Iedereen behalve ‘the late great’ Ol’ Dirty Bastard was er vorig bij in Zwitserland. Tijdens het 40 jarige jubileum van het Montreux Jazz Festival stond The Clan geprogrammeerd en daarbij zijn ze vastgelegd door een camera of vijf. Het levert een dvd op met vlot gesneden, haarscherpe beelden, die de goed gemixte muziek ondersteunen. Het podium is groot maar niet immens en de belichting is professioneel. Visualiseer daarbij acht om aandacht vragende rappers en je begrijpt dat je je geen moment hoeft te vervelen bij het kijken van deze show. De playlist is nagenoeg perfect met heel zwaar de nadruk op de eerste drie albums van de WTC en het beste van de solo-albums. Echt het dopeste van het dopeste solo-werk komt voorbij; Liquid Swords, Bring The Pain, Ice Cream en Fish bijvoorbeeld! Zo ongeveer heel 36 Chambers wordt gedaan terwijl er van latere Wu-albums enkel een verse of chorus voorbij komt. De leden van de Wu-Tang Clan weten dondersgoed ’what’s really really good’.
Met enkel en alleen een harde lijst nummers ben je er live echter niet. In Montreux zijn de juiste leden van de clan zeker wel als live te betitelen. Dat Method Man er letterlijk uit springt zal niemand verbazen, maar ook Ghostface is heerlijk aanwezig. En gezien zijn slechte live reputatie is het helemaal niet erg dat The GZA pas later het podium betreedt en alleen een mic krijgt als hij een verse moet doen. Helemaal vlekkeloos is het natuurlijk niet. De meest teleurstellende MC is deze keer zonder twijfel Inspektah Deck die al met een verrotte stem aan de show begint maar hem later natuurlijk helemaal kwijt is. Niet om aan te horen!
Deze zaal op het Jazzfestival is géén Melkweg en er zit minimaal 5 meter tussen het podium en de dranghekken, dus het contact met het publiek is minimaal. Richting het einde van de show maakt de clan wel contact met een stuk of 20 dames die het podium mogen versieren met hun rondingen. De vaart gaat er uit en ik vraag me werkelijk af wie er naast de leden van The Wu-Tang Clan plezier aan dit intermezzo beleven. De vrouwen en meisjes lijken niet echt op hun gemak en rappers die met hun rug naar de zaal staan zijn ook voor de fans niet boeiend. RZA wordt wat overmoedig en vraagt aan het einde van het dansje op Cherchez La Ghost nog even vriendelijk: “Turn around and shake ya ass real quick for these niggas.” Wanneer daar geen reactie op komt denkt RZA nog even dat ze hem niet begrijpen. Deze 5 minuten en de nonchalante opkomst van de clan zijn echter de enige mindere momenten aan deze dvd, want daar is superheld Method Man al weer die met grote bewegingen het publiek weer helemaal aan zijn zijde krijgt. Da Rockwilder start, Meth spit, klimt op de handen van zijn fans, valt in het publiek en surft de zaal in en terug naar het podium. Je hebt het al eens gezien en gehoord, maar het is en blijft classic. Met deze dvd is eigenlijk precies hetzelfde aan de hand.
Tracklist:
01. Wu-Tang Clan Ain’t Nuthing To Fuck Wit
02. Da Mystery Of Chess Boxin’
03. Duel Of The Iron Mic
04. Fish
05. Grid Iron Rap
06. Bring The Pain
06. It’s Yourz
07. Liquid Swords
08. Ice Cream
09. Uzi
10. One Blood Under W
11. Do U Really (Thang Thang)
12. What The Blood Clot
13. Careful (Click Click)
14. Protect Ya Neck
15. Bring Da Ruckus
16. Tearz
17. C.R.E.A.M.
18. Method Man
19. Reunited
20. For Heaven’s Sake
21. Wu Tang 7th Chamber
22. Shadowboxin’
23. Shimmy Shimmy Ya
24. Brooklyn Zoo
25. Got Your Money
26. Cherchez La Ghost
27. La Rhumba / Black Widow Part 2
28. Da Rockwilder
29. Triumph
30. Impossible
31. Gravel Pit
