“Om mezelf te healen keek ik naar mezelf”, klinkt het vanachter een masker. Het gedaante op het podium wordt geflankeerd door KC – zijn dj annex back-up – en Kabul $lim, een elektrisch gitarist. Het hemelschip van vandaag is de splinternieuwe Hall Of Fame te Tilburg, dat de afgelopen jaren een stevige metamorfose ondering. De ruimtereisleider van dienst is Ray Fuego.
Veel mensen kiezen ervoor om aan een tropisch strand uit te blazen na een jaar vol stressvolle situaties op het werk. Ray Fuego werkte jarenlang aan zichzelf, rapt hij alsof hij lang in een spiegel heeft gekeken en zichzelf dwong om na te denken over zaken als materialisme, zelfontplooïng en onbegrip. Over het verlies van zijn moeder, maar ook over het succes dat hem naar de plek heeft gebracht waar hij nu is. Ray durft meer te zingen dan ooit en heeft daarbij de Auto-Tune volledig onder controle. Hij wisselt het moeiteloos af met fellere rapcoupletten. Zodra hij het masker letterlijk van zich af laat glijden, verandert de toon van de show.
Dan kijkt hij namelijk de bezoekers in hun ogen aan en zijn de veelal jonge fans in de gelegenheid hetzelfde bij hem te doen. “Ik ben blij om er te zijn”, vertelt Fuego, terwijl het licht overspringt in zomerse kleuren. De producties worden melodischer, lichter, soms zelfs tegen het zonnige aan. We zijn nu even onderweg, en het uitzicht daagt hem uit om te dromen. Over lange money en tweedeurs-waggies.
Maar de paranoia ligt altijd op de loer. Zeker als je bekend bent en ook gewoon wilt clubben zoals leeftijdsgenoten. Altijd en overal wordt er op hem gelet; als er geen vragen worden gesteld prikken alsnog de ogen in zijn rug. Hij beeldt het tijdens deze tour uit met een hekwerk op het podium, waarop veel beveiligingscamera’s zijn geschroefd. De opnamelampjes knipperen, wat betekent dat hij zelfs continu in beeld is als hij een avondje doet waar hij van geniet; optreden in Tilburg.
En als je doet wat je leuk vindt, krijg je energie. Zoveel dat hij na het einde van de reguliere show er nog een extra deel aanplakt. SMIB-vrienden Tads Thots en KC hebben dan al een aandeel gehad in het optreden en daar is dan ook GRGY die samen met Fuego ons helemaal mee terugneemt naar de bangers uit de Bummy Boys-tijd. De back-up is subtiel, de gitarist ook; de show krijgt daardoor een snedig randje. De Hall Of Fame krijgt nog een fikse shout out – van het stage team tot de lichtman, en de mensen van het geluid. De upgrade die de zaal heeft gekregen is Ray Fuego duidelijk niet ontgaan. “Damn, het geluid is hier crispier dan een Pringle!”
We co-signen.
