Ok, ietwat vertraagd, maar hey: Splash levert naast genegenheid ook dik slaaptekort op! Maar bij deze nog even duidelijk wat er op dag 3 van het Splash festival te Chemnitz te zien was en of dat in de smaak viel. Hoogtepunten van de dag zouden moeten zijn: Mobb Deep, IAM en Wildchild met Oh-No & Medaphoar.
De ochtend begon als de vorige ochtenden, alleen moesten we deze dag ook nog de tent en de spullen opruimen, omdat deze nacht na de optredens de Nederlandse delegatie die met de Cypherbus naar Splash was gegaan weer terug naar Nederland zou vertrekken. Nadat ieder zijn spullen had afgeleverd bij de bus, kon men o.a. genieten van de volgende artiesten: Wildchild, Oh-No & Medaphoar, IAM, Curse, Samy Deluxe, Max Herre en afsluiter Mobb Deep met the Alchemist.
De dag begon met een Nederlandse tint, aangezien iedereen zich bij het Freestyle podium had verzameld om daar Vers 2, Dson, U-nito, DJ Lowprofile en Zombi Squad te zien. De meeste aandacht ging hierbij uit naar Vers 2 die volgens Sherlock (Zombi Squad) gaan uitgroeien tot de Nederlandse top. DJ Lowprofile draaide een zeer dope set waarbij de nodige classics voorbij kwamen. Iedereen waszo blij dat er eindelijk eens dope hiphop te horen viel tijdens de set van een DJ dat er ook volop gedanst werd door de Nederlandse aanhang. De afterparties van Splash! vielen dit jaar zodanig tegen qua hiphop dat deze set echt welkom was. Dson (ex-Draztic Measures) gaf een goede show waarin hij vooral zijn eigen jeugd en maatschappelijke onderwerpen behandelde. U-nito vond ik iets minder overtuigend overkomen, maar omdat zijn show tegelijk met Wildchild plaatsvond, heb ik niet alles kunnen volgen. Intussen waren de twee MC’s van Vers 2 begonnen aan hun show en damn: zij kwamen echt overtuigend over, zeker als je weet dat zij pas een half jaar bezig zijn. De tracks waren erg afwisselend en zij trokken zich er niks van aan dat er niet zoveel mensen voor de stage stonden, één ding is zeker hier gaan we meer van horen! Zombi Squad sloot het Nederlandse feestje af door voor de 2e keer een show te geven op Splash!. Sherlock besloot halverwege de show om door het publiek te lopen om zo de aandacht te trekken van de langslopende heads die richting de main stage liepen. Deze Nederlandse showcase kan wat mij betreft volgend jaar weer plaatsvinden al zou het wel handig zijn als er een duidelijk programma qua tijden aanwezig was van de freestyle stage, want dat was nu niet het geval.
Inmiddels had ik me voor het podium geplaatst waar Wild Child zijn ding deed. Wild to the Child was samen met de MC/Producer en tevens broer van Madlib, Oh-No en Medaphoar om de show te rocken. DJ Bi-Ski (die we in Nederland al eerder hadden gezien als DJ bij Souls Of Misschief en Breez Evaflowin’) was diegene die het terrein van muziek voorzag en dit keer waren dit tracks van o.a. Lootpack, het nieuwe Oh-No album en wat solo tracks van Medaphoar en Wildchild. Het publiek was lichtelijk suf op deze vroege middag, maar alsnog zorgde vooral Wildchild voor een connectie met de crowd. Hij was duidelijk diegene die deze show op poten wist te houden en deed tracks als “Wonder Years” en “Heartbeat” van zijn meest recente album “Secondary Protocol”. Dat de b-boy ook nog in Wildchild zelf zat werd ook nog eens duidelijk gedemonstreerd met enkele moves die Wild deed op het podium bijgestaan door drie b-girls. Oudere Lootpack tijden herleefden bij “Whenimondamic”. Deze show steunde op de energie van Wildchild, maar ondanks dat wist Medaphoar zelf mij ook nog te verassen met twee hele dope solo tracks met zeer pompende beats dat naast mij ook het Duitse publiek wel aansprak. Oh-No liet vrij weinig van zich horen en fungeerde naar mijn idee meer als backup-MC. Spijtig was het om te zien dat het merendeel van het Duitse publiek eigenlijk alleen maar de Duitse acts steunde. Raar en ironisch tegelijk.
Nadat er enkele Duitse acts waren geweest zoals Azad waarmee ik jullie niet wil belasten om hierover te vertellen aangezien ik duidelijk genoeg ben geweest over de Duitse MC’s die de hype zien in rappen over bestaande beats (zie reviews dag 1 en dag 2). Anyway, het wachten was nu op IAM. De Franse formatie werd uiteindelijk verwisseld met Curse. Ook een Duitse act die voor mij hét verschil toonde hoe het ook kon zijn. Samen met zijn band wist Curse een prima show neer te zetten. Ook Curse was een van de grotere namen van het festival wat een volledig hype crowd opleverde. Curse verwende het publiek met hiphop die relaxt in het gehoor ligt. Met nummers die veelal het eindeloze onderwerp genaamd de liefde bevatten wist hij ook vele dames te boeien met zijn muziek. Naar mijn idee de eerste volledig geslaagde show uit Duitsland. Zo leer je meteen niet alles over 1 kam te scheren, haha.
Nog steeds geen IAM hierna en de programma wijziging was inmiddels ook duidelijk. Eerst zou Samy Deluxe nog optreden waarna IAM, Max Herre en afsluiter en trekpleister van de dag Mobb Deep het festival zou sluiten.
