Iets wat vrijwel meteen opvalt is dat dit geen typische Def Jux uitgave is. Geen experimentele en manische El-producto beats, maar een repertoire aan standaard, tijdloze hiphop producties die gerust op feesten gedraaid kunnen worden zonder mensen van de dansvloer te jagen.
Aan dit album hebben verschillende producers hun steentje bijgedragen, wat zorgt voor een grote variatie in de tracks. Toch heeft het ook z’n nadelen. Namelijk het maakt het album niet tot een geheel en er zitten beduidend mindere producties bij, zoals die van producer Belief, die het toch net niet hebben. Maar waar Ravipops af en toe te kort schiet qua beats maakt C-Rayz dat weer helemaal goed met z’n lyrics en bewijst hij opnieuw dat hij behoort tot de top MC’s van het moment.
De titel Ravipops heeft te maken met het feit dat hij de vader is van z’n zoontje Ravi en op de track ‘Protect My Family’ geeft hij aan dat hij er altijd voor z’n gezin zal zijn, in tegenstelling tot zijn eigen vader. De track ‘Camouflage’ met een melancholische piano-sample waarin toch een sprankje hoop is terug te vinden, heeft te maken met het dagelijkse overleven in New York. De zweverige fluitjes beat van ‘Dead Buffalos’ legt de basis van een sarcastisch nummer waarin C-Rayz in de huid kruipt van de oorspronkelijke bewoners van Amerika om de westerse kolonisten te bedanken voor de misdaden begaan jegens de indianen.
De rest van de nummers op deze plaat bestaat uit een arsenaal aan battlerhymes, odes aan hip hop en C-Rayz zijn meningen over de hedendaagse hiphop industrie. Het beste voorbeeld hiervan is de hilarische track ‘Battle Me’ met een bijna truttig beatje en vrouwengezang en als geweldige contradictie fantastische punchlines en woordspelingen. Voor de track ‘The Lineup’ worden, zoals de titel al suggereert, een aantal andere top MC’s als Wordsworth, J-Treds, Breeze, Thirstin Howl III, Vast Aire en MF Doom ingeschakeld om deze possecut te zegenen met hun lyrics. ‘86’ is een nummer waarin C-Rayz terugkijkt op hoe hip hop in die tijd was en wat dat voor hem heeft betekend en maakt hij mooie vergelijkingen met de muziek van vandaag de dag.
Lines als: ’Don’t waste my time with stupid questions like, hey yo you rhyme? You don’t need to hear my verse, you got enough on your mind. You work for who? So? I don’t wanna get signed. My shadow’s chasing me. Basically I’m ahead of my time’ , ‘Shot through the bottom of your feet, now tha’s my soulclap’ en ‘Smash your turntables with a hammer, now how’s that for breakbeats’ zijn slechts een paar voorbeelden van de geniale punches die te vinden zijn op dit album.Als er een opleiding voor MC’s zou bestaan zou deze plaat absoluut in de te bestuderen stof moeten zitten.
Jammer is alleen het nummer ‘3 Card Molly’ waarbij C-Rayz zijn flow totaal niet tot z’n recht komt door de lichtelijk rockachtige beat en het lijkt ook alsof hij er moeite mee heeft daar on point te blijven. Verder is het over het algemeen een zeer solide album wat lekker weg luistert.
Het heeft er alle schijn van dat Def jux zich niet langer in een underground alto hip hop hoekje laat drukken en met deze productie een cross-over maakt waarmee ze bij een zeer wijd publiek een voet tussen de deur zetten.
Tracklist:
01. Floe
02. The essence
03. Guns And Butter
04. Protect My Family
05. Thug Melody
06. ’86
07. The Lineup
08. Buck 80
09. Battle Me
10. Elephant Guns
11. We live
12. Yeah
13. Seal Killa
14. Dead Buffalos
15. Camouflage
16. 3 Card Molly
17. Moses
