Boogiedown overbrugt generatiekloof met geslaagd jubileum
Credits: Tekst: Witflits | Foto's: Murph
Het is lastig om als organisatie de verschillende generaties hiphoppers tevreden te stellen op een en dezelfde dag. De Nederlandstalige, meer elektronische sound moet aanwezig zijn voor de tieners, maar mag niet zo overheersen dat de 25-plussers wegblijven. Aan de oudere liefhebbers moet gedacht worden middels toffe Amerikaanse acts, maar dit mag de jongeren weer niet weghouden bij het evenement. Op het podium van Boogiedown Breda 2012 staan dan ook jonge Nederlandse acts (Red Ribbon Army, Fotosynthese), publiekstrekkers van eigen bodem (Kraantje Pappie, Mr. Polska, Fresku), in het Engels rappende artiesten uit Nederland (Melodee, Dope D.O.D., Postmen), een opkomende Amerikaanse rapper (Big K.R.I.T.) en gevestigde namen uit de States (Elzhi, Public Enemy). Het balanceren tussen de wensen van verschillende doelgroepen pakt zo goed uit dat tijdens deze jubileumeditie de generatiekloof uiteindelijk overbrugd wordt met een gevarieerd aanbod aan liveshows.
Red Ribbon Army, de Limburgse crew die via de HIJS Dropzone een plekje in de line-up wist te bemachtigen, opent de vijfde editie van het festival met een strak en veelbelovend optreden dat meer publiek verdiende. Vanaf de tweede act, Fotosynthese, komen de dan nog vooral jonge fans vooraan staan en, ondanks enkele regenbuien, zit de sfeer er vanaf dat moment goed in. Ook nog vroeg in de middag speelt de Groningse groep Dope D.O.D., die in een korte periode veel podiumervaring opgedaan heeft. Ook nu levert dat weer een sterke show op, al komt de dreigende sound van Dopey Rotten, Skits Vicious en Jay Reaper beter over in het donker (bijvoorbeeld op het afgelopen Hip Hop Kemp festival) dan in het inmiddels lekker schijnende zonnetje in Breda. Daarna lijkt Melodee zich helemaal thuis te voelen op de oldschool beats van Cookin’ Soul, al betwijfelt ze zelf of het publiek haar enthousiasme deelt: “Is dit misschien te oldschool voor jullie?”
Het hoogtepunt van Nederlandse bodem komt aan het begin van de avond wanneer het Postmen optreden een feest van herkenning wordt met onder meer hits van het classic album Documents. De reggae/hiphop mengelmoes van Anonymous Mis en Shyrock klinkt nog altijd fresh, live on stage aangevuld met een band en zangeres Alyssa Stotijn, die gedurende het optreden steeds prominenter haar kwaliteiten etaleert. De daarop volgende act Elzhi is op de mic altijd even strak. Vandaag wisselt de rapper uit Detroit tracks van zijn succesrelease Elmatic af met overig solomateriaal en een vleugje Slum Village. Kraakhelder, vol enthousiasme, met sterke, soulvolle beats als muzikale ondersteuning. Het contrast met de producties van Big K.R.I.T. is groot. Hoewel de MC uit Mississippi energie genoeg geeft, wordt zijn optreden door de vele, overheersende 808 producties en het achterwege laten van zijn meer soulvolle tracks al gauw eentonig.
Fresku is de laatste Nederlandse act en hij maakt er weer een typische Fresku show van. Hij krijgt met de ene track een heel plein zover om ‘de Lintworm’ te doen (benen tegen elkaar, armen langs elkaar, springen en met je hoofd wiebelen), om te vervolgen met zijn meest persoonlijke track voor zijn dochtertje Alisha. Festivalafsluiter Public Enemy en de band moeten daarna even warm draaien, maar al gauw is duidelijk dat de inmiddels vijftigers nog altijd rocken. Classic na classic komt voorbij en ook recentere tracks als I shall not be moved en Harder than you think doen het goed. Flavor Flav rapt tegen het einde zelfs nog een stuk vanaf de VIP area en het publiek gaat goed los. Na ruim 70 minuten stroomt het Chasséveld leeg en hier en daar komen zowaar dezelfde jonge kids tevoorschijn die vroeg in de middag al vooraan stonden bij Fotosynthese.
Overige activiteiten
Ondanks die muzikale kruisbestuiving die plaatsvindt tussen generaties, is een hele dag lang bijna 4000 bezoekers tevreden houden lastig. Gelukkig is er met de Ill with the Skill dj-tent, het Stichting AIGHT breakdance podium, de Zieke Zuiden stage en de skatehoek buiten de shows om ook genoeg vermaak. Belangrijk verbeterpunt is het aanbod voor de innerlijke mens, die er nogal bekaaid vanaf komt met een veel te kleine frietkraam en weinig alternatieven. Echter, dat dit het belangrijkste kritiekpunt is, geeft andermaal aan dat het festival geslaagd is. Boogiedown Breda zet weer een stap in de richting om dé Nederlandse hiphopsamenkomst van het jaar te worden.
Houd HIJS in de gaten voor uitgebreide fotoreportages van Boogiedown Breda 2012.
Geplaatst door bowie op 28 augustus 2012
