Waardoor wilde je onderdeel worden van hip hop? Wat was er zo speciaal aan het genre?
Ik ben opgegroeid in een tijd waarin al mijn neven helemaal into hiphop waren, dus het is me eigenlijk met de paplepel in gegoten. Wat me het meest aansprak aan het genre was de creativiteit: er waren zoveel uiteenlopende acts tijdens de jaren ’90. Toen ik Jump van Kriss Kross zag was ik verkocht.
Wat is het verhaal achter de naam Add-2?
Add-2: Ik heb diverse namen geprobeerd, maar heb uiteindelijk gekozen voor hetgeen me gegeven was. Mijn initialen zijn “A”, “D”, “D” en ik was mijn ouders’ tweede kind. Daarnaast zei mijn vader altijd “Whatever you have, never take away from it, just add to it.” Nadat ik er mee aan de slag was gegaan en het in mijn rhymes verwerkt had begon ik eraan te wennen en heb het niet meer los gelaten. Het ironische eraan is het feit dat ik slecht ben in wiskunde.
Vertel eens wat meer over hoe je begon met rappen en hoe je lokale bekendheid in Chicago is gegroeid?
Toen ik begon met rappen, in mijn high school tijd, was ik altijd aan het freestylen in de kantine. Iedereen gaf me altijd complimenten en langzamerhand werd me duidelijk dat ik best wel wat talent had in het rappen. Ik wilde altijd optreden, maar er waren geen hiphop open mics voor rappers onder de 21. Ik besloot toen om me bezig te houden met open mic poetry en probeerde mijn rhymes om te zetten in een soort dichtvorm, waarna ik begon met het schrijven van gedichten. Dit heeft me geholpen mijn kwaliteiten als tekstschrijver te verbeteren. Daarna ben ik gaan back rappen bij evenementen, waar ik ook maar kon, en zo is mijn carrière langzaam ontstaan.
Je bent opgegroeid in Chicago en woont er nog steeds. Hoe kijk je terug op de muzikale ontwikkeling van de stad? Ben je het eens met de stelling dat de Chicago meer mogelijkheden heeft voor opkomende rappers?
De stad is muzikaal en tekstueel gezien ontzettend gegroeid. Momenteel hebben we de beste artiesten in het genre die Chicago vertegenwoordigen; Common, Kanye, Lupe en Twista. We zijn altijd al aanwezig geweest, maar nooit zo sterk als New York, Atlanta of California. Toch denk ik dat naar mate de tijd vordert wij ook zo ver zullen komen. Vroeger was het als inwoner van Chicago moeilijk om door te breken, tegenwoordig is dat wel anders en zijn er vele mogelijkheden. De eerste succesvolle artiesten in Chicago moesten naar een andere stad om dat succes te behalen. Nu is de markt aan het veranderen en krijgen we een imago van ‘Haterville’ en ‘Crab in the Bucket City.’
Was je tijdens je jeugd ook actief in het straatleven of schrikte dat je juist af?
Ik heb nooit in drugs gehandeld. Natuurlijk waren daar wel mogelijkheden toe, maar ik zag wat het met mijn vrienden had gedaan en waar ze ermee terecht kwamen. Het enige wat ik deed was het spul bewaren voor vrienden, die bang waren dat degenen bij wie ze woonden het zouden ontdekken. Ik had oudere vrienden en andere mensen in de buurt die betrokken waren in het straatleven. Ze eindigen in de gevangenis of deden vrijwel niets. Ik bezocht mijn beste vriend in de gevangenis toen we nog maar net aan highschool begon waren en hij zei altijd dat ik hem niet moest volgen. Toen ik kleiner was, werd mijn buurjongen vermoord door ganggeweld, hij was slechts een paar jaar ouder dan mij. Ik had familieleden die aan de drugs waren en zag hoeveel leed het ons bracht, dus hoe kan ik iemand anders’ familie dat aandoen? Dus ik zei altijd tegen mezelf dat ik slimmer moest zijn en een manier moest vinden om niet te eindigen als de rest.
Hoe ziet een dag in het leven van Add-2 eruit?
Nogal druk, sinds ik met mijn laatste semester bezig ben. Ik sta op het punt van bachelor diploma te halen in televisie/radio. Dus gedurende de dag volg ik lessen, waarna ik aan het werk ga om de rekeningen op tijd te kunnen betalen. Zodra ik daarmee klaar ben schrijf ik zo veel als ik kan en klets ik tussentijds aan de telefoon – met vrienden of mensen waarmee ik een zakelijke relatie heb. Ik host ook een radio show en wanneer ik dat niet doe ben ik in de studio of op aan het treden.
Hoe zou je je stijl omschrijven aan iemand die nog nooit naar je muziek geluisterd heeft?
Het is wat anders, maar heeft veel weg van de roots van hiphop uit de jaren ’94 tot ’96. Het is tekstueel, storytelling, punchlines en flow all mixed in. Ik houd van variatie dus probeer zo creatief mogelijk te zijn. Ik houd ervan om over alles onder de zon te praten, dus de ene dag kan het gaan over plezier maken, feesten, vroeger en feel-good dingetjes en de volgende over donkere dingen als abortus en uit elkaar gaan. Het helpt fans met beide benen op de grond te blijven staan. Ik wil gewoon creativiteit terug brengen, want dat missen we gigantisch op dit moment.
