Splash! 2003

In Chemnitz, Duitsland is er elk jaar een van de grootste Europese hiphopevents genaamd Splash! Drie dagen lang hiphop, ragga en dancehall met grote namen van over de hele wereld. Dit jaar ging er vanuit Nederland een hele busreis heen, dus HIJS pakte de rugzak en tent en stapte aan buurt van de Cypherbus om 4 dagen later vermoeid, maar voldaan terug te keren. Lees hier het verslag!

Donderdag
Om half tien ‘s ochtends verzamelden zo’n 23 man voor Amsterdam Centraal station. De bus was verlaat, want de chauffeur stond in de file. Dit was eigenlijk niet erg, want zo konden de busreizigers alvast een beetje kennismaken. Een paar uur later vertrok The Cypherbus richting Splash!

De busreis was erg gezellig. Er werd de hele rit muziek gedraaid van Dead Prezz, De La Soul en Gangstarr: artiesten die dit jaar optreden op Splash! Een paar gasten hadden zelfs hun Playstation meegenomen, zodat we DVD’s konden kijken. Helaas kon die niet worden aangesloten, maar beschikten we ook nog over een videoband Turning Tables.

Na heel veel muziek en een paar stops kwamen we aan in Chemnitz te Oost-Duitsland. Bij aankomst verbaasde ik me over het aantal tenten. De camping was namelijk al een dag voor het festival opengegooid en dat was te merken! Nadat we onze tassen hadden gepakt en het terrein op waren gelopen, was het zoeken geblazen naar een plekje. Gelukkig vonden we een stek op camping 2, niet ver van de ingang. Nadat we in het donker onze tent hadden opgezet, gingen we het terrein verkennen.

De meesten van ons moesten in de rij staan voor hun polsbandje. JPK, Yid, K3 en ik hadden al een perspolsbandje, dus wij hoefden niet in de rij te staan. Toen we een beetje aan het rondlopen waren, zagen we een beatboxer en een freestylende rapper. Het is heel leuk om iemand in het Duits spontaan te zien rappen. Algauw zagen we op meerdere plekken zogenaamde cyphers die alsmaar groter werden. Soms stonden er wel twintig man omheen!

Wat meteen opviel, was de sfeer. Het was gezellig en niet al te rumoerig. Je kwam er geen agressieve dronkaards tegen die andere bezoekers lastigvielen. Het enige waar sommigen zich aan ergerden is het schreeuwen van de naam Helga! Tijdens een vorige editie van Splash! was iemand zijn vriendin Helga kwijt. Hij riep luidkeels alle campings af op zoek naar zijn geliefde. Mensen gingen meehelpen door ook massaal Helga! te roepen. Een paar jaar later deed men dit blijkbaar nog steeds. Regelmatig galmde Helga! over de campings, of het ’s middags, ’s avonds of ’s nachts was. Ik hoorde van mijn Duitse campingburen dat ze het maar irritant vonden, ikzelf vond het hilarisch.

Vrijdag
De volgende ochtend werden de meesten al vroeg gewekt door de brandende zon. De poorten van het festivalterrein zouden om twaalf uur open gaan, dus we hadden nog genoeg tijd om een beetje rond te kijken. Er stond een gigantische rij bij de toegangspoorten die overigens pas om twee uur (!) open gingen. Dat was niet leuk voor de bezoekers die uren in de brandende zon stonden en het was ook niet de meest ideale situatie voor de eerste act die om hetzelfde tijdstip het spits afbeet.

Om twee uur stroomden de Splash!-gangers het terrein op. Het festival vond plaats op een heuvelachtig gebied dat grenst aan een meer met daarachter een bos. Het hiphoppodium stond in een dal aan de waterkant. Dit hield in dat je van elke positie een geweldig uitzicht op het podium en het meer had. Het was een paradijselijk plaatje en het leek meer op vakantie dan op een festival.

