maken niet om. Belangrijk is dat ik voor mezelf het beste ben zoals ik zijn kan."

“Ik stop liefde in muziek en krijg liefde terug.”
Nadat Rocks in 2008 zijn debuutalbum B.N.’er dropte, bleef het een tijdje stil. Een ideale periode voor wat soulsearching. Muziek werd niet meer gezien als werk en een verplichting, maar Rocks hervond het doel waarmee hij in eerste instantie met muziek begon: genieten.
“Ik denk dat het grootste verschil met toen is, dat ik tijdens het werken aan Rocky 2 écht plezier had. Toen ik B.N.’er uitbracht, zat ik in een fase in mijn leven dat THC en muziek werk betekende. Ik zat in de studio met de wetenschap dat ik echt iets moest neerzetten. Er was zoveel druk en het gevoel dat ik had over hoe nep het wereldje was, groeide in de tussentijd dus al. Bepaalde dingen vond ik dus al niet zo leuk, ik voelde me al niet 100% op mijn plek en tegelijkertijd was er toch die druk om te presteren. Daarbij kwam dat de stijgende lijn waarin THC zat, begon te dalen en ik met mijn soloplaat die lijn zou moeten rechttrekken. Bij dit laatste project en tijdens het maken van de mixtape vond ik het plezier weer terug. Plezier was ook de reden dat ik er ooit aan begonnen ben. De plek die muziek nu heeft in mijn leven? Ik wil zeggen de eerste plaats, maar dan zou ik er weer teveel druk op leggen. Het is gewoon mijn eerste liefde. Ik leef met muziek en op die manier staat het op de eerste plek. Ik schreef laatst nog het nummer Mijn Vrouw en daarin omschrijf ik wat muziek voor mij betekent. Het is net een vrouw voor mij en ik denk dat je een vrouw in een relatie moet aanvullen zonder er teveel van terug te verwachten. Zo is dat ook tussen mij en muziek; ik maak het met liefde en voel de liefde terug. Voor de rest verwacht ik er niet teveel van."