Subtitle is een groep uit het vermaarde Project Blowed-kamp rondom The Good Life Cafe in Los Angeles, begin jaren ‘90. Gedurende deze periode was gangsta rap (en eigenlijk is het dat nog steeds) toonaangevend in L.A., maar met The Good Life Cafe was een podium gecreëerd voor wat positiever getinte Californische Hiphop. Freestyle Fellowship, Voodoo, Ras Kass en ook de mannen van Subtitle behoorden allen tot deze scene. Jammer genoeg zijn er niet echt grote sterren uit voortgekomen (alhoewel Jurassic 5 het goed doet natuurlijk), maar er kan gezegd worden dat het Project Blowed project (een album) de weg heeft geplaveid voor alle Californische non-gangsta Hiphop, zoals bijvoorbeeld Defari, Dilated Peoples en Ugly Duckling. Het heeft lang geduurd, maar na al deze tijd dropt Subtitle hun album, “Young Dangerous Heart” genaamd.
De sound van Subtitle is te omschrijven als nogal industrial, de crew zou bepaald niet misstaan op een label als Def Jux. Erg donkere tracks met dito teksten overheersen “Young Dangerous Heart”, wat niet leidt tot een erg toegankelijke plaat. Op een nummer als “Leave Home” lijken de vocalen expres veel te zacht gezet om op deze manier tot één muur van geluid te komen, waarin de raps slechts een melodieuze/ ritmische rol spelen i.p.v. een duidelijk tekstuele. De stijl van de twee MC’s is monotoon en abstract: “I float above the ledge of the bleeding edge” is een line die nou niet één twee drie te plaatsen is. Titeltrack “Young Dangerous Heart” is bijna een Nine Inch Nails versie van een Hiphop-nummer. Bij een titeltrack zou je verwachten dat de rhymes duidelijk te volgen waren, maar weer zijn de vocalen erg zacht gezet. “Cray Crazy” met een dope geknipte sample van Minnie Ripperton’s “Inside My Love” is een dope, bijna toegankelijke track met gasten Aceyalone, Busdriver en No Can Do. Software als metafoor speelt een grote rol op dit album “Computer Rapper, Super hacker” en “Firewall inspection” zijn zomaar twee zinnen die in dit nummer opduiken. De meest geslaagde tracks hebben een soort El-P sfeer met gedempte gitaren en donkere synth sounds. Bijvoorbeeld “Serial Boxes” en “Con-Contrived (I’m not)”. Grappig is de ode aan Rotterdam “Springtime In Rufferdam”. Kennelijk zijn de mannen in Rotterdam geweest en hebben daar vrienden gemaakt. In ieder geval klinkt de zin “I could go to Amsterdam, but it’s way overrated” mij als muziek in de oren ;-)…
Dat dit geen alledaags Hiphopalbum is mag duidelijk zijn. Subtitle heeft lak aan conventies en doet gewoon volledig waar het zin in heeft. Dat is natuurlijk heel prijzenswaardig, maar levert het ook dope Hiphop op? Dat is erg moeilijk te beoordelen door één persoon, moet ik toegeven. Persoonlijk heb ik niet zo heel veel op met de supermonotone rapstijl en de constante computerreferenties. De beats zijn soms zeker dope, op een Def Jux-achtige manier zoals gezegd. Soms vind ik ze ook niet om aan te horen eigenlijk. Noise kan heel dope zijn (Bomb Squad!), maar soms is het letterlijk “herrie”. Liefhebbers van super-abstracte Hiphop (zowel qua sound als tekst) moeten dit cd’tje zeker een kans geven. De gemiddelde Hiphop-liefhebber zal echter weinig boodschap hebben aan “Young Dangerous Heart”.
Tracklist:
01. Intro
02. Gio-graph-ick
03. Leave Home
04. Palm Fronds
05. Young Dangerous Heart
06. Fast Food/ Fast Death
07. Cray Crazy
08. Subtalk
09. Where To?
10. Con-Contrived (I’m Not)
11. Serial Boxes
12. I Feel Nothing
13. Springtime In Rufferdam
14. Killer Drones On Street
15. Organichemico
16. Crew Cut (For Sale)
17. Outro
Bonus Tracks
18. The Haze On The Hill
19. Call Up
