Vast Aire en Mighty Mi doen bij menigeen wel een belletje rinkelen, zowel van het oude Cannibal Ox als de High & Mighty. Na een tijdje even niets van ze hebben gehoord slaan ze terug, dit keer samenwerkend op het Eastern Conference label. Het resultaat: The Best Damn Rapshow. Zowel Mighty Mi als Vast Aire hebben afgedaan, de beats van Mighty Mi zijn lang niet meer zo dope als dat ze waren en Vast Aire zonder Vordul Megah klinkt ook niet zoals men het verwacht, zal dit album een verschil brengen?
Het album trapt af met een gescratchte intro en Vast Aire stelt de DJ en zichzelf even voor en zorgt ervoor dat je relaxt dit album luistert. De intro trapt zeer aangenaam af en het klinkt zeker als een verassing. Na een aantal goeie luisterbeurten kan er toch wel gezegd worden dat de beats vooruitgang boeken. Ze klinken best wel weer dope, met als hoogtepunt de beat van Friendly Fire. Er wordt veel gescratcht en dat krijgt bij mij sowieso de voorkeur. Verder zijn de beats wel vrij rustig zodat ze bij de flow van Vast Aire passen maar er zit gelukkig genoeg variatie in zodat ze niet echt saai worden. Vast Aire weet alleen niet te overtuigen, met vrij weinig diepgang in zijn teksten en de vrij saaie en slome flow kan ik er niet al te lang naar luisteren. De onderwerpen zijn nou ook niet je van het, het enige echte onderwerp dat langs is gekomen gaat over de geschiedenis van Amerika en over hoe zwaar hij het wel niet heeft. Dit doet hij op de Workover. De rest van de nummers is over het algemeen een aaneenschakeling van bragging en boasting. Tevens het recyclen van veel lines in verschillende nummers en de ontbrekende humor missen een aantal cruciale punten. Deze cruciale punten had hij goed kunnen maken door een verse op de meest dope beat van het album, Friendly Fire te doen. Met deze beat zou zelfs Vast Aire dope komen maar er wordt niets met die beat gedaan.Misschien is dit met opzet gedaan zodat die beat beter uit de verf komt, dit is begrijpelijk maar het is wel zonde. Nu worden er alleen maar wat lines herhaald. Er zijn zeer weinig gast rappers, één daarvan is Tame One die zijn ding doet op Fighter Pilots, dit is wel even een verademing omdat hij een stuk beter komt dan Vast Aire. Als er voor gekozen was om nog wat meer gast rappers op het album te doen, zou er meer diversiteit zijn, dus in dit geval mist de variatie.
Al met al is dit niet een album dat mijn voorkeur heeft, de beats zijn zeker sterk, beter dan dat je zou verwachten van Mighty Mi. Helaas weet Vast Aire niet te overtuigen. Door zijn langzame flow en simpele onderwerpen maakt hij het album vrij saai. Het album is dan ook beter af met de titel: The Rap Show.
Meer info: http://www.ecrecs.com
Tracklist:
01. The Best Damn Rap Show
02. What Goes Up feat. Karneige & DJ Cip One
03. Taboo
04. The Work Over
05. Friendly Fire
06. Fighter Pilots feat. Tame One
07. Buck 50 Express
08. Black Sunday
09. Vintage
10. Aire Meastro
11. Buttafly Knive
12. Off The Board