Het concept van de releaseparty is simpel. Elke rapper (alleen R. Kay en Tenshun zijn afwezig) die op het album staat, doet zijn track(s) van de cd, achter de draaitafels begeleid door Y’skid die acht tracks van de verzamelaar produceerde. Het resultaat is een dynamische show van anderhalf uur waarin de meeste mc’s alles geven in die paar minuten on stage. Het besef is duidelijk aanwezig dat er geen tijd is om rustig een show op te bouwen, er moet meteen geknald worden. Uiteindelijk zorgt dat voor een toffe demonstratie van de veelzijdigheid van hiphop beneden de rivieren.
Extince trapt af met zijn krachtige Microfoontje Test dat vol zit met de voor de Prins kenmerkende woordspelingen en vergelijkingen. Kleine Jay geeft met zijn partner in rhyme Case een lesje in podiumpresentatie en Fresku is de veelzijdigheid in eigen persoon: met zijn melige nummer Sukkels zorgt hij ervoor dat het zijn van een sukkel ineens best tof is, om meteen daarna serieus zijn persoonlijke struggles te bespreken op Lang Genoeg Geduurd. Algerino komt met undergroundbanger Zuidwest Undercover, terwijl Boef en de Gelogeerde Aap een sterk dubstep/rap optreden geven, dat met vijf tracks wat langer is dan bij de meeste acts vanavond.
De creativiteitsprijs gaat naar Alfobetic die zonder te struikelen talloze keren het woord(deel) ‘acht’ overslaat in zijn song 8 eruit. Sowieso profileren enkele (nog) niet zo bekende namen zich goed. Dat geldt voor Chapa, Brada Bong Dias en in het bijzonder voor Braz uit Bergen op Zoom. Met zijn gretigheid, aanstekelijke dosis enthousiasme en heel goede, kraakheldere delivery is de jonge mc iemand om in de gaten te houden. Tijdens Fresku’s showtje komt hij nog terug om de track Lot te doen. Skenkie en K1 Kerbusch, die volgend jaar samen een EP uitbrengen, sluiten de avond af met enkele nummers.
De korte optredens zorgen voor een enorm tempo, wat naast eerder genoemde voordelen het nadeel heeft dat het publiek niet in een show van iemand kan ‘groeien’. Omdat het ook nog eens om vooral nieuwe muziek gaat, zit er niet veel beweging in de lekker gevulde kleine zaal van de Effenaar. Het doet niets af aan het niveau van de meestal perfect verstaanbare performances. Zoals op elke verzamelaar is ook op Zieke Zuiden niet elk nummer even sterk, maar het album biedt genoeg afwisseling en kwaliteit, dat bewijst deze releaseparty. Zieke Zuiden is daarmee een mooie dwarsdoorsnee van de zuidelijke hiphopscene die op overtuigende wijze is gepresenteerd.