De eerste act die ik wilde zien was Greis uit Zwitserland. Ik was behoorlijk onder de indruk van zijn track Realitiët waarop Ill Bill van Non Phixion meedoet (zie interviews HIJS), dus die wilde ik wel eens in levende lijve zien. Zijn show was dope en na afloop gaf hij backstage voor de HIJScamera nog een shoutout. De volgende act op het verlanglijstje was de Friendly Fire Showcase met o.a. Looptroop, Planet Asia en Freestyle. Looptroop speelde voor de tweede keer op Splash! en ze gaven een geweldige show. Na afloop vertelde Promoe aan HIJS dat ze een druk toerschema achter de rug hadden en dat dit jaar zijn soloalbum uitkomt. Planet Asia kwam helaas niet opdagen, maar dat werd goedgemaakt door de show van Freestyle. Na zijn show vertelde hij dat niet langer meer bij The Arsonists zit, maar dat hij zich momenteel focust op zijn soloalbum.

DJ Honda, K-Solo en PMD zouden eigenlijk een showcase geven in de veel kleinere Southpole tent, maar stonden uiteindelijk op het Hiphoppodium (waarschijnlijk door de afwezigheid van Planet Asia). Dit trio is momenteel op een Europese toer om o.a. PMD’s nieuwe album The Awakening te promoten. We hadden van tevoren geen interviews geregeld, want dat ging op een bureaucratische manier via platenmaatschappijen die de artiesten in Duitsland uitbrachten. Het was dan ook een zeer aangename verrasssing dat het ons keer op keer lukte om gewoon recht op de man af te stappen met een camera, microfoon en fototoestel. Backstage was de sfeer heel relaxed en alle artiesten stonden gezellig te babbelen en te netwerken. Splash! staat hier waarschijnlijk bekend om, want we zagen ook onze jongens Coup de Villz en Mystic Xxperience hun muziek promoten. Kijk: da’s pas hiphop!

Degene die even iets anders wilden dan hiphop en reggae hoefden zich niet te vervelen. Er was genoeg te doen en te bezichtigen. Op het meer was een groot houten platform gebouwd waar de C.O.S. skatewedstrijd werd gehouden. Elders op het terrein vond er een breakdance battle plaats, waar ook de Nederlandse crew Got Skillz aan meedeed! Verder kon je turntablists bewonderen tijdens de Duitse ITF finales en was er de graffitti battle Write 4 Gold. Maar er was nog veel meer, hoor. Je kon er ook tafelvoetballen, Playstation spelletjes spelen en natuurlijk lekker eten. Het voedsel was vrij divers: van traditionele bratwursten tot Indiase vegetarische maaltijden.

Na mijn maaltijd was het tijd voor de headliners De La Soul en Gangstarr. Ik had beide artiesten al eens eerder gezien in Nederland en ze voldeden wederom aan mijn hoge verwachtingen. Het is geweldig om te zien hoe DJ Premier en die kleine GURU duizenden mensen in hun macht kregen. Kwestie van skillz.

Zaterdag
Het zou een warme dag worden in Chemnitz. Het programma bestond voornamelijk uit Duitse acts die hun opwachting maakten op de grote dag. Uitkijken was het dan ook naar de hoofdact van niet alleen zaterdag, maar eigenlijk van het hele festival: Redman ft. Erick Sermon. De eerste act die we die dag checkten was Die Sekte afkomstig uit West Berlijn. Opvallend was het dat er honderden mensen in t-shirts van deze groep liepen, dus nieuwsgierig waren we zeker naar deze act. Die Sekte is getekend bij Aggro Berlin die zich voornamelijk richten op agressieve hiphop. Back to the show: Die Sekte gaven een goede show weg waarbij het publiek bijna alle teksten meeschreeuwde. Die Sekte liet ook zien hoe je het publiek moet bespelen, want tussen de nummers door werd het deuntje van Onyx-Slam gebruikt om het publiek nog meer op te hypen. Onder de indruk als we waren, vonden we het tijd om deze crew te interviewen. In het interview kwam vooral de frustratie naar voren dat Die Sekte niet de aandacht op tv en radio krijgt die ze zouden moeten krijgen. Ze haalden dan ook uit naar Curse (MC die ook op de line up van Splash staat en veel bekendheid geniet in Duitsland). Volgens Die Sekte wil niemand meer naar Curse luisteren en is het tijd voor iets nieuws.

