Tijdens de treinreis van Rotterdam naar Amsterdam-Zuidoost wordt er om me heen Pools, Portugees, Russisch, Frans en Duits gesproken. Door elkaar, maar vooral mét elkaar. Het Engels is hier niet toevallig de lijm tussen gelijkgestemden. Vandaag krijgt het Koninkrijk der Nederlanden hoog bezoek, en daar loopt half Europa voor uit: Sir Shéyaa Bin Abraham-Joseph, professioneel bekend als 21 Savage, zet voor het eerst voet in Europa voordat hij afreist naar huis: het Verenigd Koninkrijk.
Pre-pandemie werd 21 Savage gearresteerd door de Amerikaanse Immigration and Customs Enforcement (ICE), die beweerden dat hij een Brits staatsburger was die zijn visum had overschreden. Het bleek de waarheid. De juridische procedure onthulde dat de rapper in Groot-Brittannië was geboren en op zevenjarige leeftijd naar de VS emigreerde, wat op zijn beurt tot veel memes leidde. De rapper beweerde dat hij “buiten zijjn schuld om zijn legale status verloor in 2006”, een jaar nadat hij het land had verlaten om de begrafenis van zijn oom bij te wonen. In 2017 zou hij een nieuw visum hebben aangevraagd.
Na een vier jaar durende juridische strijd werd zijn verzoek begin oktober 2023 eindelijk ingewilligd, toen hij een wettige permanente inwoner van de Verenigde Staten werd. 21 Savage deelde het nieuws op Instagram met een compilatie van beelden van zijn jeugd in Londen en de menigten waarvoor hij sindsdien optreedt in de VS. Hij eindigde met de woorden ‘London, I’m coming home’.
Maar voordat hij die thuiskomst viert in de al lang uitverkochte O2 Arena, had hij eerst nog iets af te handelen in Canada. De It’s All A Blur Tour, die hij samen met Drake deed in het kader van hun collabo-album Her Loss, beleefde zijn finaledag in Toronto, en voor het eerst in zijn carrière was 21 Savage in staat om buiten de States op te treden. Reden genoeg om ook zijn overzeese fans maar eens te vereren met een bezoek. En zo geschiedde. De show in de O2 Arena werd binnen no time uitgebreid tot een tour die onder meer Frankrijk, Duitsland en meerdere data in Engeland aandoet.
We zijn slechts zeven weken verder als er een rij slingert van de ingang van AFAS Live, over de Johan Cruijff Boulevard, helemaal tot aan De Passage. Iedereen lijkt een glimp op te willen vangen van zijne koninklijke hoogheid. Twee van zijn lakeien, Baby Drill en 21 Lil’ Harold, missen we door de grote drukte. Maar zodra we zijn neergedaald in de loge die de tribune van AFAS Live vandaag genoemd mag worden, is het 21 november, 21:10. Wat volgt, is een 75 minuten durende troonrede; de beste trapshow die we in Nederland in járen hebben gezien.
21 Savage blijkt een vakman. Het sombere podiumdesign (twee verlichte trappen, een helling en daarboven een scherm) past perfect bij de griezelige scènes die hij onthult. De beklemmende productie is perfect op maat gemaakt voor Savage z’n nochalante cadans. De ene zoemende 808 klinkt nog beter dan de andere; dit is ongepolijste rauwheid, met raps die een grimas op het gezicht toveren. Zijn voordracht mag op plaat dan monotoon zijn, hier zit er meer leven in. 21 spit alles live, de ad-libs (voornamelijk “21!” en “Straight up!”) komen van de tape en zijn daardoor een toevoeging.
Waar je wellicht een fantasieloze trapper verwacht die om moshpits vraagt, zoals veel van zijn collega’s de laatste jaren deden in ons land, bewijst 21 Savage het tegendeel. Zodra twee spotlichten boven hem kruisen kan hij onverstoord stunten op zijn ex-b*tch, en wanneer de vogels op het scherm onrustig fladderen, rijdt hij in een all black tuxedo rond met een glock op schoot. Zijn voormalig leven als gangster zet hij neer in flitsende passages, die het publiek (voornamelijk luisterend en niet moshpittend, fresh!) woord voor woord kent.
Heel af en toe verbreekt 21 de puntje-van-de-stoel-raps en verruilt hij de kriebels in de onderbuik voor vlinders. Met zijn aandeel op Mario Winans-bewerking Creepin’ bijvoorbeeld, zijn eigen brede hit Mr. Right Now en o ja, hij stond ook nog op die grote Post Malone-klapper genaamd rockstar. Alleen dat anthem is al goed voor bijna 3 miljard streams en ruim 1 miljard views.
Het geluid staat loeihard. Des te knapper is het dat de details in de donkere producties van voornamelijk Metro Boomin subliem overkomen. De albums die de twee samen maakten, Savage Mode en Savage Mode II, vormen samen met de duoplaat met Drake de hoofdmoot. Dat zowel Metro als Drizzy ontbreken is vrij logisch, maar dat een ogenschijnlijke onderkoeldheid en nonchalance een zaal als dit in zijn eentje in de greep kan houden is bijzonder knap. Zelfs van de DJ ontbreekt ieder spoor. De keerzijde van dit alles was dat de show wel wat statisch is, maar wat verwacht je van een staccato mc als 21?
Het draait hier dan ook om één man, en één man alleen. De vele Nederlandse celebrities, critici, fans en boekers in de zaal zullen zich slechts onderdanen hebben gevoeld toen hij richting het einde van de show vertelde hoeveel M’s hij op zijn bankrekening heeft. Óf 21 een ‘Rich Flex’ kon doen voor ons? Volmondig ja.
Fixtures
Hoogtepunt: de entree nadat 21 Savage zijn onlangs verkregen green card had laten zien op het scherm
Dieptepunt: de lange rij
Bier: > € 5,-
Garderobe: Kluisjes tegen betaling
Fotograferen: Yes, Nikki mocht de eerste drie nummers zonder flits shooten
Geluid: hard, maar super
Bezoekers: 6000
Damage: € 72,80
Cijfer: 8,5
Niet genoeg beeld? No way, Nikki had genoeg vuur, dus scroll lekker door.
