We blikken in vogelvlucht terug op het jaar en tikken wat sleutelmomentjes aan in onze playlist. Honderd tracks die het hiphopjaar samenvatten, van Ella John tot Rome Streetz, en Alchemist tot Esko. Dit was 2021!
In een jaar waarin we opnieuw leden aan een droogte aan liveoptredens, was de Verzuz strijd tussen Dipset en The Lox een meer dan welkome oase. En daar waar voorgaande episodes van de reeks ‘battles’ vooral gezellige aangelegenheden vol wederzijds respect en nostalgie waren, kwamen de mannen van The Lox met maar één doel: winnen. “I’ll never let a n*gga in leather pants beat me”, sneerde Jadakiss naar Jim Jones voordat er nog maar één track gespit was, en vanaf toen kwam het eigenlijk al niet meer goed voor de mannen uit Harlem.
Dat zij vooral leunden op de herkenbaarheid van hun arsenaal aan hits zonder veel moeite te doen deze daadwerkelijk op een aansprekende manier live te rappen, was een pijnlijke vergissing tegenover een trio dat bewees juist in dat laatste te excelleren. Tekenend daarvoor was dat de knockout-punch van The Lox niet eens een albumtrack was. Een verse over de Who Shot Ya instrumental die Jadakiss ooit op zijn mixtape The Champ Is Here 3 rapte, bleek de straatklassieker die hen de das om deed. De nu al iconische live versie deed zoveel stof opwaaien dat Def Jam besloot deze als single op de streamingdiensten te slingeren. Wij kunnen ons geen betere opener van de jaarlijst bedenken.
Daarop volgen bombastische bangers, posse cuts om stijl van achterover te slaan, en grauwe soul loops. Jazzy vibes komen er van onder meer Skyzoo, Terrace Martin en Your Old Droog en Tha God Fahim. Die laatste twee dropten hun The Wolf On Wall St in exact dezelfde periode dat gamers op internet zich verenigden om massaal aandelen GameStop te kopen en voorkwamen dat schimmige handelaren ‘short’ gingen op hun favoriete keten. In plaats van dat hun favoriete keten failliet ging schoot de waarde omhoog, wat diezelfde handelaren juist weer klauwen met geld kostte. Serendipiteit, noem je dat.
Nicki Minaj zag ook veel dollargroen in 2021, en nodigde Lil Wayne en Drake uit op het door Trizzy Track geproduceerde Seeing Green. Het trio spit alsof de hoogtijdagen van Young Money nooit achter ons zijn komen te liggen; wie de beste verse heeft weten we een half jaar na de release nog steeds niet. Datzelfde vragen we ons trouwens af bij Familie Boven Alles. De titeltrack van het album van Stikstof kent een heerlijk door Astro langgerekte sample en twee pennen waarvan de inkt net is bijgevuld. We horen coupletten van 64 maten van ZG en Jazz. En toen Sticks vroeg of de mannen hun luisteraars nóg zo’n lange verse wilden geven zeiden ze volmondig ja. Nu ligt er dus een heerlijke track van zeven minuten. Vol terugblikken, wijze raad en een volwassen blik op vriendschappen.
Zodra er trouwens ooit weer festivals plaats gaan vinden, kan het niet anders dan dat Oomto’s Hisie Futoe met die gruwelijke beat drop en onorthodoxe flow een kraterveroorzakende moshpit als gevolg krijgt. Het houdt bij ons in elk geval hoop levend, net als dat Star Scream van Dark Time Sunshine op een heel andere manier doet. Met LORE brachten zij een hiphopalbum uit waarvan de rode draad toch vooral is om mensen een hart onder de riem te steken. Zoiets doen zonder ergens echt heel erg zijig te worden, is niet makkelijk. En een track die gaat over jezelf te beheersen en empathie te hebben voor anderen is in deze tijden, waarin polarisatie een serieuze issue is, hard nodig.
En wellicht zijn we een stel oude softies, maar het doet ons goed om te zien hoe hard de oudere garde binnen hiphop dit jaar kwam. Killa Bee Remedy verraste vriend en vijand door op Crazy 8’s een venijnig als vanouds Wu-Tang om zich heen te verzamelen, grime-veteraan Ghetts dropte met Conflict of Interest misschien wel het beste album van zijn carrière tot nu toe, en JAY Z bewees dat postume samenwerkingen niet altijd tenenkrommend hoeven te zijn. Hoe hij de estafettestok van Nipsey Hussle overneemt door op diens flow en rijmschema voort te borduren in zijn verse op hun What It Feels Like, leverde ons begin dit jaar al kippenvel op. Grootste verrassing was echter Arrested Development, dat op hun Vibe zelfs Big Daddy Kane weer achter de microfoon kreeg. “When know you got fame in the game / and a catalog of flames, no shame / It’s a vibe, ain’t it?”
Uiteindelijk levert het jaar ons een lijst op die van grimy piano’s naar ijskoude UK spitters gaat. Het laat ons een rondje dansen in de Caraïben, Latijns-Amerika en West-Afrika, en onderweg naar huis wat vibey lofi oppikken met een goede portie gangster joints. Strooi daar nog wat tracks tussen die op de rand van een new jack swing revival opereren zonder oubollig te worden en een dosis ouderwetse head nodders met jeugdige energie, en onze oudejaarsavond kan niet meer kapot. Bedankt dat je met ons rockte en tot volgend jaar!
Liever luisteren via Apple Music dan Spotify? We got you.