Samy Deluxe is de ex-voorman van de Duiste rapgroep ASD die al enige faam verworven heeft in deze Bundes Republiek. Zodra hij op het podium stond, straalde de energie er van af. Blazend bracht hij de Duitse lyrics naar je oren ondersteund door boombap beats. Gelukkig ook uit eigen kamp. Zomaar twee dope Duitse acts achter elkaar! Ondanks ik nog steeds niet weg ben van de Duitse taal heb ik wel degelijk genoten van deze optredens en raad ik aan muziek van deze heren te beluisteren.
Vervolgens zou IAM op het podium staan, maar dit werd uiteindelijk dik drie kwartier later! De reden die het publiek voorgeschoteld kreeg was vertraging met het vliegtuig. Anyway, het podium was in die tijd wel omgetoverd tot een waar geheel van een toneelstuk. Met dope licht effecten uit het kasteel achtige podium werd de show van IAM het wachten waard. Lekker roff die laatste dag. De Franse lyrics schalden uit de speakers en de mensen sprongen heen en weer. Nooit gedacht dat deze MC’s zo’n show konden geven. Weinig over op te merken. Het was niet briljant, wat ook komt, omdat ik de muziek enigszins eentonig vind, maar deze mensen weten zeker hoe je een show moet geven. Maar ja, doordat deze show een dikke vertraging had was de busreis naar huis ook vertraagd. Dikke scheisse. Fok it. Back to the show.
Max Herre wist menig vrouwenhart te veroveren met zijn zwoele stem en relaxte toegankelijke hiphop. Deze beste man had net zo goed op het North Sea Jazz festival kunnen staan ondanks hij enkele hiphop achtige nummers had die hij met een matige flow presenteerde. De zang was namelijk beter gepast bij deze grote ster van Duitsland. Ook zijn achtergrond koor had groot vocaal talent en zijn backup-MC had het rappen wat beter onder de knie. Toch zat deze show muzikaal dubbeldik in orde ook al zal dit de gemiddelde hiphop head minder aangesproken hebben. Helaas zat de vaart er niet in en kwam na lang wachten dan eindelijk het moment…
Niemand minder dan Mobb Deep en The Alchemist achter de draaitafels waren in Chemnitz om het laatste optreden dubbeldik af te sluiten. Deze toch wel veteranen in het vak genaamd Havoc en Prodigy beter bekend als de Infamous Mobb Deep waren de echte gangsters van het festival. Tracks als “Survival Of The Fittest”, “Quiet Storm”, “It’s Mine” en natuurlijk de ultimate banger “Shook Ones Pt. II” vlogen om je oren. Dat beide MC’s druk bezig zijn blijkt uit hun nieuwe album dat binnenkort gereleased wordt en uit hun stemmen die ietwat aan de schorre kant was. Opmerkelijk feit was dat the Alchemist ook nog een track waar zijn eigen beat het nummer siert ging mee rappen. Tevens werd de nieuwe single gedaan waarvan de titel mij even ontschoten is. Al met al leverde dit een super hype crowd op met hier en daar mensen die flauwvielen door het bouncen, de hitte, of een gemiste boks van Prodigy die zijn passie voor optreden nogmaals toonde toen hij van het podium naar de hekken liep en voor de mensen die lyrics spitte. Dope om te zien dat Prodigy de moeite nam om de invalide mensen die voor het podium meegenoten van de show ook nog een handje te geven. Dikke shizzle dus. Helemaal toen het drietal nog terugkwam voor een Encore! Haha. Wie had dat gedacht. Nogmaals helemaal uit je dak gaan en hierna helemaal oververmoeid, kapot, stijf van de slaap de bus in op weg naar Nederland.
90% van de bus heeft grotendeels van deze reis slapend doorgebracht, dromend over de afgelopen drie dagen of over hun geliefde die thuis wachtte. De reis verliep voorspoedig en nu zijn we weer druk bezig onze trouwe lezers en ook onze niet trouwe lezers te voorzien van dope materiaal in de vorm van ille interviews, vette gallerys in de categorieën; graffity, breakdance, sfeerpics en de optredens van de verschillende dagen. Ook kan je nog een Miss Splash 2004 gallery verwachten… Hieruit kan je dus concluderen dat dit festival meer dan geslaagd was en ik volgende jaar minimaal 2 dubbeldekkers vol zie om Nederland in Chemnitz te representen!
Conclusies van drie dagen Splash!
Splash! 2004 haalde het niet bij de editie van 2003. Gedeeltelijk vanwege het feit dat ik vorig jaar niet wist wat ik kon verwachten, maar zeker ook door de wat mindere line-up. Write 4 Gold had een betere plek op het festival en ook de piece boven de uitgang was weer spectaculair.
Hoogtepunten: Zion I, Mr. Lif & Akrobatik, Mobb Deep, IAM, Write 4 Gold, CL Smooth. NL package, Curse en Samy Deluxe.
Dieptepunten: Tegenvallend aantal heads in de CypherBus, Busta Rhymes, Afu-Ra, veel Duitse acts vielen erg tegen.
Fixtures:
Hoogtepunt: Mobb Deep
Dieptepunt: Het uitstel van de show van IAM
Bier: 3 euro (incl. 1 euro statiegeld)
Wc: free shit. Letterlijk haha
Garderobe: n.v.t.
Fotograferen: duidelijk wacht maar op die gallery van dag 3!
Geluid: nog steeds even goed als de vorige dagen
Bezoekers: rond de 20.000
Damage: 84,- euro 3 dagen incl. ticket, vuilniszakborg en camping
Cijfer: 8
