Vijf albums die je op deze zwarte vrijdag hoe dan ook moet checken

Net als ieder jaar verschijnt er op Black Friday een hele hoop muziek. Op vinyl, met korting, maar ook ‘gewoon’ op je favoriete streamingdienst. Omdat je door de bomen wellicht het bos niet meer ziet, zetten we gewoon de hardste platen voor je op een rij. Zo rollen we.

DIKKE – Nooduitgang

Wat een jaar had de Lummense Mohamed Eddahbi Agounad, alias DIKKE. In januari van dit jaar spraken we hem over zijn EP 130 KILO en tien maanden later is hij alweer terug met de opvolger ervan; Nooduitgang. Na dat gesprek zagen we hem dit jaar Fire Is Gold afbreken, dé festivalklapper van de Benelux scoren met Paris Hilton en een collabo droppen met Josylvio. Al die momenten bundelt hij nu op de nieuwe plaat. Daarop zoekt hij naar de keys van een Benz met panoramadak, maar hij weet ook wat hij daarvoor moet doen; hard werken.

En dat doet DIKKE; hij verbreedt zijn geluid met tokkelbangers, g-funk-invloeden en met een ruimer palet aan vocale kunsten. Zingen doet hij niet onverdienstelijk in bijvoorbeeld afsluiter In De Kou; in de brug al, maar in het refrein nog een paar octaven hoger. De Lummense mc heeft 100% gekozen voor artiest zijn, en gebruikt de titel van zijn nieuwe tape als metafoor: “Om door die deur te stappen moest ik mijn oude leen achter me laten.” De grootste aanrader: Oud IJzer, een collabo met Adje die bizar goed werkt. DIKKE houdt de kroon, die hij op zijn vorige albumcover droeg, nog even op.

Remedy – Remedy Meets Wu-Tang

Bijna tweeënhalf decennium na zijn bijdragen aan het Wu-Tang Killabeez-album The Swarm is Remedy, sindsdien ook een Wu-Tang affiliate, klaar voor zijn eerste grote solo-release. Hij bracht al drie albums uit, maar die vlogen vooral onder radars door. Op Remedy Meets Wu-Tang wordt de Joodse mc omringd door zijn en jouw raphelden: Ghostface Killah, Method Man, Masta Killa, Cappadonna, Killah Priest en meer.

Verwacht dus vintage Wu-vibes, met veel groepstracks en vele verses. Crazy 8’s is er bijvoorbeeld zo één; 5 van de 9 originele member assisteren hem erop. Remedy brengt op 51-jarige leeftijd een groots eerbetoon uit aan waarschijnlijk een van de meest invloedrijke hiphopcollectieven aller tijden en dat hoor je aan de raps, aan de gasten en aan de productie.

Maes – Réelle Vie 3.0

Waarschijnlijk de meest interessante albumtip van deze vrijdag; Reélle Vie 3.0 van de Franse rapper Maes. Toen hij een nog geen half decennium geleden begon zijn professionele rapcarrière toen hij zat opgesloten. Zijn mixtape Reélle Vie gooide direct hoge ogen in het underground circuit van Frankrijk. Het derde deel van die reeks is zijn meest veelzijdige werk tot nu toe en verschijnt bijna tweer ja na zijn laatste project Les Derniers Salopards.

De stijlen die de 26-jarige rapper bundelt op RV3.0 onder meer trap, drill, maar ook melancholische zang, afrobeats en pop-invloeden. Het maakt echter niet uit welke beat hij door zijn koptelefoon geslingerd krijgt, eeuwig klinkt hij stoïcijns en onderkoeld. Een naam om in de gaten te houden.

Brunzyn – B2

“Oude rapper wil weer relevant zijn, hij had FOMO.” De Vlaardingse Brunzyn capt niet als het op bars aankomt. Dom rappen laat hij makkelijk lijken. In moordend tempo ragt hij er in krap achttien minuten heel wat spitsvondigheden uit op wilde trapbeats. Als je gaande bent op TikTok moet je uit de booth blijven, en als je helemáál nep bent moet je verses in capslock schrijven.

Hij gaat back-to-back met Dentalhon en later op de plaat ook met Cry. Het meest indrukwekkend is de openingsline van Based, waarin hij de social media-manager van ’s lands grootste label en de beste vriend van Spongebob op een prachtige manier met een paar woorden samen laat komen. Dit is domme rap op hoog niveau.

Ruwhel – Rotterdam Blues

De afgelopen jaren heeft Ruwhel flinke stappen gemaakt als ondernemer. Hij tuigde de muziekcompetitie Levels op en hielp lokaal talent met schrijverskampen in Overschie en Schiebroek-Zuid. Maar dat betekent niet dat het zijn van artiest compleet uit zijn systeem is. Sterker nog; de afgelopen tijd liet hij dat vakkundig parallel lopen.

Onder de overkoepelende paraplu van Y.M.P. ging hij aan de slag met een compleet nieuwe insteek voor zijn muziek. Hij werkte met muzikant Jesper de Jonge aan een nieuwe stijl; muziek die blues ademt en een vleugje jazz kent. Hij doopte het Rotterdam Blues, en daarop is hij eerlijker dan ooit. Hij mist verjaardagen door een volle agenda, maar de overuren die hij draait zijn een zegen voor hem.

Door het hele album sijpelt de wil om voor zijn medemens te zorgen, terwijl hij verhalen vertelt over zijn familiebanden, vriendschappen en dromen om uit de hood te komen. Maar hij heeft nog tot zijn veertigste om de beste versie van zichzelf te worden. Althans, dat raadt hij anderen aan: “Gun jezelf de tijd, doe het stap voor stap, houd van jezelf. Support je mensen, wees geen kaka mang.”

Geplaatst door bowie op 26 november 2021