Wat vind je ervan dat oudere MC’s zoals Jay en Nas nog steeds rappen? Vind je het tijd dat ze met pensioen gaan en jongere gasten in de spotlights duwen?
Ik ben blij dat ze nog rappen, want dat is een teken dat er lang leven in rap bestaat. Het was vaak een vierjarige run en dat was het dan, maar nu zien we dat het mogelijk is om een echte carrière op te bouwen. Mensen vergelijken rap altijd met de NBA, maar ik vergelijk het liever met andere muziekgenres. Vraagt iemand de Rolling Stones om met pensioen te gaan? Hoewel ze oud genoeg zijn om ermee te stoppen, vraagt niemand het. Die gasten touren nog steeds. Veel rockacts krijgen nog steeds de waardering die ze verdienen en ik denk dat we hen de vrijheid moeten geven platen te maken en op te treden zolang ze dat zelf willen. Momenteel hoeft dat niet zo zeer over te slaan naar hiphop omdat geen enkele act me het idee geeft dat ik zonder Jay-Z en Nas kan leven.
Je nieuwe mixtape, getiteld Tale of Two City’s, Vol. 2, is bijna afgerond. Wat is het verhaal achter de titel?
De titel komt van het boek Tale of Two Cities, welke ik momenteel aan het lezen ben. Het gaat over twee gasten die er hetzelfde uitzien maar totaal anders zijn. Ik wil mijn verschillende kanten laten zien – van storytelling aspecten tot persoonlijke dingen tot de tekstuele kant – en dat op een manier doen waarop het allemaal hetzelfde lijkt, maar er toch wat meer achter zit.
Je probeert een buzz te creëren door het uitbrengen van mixtapes. Er zijn veel MC’s die er niet in geslaagd zijn om de overstap te maken van mixtapes naar de mainstream. In welk opzicht ben jij anders en moet het jou wel lukken?
Ik denk dat mixtape-rappers in een formule vallen van een mixtape-rapper. Harde raps en gangster praat, maar ze zien niet dat de fans gewend raken aan die versie. Dus zodra ze een album droppen met een andere sound en de punchlines niet zo hot zijn, dan vergeten ze je. Ik wil daarvan afwijken en gewoon mezelf zijn, zodat ik niet van stijl hoef te wisselen en bekend sta omdat ik mezelf blijf.
Vasthouden aan artistieke integriteit en tegelijkertijd door proberen te breken in de mainstream is erg ingewikkeld. Is het voor jou moeilijk geweest? Hoe blijf je jezelf en maak je muziek dat acceptabel is voor de grote massa?
Het is moeilijk, omdat je tegen de draad in gaat. Labels willen immers op safe spelen. Momenteel zijn ze op zoek naar feestmuziek, verkoop van ringtones en dat soort dingen. Dus ja, een artiest die over meer dingen wil praten, die het niet interesseert of hij platinum haalt en zijn ziel er niet voor wil verkopen is niet interessant voor ze. Het is een business en ik heb ervoor gekozen mijn eigen straatje te creëren. Ik ben vastberaden over wat ik geloof dat gerespecteerd wordt in hiphop, dus ik verander niet wie ik ben. De echte mensen zullen het wel zien en dat is alles wat me interesseert.
Als je moest kiezen uit alle nummers die je ooit gemaakt hebt, welke is dan je favoriet en waarom?
Het nummer How Can I. Het gaat over me jeugd, het opgroeien in Chicago van de goede tot de slechte tijden en wat er omgaat in het hoofd van een kind. Het omgaan met invloeden van buitenaf, geaccepteerd willen worden en het omgaan met verschillen. Een student had me met het nummer op zien treden en kwam na afloop naar me toe om te zeggen dat het nummer een reflectie van zijn leven was en het hem ertoe dwong zijn levensstijl te veranderen. Het maakt me onwijs trots als ik hoor wat voor impact een nummer op iemand kan hebben. Dan weet ik dat ik het juiste ding doe.
Zoals je eerder al aangaf host je een eigen radio show. Hoe moeilijk vind je het om een playlist samen te stellen? Is het moeilijk om goede en vooral verfrissende nummers te selecteren?
Ik krijg veel verzoeken voor nieuwe dingen die ze al lang op de radio draaien, maar we draaien het toch. Dat wil niet zeggen dat ik er ook een band mee heb. Ik draai het gewoon omdat het de luisteraars blij maakt. Het is moeilijk om nummers met een bepaald gevoel te vinden, maar dat probeer ik wel. De nummers op de radio klinken geformuleerd, maar hopelijk verandert dat op een dag.
Ben je momenteel nog met andere projecten bezig?
Tale Of Two’s City Vol.2 komt er dus binnenkort aan en daarnaast zijn er nog wat andere mixtapes waaraan ik meewerk. Ook ben ik bezig met een independent album, welke vooralsnog de titel The Rise & Fall heeft. Ook heb ik een nieuwe blog serie op Hiphopdx.com, genaamd The Random Adventures of Add-2, welke ook als video te zien zal zijn. Meer muziek, meer shows en gebruiken wat God me heeft gegeven om aan iemand anders terug te geven.
Meer info: Add2
