Stormzy stond mede aan de wieg van de flitsende grime-revival van vorig decennium. Met snappy rhymes, clevere lines en snerpende snares brak hij allerlei podia wereldwijd af. Daarna werd het stil rondom de ‘Wicked Skengman’. De reden moesten we vooral zoeken in de privésfeer; zijn scheiding van Maya Jama “verwoestte zijn wereld.” Nu maakt hij zijn gebroken hart hoorbaar.
This Is What I Mean is alles dat we nooit hadden verwacht van de man die ooit van een zij-stage op Appelsap en de Roxy van Paaspop via de Bravo van Lowlands doorgroeide naar het headliner-slot van WOO HAH!. Hij stond daar immers dankzij zijn overtuigingskracht; flink aangezette flows en spitsvondige lyrics, op ratelende producties. Voor zijn nieuwe album heeft de Londense mc een low key-mantel aangetrokken. Het is niet de eerste keer dat we hem horen zingen, maar wel de eerste keer dat het zó centraal staat.
Michael Ebenezer Kwadjo Omari Owuo Jr., zoals de rapper voluit heet, begint zijn nieuwe LP behoorlijk overstuur. Zichzelf en de luisteraar in mineur sleurend, voelt hij zich schuldig omdat hij het verknald heeft. Tegen het einde van de plaat veranderen die schuldgevoelens in acceptatie. Wat overblijft is het verdriet. Hij mag dan treurig zijn om het feit dat zijn relatie op de klippen liep, maar koestert geen wrok. Stormzy is dankbaar en blij om het feit dat hij het allemaal heeft mee mogen maken.
Die verhaallijn mag dan een hele mooie zijn, de praktijk leert dat Stormzy die spanningsboog niet weet te plaatsen in een boeiend album. Na de titeltrack – inclusief prachtige opbouw in de productie – kom je terecht in een sombere wereld waar niet uit te breken lijkt. Weg zijn de gemene, gruizige en zwaarwichtige punchlines die synoniem stonden voor de naam Stormzy. De plaat kabbelt voort door gruwelijke stroperigheid. Langs elektrische en akoestische gitaren, cello’s, bassen, fluiten en saxofoons. De hoofdrol is echter weggelegd voor de pianopartijen. En die heb je na een paar nummers met hetzelfde tempo wel gehoord.
Het mag dan kwetsbaar en open zijn en langzaam richting warm en vredig bewegen; veel te vaak klinkt Stormzy verpletterd onder zijn eigen onverbiddelijke ernst. Zijn tedere ziel wordt gekweld door recent liefdesverdriet, maar de zinnen voelen vaak leeg. Zo horen we:
‘Cause fire and fire just makes flames
And water and water just cause floods
You said you’re tired, you’re tired of these games
You said you’re findin’ your calling, I call bluff
Ook de kalme cadans en toon blijft hij aanhouden, waardoor This Is What I Mean nergens écht opleeft.
Wat tussen die al die downbeat nummers en middelmatige eentonigheid wél opvalt: de uitmuntende achtergrondzang. Prachtige, warme stemmen die door Stormzy’s lijzige zang heen weten te dringen; van Debbie, Jacob Collier, Ms Banks, Oxlade, Amaarae, Black Sherif en Sampha. Ze voegen zoveel passie toe aan de muziek, dat This Is What I Mean nog een enigszins luisterbare ervaring wordt. Hen lukt gek genoeg wél wat de hoofdartiest zelf niet voor elkaar krijgt; de aandacht trekken.
Want waar hij normaal een zeer meeslepend artiest is, krijgen we op ‘TIWIM’ niet veel van Stormzy mee. Zijn nieuwe langspeler is qua geluid en verhaal een coherente plaat te noemen, maar daardoor juist ook behoorlijk saai. Aan het einde ervan vindt hij zijn letterlijk zijn glimlach terug, dus hopelijk klinkt zijn volgende album daar wat meer naar.
Stream:
