Diggen met Arts The Beatdoctor

Na een korte fietstocht kwamen wij aan bij de Veemarkthal. Het was binnen een flink druk, met als voornaamste reden dat de rommelmarkt nu slechts een dag duurde (normaal twee dagen). De kraampjes vormen lange smalle paden, waar men allerlei prullaria probeert te slijten (zie foto’s). Van speelgoed tot kasten, van bestek tot schilderijen en van ansichtkaarten tot lp’s. Moge het duidelijk zijn dat het ons om dit laatste fenomeen te doen was.

Het merendeel van de verkopers in de hal zijn handelaren die er vrijwel iedere keer staan. Dit gezelschap trekt, naar mijn weten, het hele land door en bevolkt de verschillende georganiseerde rommelmarkten die in het land te vinden zijn (via organisatiebureau Van Aerle). Het probleem met deze rommelmarkten is dus dat je na drie bezoeken de inhoud van de meeste platenbakken kunt dromen. De betere vondsten doe je dan bij mensen die daadwerkelijk hun zolder willen legen en niet bij de handelaren.

Ik heb deze keer niet echt veel bijzondere dingen gevonden. De vondst die wel het vermelden waard is is een 45 van een band genaamd East of Eden met de tracks Marcus Junior en Jig-a-jig. De sound is een mix van folk, rock….en weird hahahaha. Jig-a-jig heeft ook nog een leuke break in het midden van de track zitten om vervolgens weer door te stomen met fiddle rock. Het aardige is dat het twee vrij steady tracks zijn. En…geen vocals.
Een andere lp die het vermelden enigzins waard is is het ‘selftitled’ album van Supertramp. Van de andere albums van Supertramp ben ik niet zo gecharmeerd. Maar gezien de hoes van deze dope was wilde ik de gok wel nemen voor een euro. En ik moet zeggen dat ik er geen spijt van heb. Het eerste nummer van kant twee begint met een lekkere drumbreak en terwijl ik dit aan het tikken ben en de plaat luister op de achtergrond, hoor ik ineens een break die een bevriende rapper, Aeon Grey, gebruikt heeft voor zijn laatste album. En laat dat nu ook een van mijn favoriete tracks van dat album zijn… De drumbreak en de sample zijn te vinden bij de audio. Ik zal ook een snippet van de track van Aeon Grey toevoegen.
Verder had ik drie lp’s van Richie Kamuca gekocht omdat ik deze lp’s een keer voor 100 dollar per stuk op het net gezien had. Bij thuiskomst bleek de 100 dollar maar 20 dollar te zijn… Foute informatie. Dat zijn de mindere kanten van sites als ebay en musicstack.

Arts is flink los gegaan op de jazz plaatjes en moest het laatste uur met een volle rugzak aan de sleep door de hal. Ik zal zijn aankopen niet verklappen, wederom een stukje beroepsgeheim, maar platen van de labels CTI en ECM vonden een nieuw thuis bij de Utrechtse beatmeastro. Een van onverwacht dope lp’s die Arts kocht is Paul Horn’s Altura Do Sol, waarvan de hoes op een van de foto’s te zien is. Deze jazz plaat bleek niet alleen een vette hoes te hebben, ook de muziek was gruwelijk bleek bij thuiskomst. Want nog leuker dan een hele dag diggen is thuis de vangst luisteren onder het genot van een kopje thee. Rock en roll zullen we maar zeggen 🙂

Voor de mensen die de rommelmarkt een keer willen bezoeken. Surf naar www.vlooienmarkten.nl . Daar vind je de kalender (ook voor andere plaatsen).

Natuurlijk heb ik de praatjes over plaatjes vragen ook op Arts afgevuurd. Hier onder zijn reactie op het spervuur aan vragen.

Wanneer ben je begonnen met diggen en wat was je eerste lp?
Mijn eerste plaat was een jaar of 6 geleden – Clubbed To Death van Rob D op Mo’ Wax (bekend van de Matrix Soundtrack, maar de single is al uit 1993).
De eerste “gediggte” plaat is, na de platencollectie van mijn ouders, waarschijnlijk een plaatje van Stan Getz geweest…

Hoeveel lp’s is je collectie ‘diep’?
Geen idee, nooit geteld. Ruwe schatting: 500 (zie foto’s van Arts’ twee platenkasten).

Hoe vaak trek je er op uit om te diggen?
De laatste tijd wat minder, wat te maken heeft met tijdgebrek, waardoor ik rijen platen in de kast heb staan die ik nog moet checken. Dat stimuleert niet echt tot het kopen van nieuwe platen.
Maar eens per maand/2 maanden is het blijkbaar toch nodig, dan rinkelt de biologische digklok.

Heb je spijt dat je een lp ooit gekocht of laten liggen hebt, en zo ja welke?
Spijt van kopen. Niet echt… als ik ergens iets voor een euro wegkaap is het al snel goed, en duurdere platen check ik meestal vantevoren. Nooit een echte miskoop gedaan… misschien spijt dat ik ongeveer 100 hiphop/dance platen heb, terwijl ik niet meer draai.
Spijt van laten liggen. Ook dat niet echt. Maar dat heeft er vooral mee te maken dat ik geen idee heb wat ik heb laten liggen, anders zou ik non stop spijt hebben denk ik.

Op welk genre focus je het meest tijdens het diggen?
Jazz. Liefst eerste helft jaren 70, en hoe experimenteler hoe beter (vaak).

Lp’s of 45’s?
Lp’s. Sowieso altijd het “zullen we dit nummer er wel op zetten…” boven de single.

Welke lp is de trots van je collectie?
Ik heb geen echte favoriet. Ik heb een paar mooie CTI platen met prachtige hoezen… de platen van David Axelrod die ik heb zijn ook fantastisch al zijn het allemaal reissues (behalve die op Mo’ Wax uit 2001…. aanradertje trouwens)

Welke programma’s/apparatuur gebruik je om beats te maken?
Cubase met een pakket van Native Instruments. De Battery (drum)sampler gebruik ik voor 90% van het maken van een track.

Loop of chop?
Chop & Layer baby.

Welke tip geef je beginnende diggers?
Stay out of my crates! Hehe. Nee ik denk… begin bij je ouders’ collectie, beslis welke 3 platen je het vetst vindt, kijk naar jaar, genre, label en welke muzikanten er meedoen, en ga vandaaruit verder kijken. Na een jaar heb je smaak.

Tot slot. Een cratedig anekdote?
De les: dig bewust! Ik ben een keer na lang wikken en wegen toch thuisgekomen met een Hubert Laws plaat die nogal prijzig was, in ieder geval niet een euro of twee, om hem thuis tegen te komen in de tas platen die ik 3 dagen daarvoor had aangeschaft.

Geplaatst door bowie op 11 juli 2007