Een nieuwe editie van Skin Deep, dit keer is Vieira aan de beurt om zijn inkt toe te lichten. Natuurlijk met mooi beeld, dit keer door DitIsGers.
Eind september 2008 zette ik mijn eerste tattoo. Ik ging met mijn neef mee, die weer dringend toe was aan nieuwe inkt. Het betrof hier echter niet een regular tattooshop, maar gewoon een woning waar een guy zijn ding deed. Dit was echter niet zomaar een tattoo-artist, maar een hele goede. Een in Portugal woonachtige Braziliaan die regelmatig door Europa reist om tattoos te zetten bij mensen en die o.a. Jeremain Lens tot zijn klanten mag rekenen. Mijn eerste tattoo was de bijnaam van mijn in 2004 overleden opa, PaChiquinha, op mijn linkeronderarm. Hij is heel belangrijk voor mij geweest en het was dan ook een no-brainer om zijn naam te vereeuwigen op mijn huid. Als een van de eerste Kaapverdiaanse gastarbeiders is zijn leven een inspiratiebron voor mij.
Direct hierna had ik de smaak te pakken en een maand later was ik alweer toe aan mijn tweede tattoo. Deze keer besloot ik het continent Afrika op mijn linkerschouder te zetten, in de Afrikaanse 3-kleur rood, zwart en groen. Aangezien de eerste tattoo goed te doen was (het brandde alleen af en toe), dacht ik dat ik deze sessie ook makkelijk zou doorstaan. Niets bleek echter minder waar en de naald deed pijn tot op mijn bot. Dit zou echter niet de pijnlijkste sessie blijken.
Een half jaartje daarna ging ik voor de derde, het portret van de Kaapverdiaanse vrijheidsstrijder, dichter, filosoof en politicus Amílcar Cabral. Hij mag gerust in het rijtje van namen als Che Guevara, Bob Marley, Malcolm X etc. geplaatst worden. De door hem opgerichte P.A.I.G.C. (Afrikaanse Partij voor de Onafhankelijkheid van Cabo Verde en Guinee-Bissau) is een van de weinige bewegingen in Afrika die een succesvolle strijd wist te leveren tegen de koloniale macht. De dictatuur vanuit het thuisland Portugal werd uiteindelijk ook met zijn hulp omvergeworpen.
Op mijn rechterschouder heb ik het logo van de Amerikaanse rapgroep The Coup, een sociaal bewuste rapgroep met politiek getinte teksten. Het logo bestaat uit een ster met daarin een Afrikaanse vrouw afgebeeld. In haar armen draagt ze een baby, op haar rug een kalashnikov. Ik denk dat dit wel één van de dopeste raplogo’s ooit is.
Op mijn rechterkuit heb ik een pin-up, just because. Dit is bij uitstek de pijnlijkste tatoeage gebleken. Terwijl hij bezig was, zei ik dat ik nooit meer een tattoo zou zetten. Niets bleek echter minder waar, haha.
Op mijn rechterbicep heb ik een tekstregel van Nas: Love changes, a thug changes and best friends become strangers. Laat ik zeggen dat dit een goede herinnering is dat niet alles eeuwig duurt.
Op mijn linkerbicep heb ik de naam van een overleden vriend getatoeëerd: Azareël. Ik heb van zijn naam een acroniem gemaakt. A.Z.A.R.E.E.L.: Altijd Zuivere Acties, Reine Energie En Levend. Dit is een perfecte beschrijving van hoe hij als mens was. Helaas is hij op te jonge leeftijd overleden, op 9 maart 2010, na een hartstilstand tijdens een recreatieve bokstraining.
Mijn achtste tattoo staat ook op mijn linkeronderarm: twee hartjes met twee bloemen en twee lintjes eromheen. In de lintjes staan de namen van mijn twee grootmoeders: Mambá en Maluxinha. Mijn oma Mambá leeft nog.
Vieira stond samen met Ollie op het laatste Eendracht Festival en dropte vorig jaar nog deze video. Volg hem op Twitter: @VieiraNkosi