Naast hiphop was er ook veel reggae op Splash! Zo namen we een kijkje bij de groep Ward 21 die het hele veld vol met mensen vanaf het eerste nummer al aan het bouncen kreeg. Deze groep die dus een spetterende show neerzette, liet ons de tijd vergeten. Petey Pablo stond intussen op het hiphop podium en was al ongeveer een half uur bezig. Mijn eerste indruk was een mix tussen Nelly en DMX en na een aantal minuten gezien te hebben klopte dit ook wel. Hij sloot zijn show af door eerst in een mast te klimmen en erachter te komen dat zijn mic het niet deed en toen hij beneden was kwam de bekende track: Take you shirt off, twist it ’round your head, spin it like a helicopter! voorbij. Het was wel een grappige show maar ook niet meer dan dat.

De naam van Curse viel al eerder en het was nu dan tijd voor zijn optreden. Hij stond samen met een live band strak in het pak zijn show te doen. Curse die in het verleden bekend stond om zijn underground stylo lijkt steeds meer de mainstream kant op te gaan, getuige ook zijn show. De live band had een funky sound en de teksten van Curse hadden over het algemeen weinig diepgang. Wel liet hij af en toe zien dat hij een respectabele MC is door in een rap tempo zijn teksten te spitten.

Backstage liepen we Samy Deluxe (ASD) tegen het lijf en hij wilde wel wat tijd vrijmaken. ASD zou gaan optreden voor Redman en we vroegen ons dan ook af hoe ASD zich daarbij voelde. Samy stond er relaxt bij, want het zou zijn 3e keer op Splash worden en tegelijkertijd was hij ook erg blij dat hij Redman een keer live kon zien. Samy ziet ASD niet als een opwarm act voor Redman: Wij verkopen meer cd’s in Duitsland dan Redman wij hebben ons eigen publiek. Samy zei hierbij geen woord teveel, want ASD had een gruwelijke show waarbij de duizenden heads uit hun dak gingen!
De act waar iedereen op gewacht had liet wat langer op zich wachten. Ik heb het natuurlijk over Redman. Er stond een gigantische rij voor de persingang en het was vrij onduidelijk wat nou de dealie was. Na bijna te zijn overreden door de auto waar Redman inzat (Redman werd afgezet voor de persingang om zo direct de stage te betreden) bleek er niemand van de pers doorheen te mogen. Heel af en toe werd er iemand toegelaten en gelukkig was JPK een van de gelukkige. Ik haastte mezelf naar het veld, maar het vinden van wat space was vrijwel onmogelijk. Helaas heb ik het optreden van Redman samen met de rest van de pers moeten bekijken vanachter een hek. De show zag er lekker hype uit en Eric Sermon en DJ Kool deden ook zwaar hun ding. Na afloop ging iedereen op zoek naar Redman, maar hij zat veilig in de kleedkamer. DJ Kool liet zichzelf wel zien en hij viel ten prooi aan de vele aanwezige mensen van de media. Kool was dan ook voornamelijk bezig om zijn keel te schrapen voor de nodige shoutouts. Wij waren een van de weinige mensen die geïnteresseerd waren in de plannen van Kool. Er komen in ieder geval twee nieuwe tracks uit van Kool en hij gaat ook nog wat dingen doen met Redman. Stay tuned dus!

Zondag
Na een goede start op vrijdag en een snikhete zaterdag vol hype acts op de hiphop-stage, was zondag een dag waarop iedereen wat langer nodig had om op gang te komen. In de ochtend dreef je om een uur of half 10 je tent uit door de felle zon die op je dak stond te branden. Het eerste wat er moest gebeuren was de tent afbreken om die alvast met de andere spullen in de bus te kunnen leggen, zodat we daar ’s nachts geen omkijken meer naar zouden hebben. Goed geregeld dus. Tijdens het wachten op de bus was het heerlijk om even in het frisse gras onder de bomen te liggen chillen. Iets wat in de loop van de dag meerdere malen zou gaan gebeuren.

Toen de spullen in de bus lagen werd er richting het festivalterrein gelopen. Of liever gezegd gestrompeld. Met twee dagen feest in de benen ging het een stuk minder gemakkelijk. Of zou ik toch echt oud aan het worden zijn? Onderweg kwamen we bekende gezichten tegen. Hollanders! Vlakbij de ingang stonden Terilekst, SpaceKees, Jiggy Dje met hun groep. Na wat heen-en-weer gebabbel waagden Kees en Jiggy zich aan een freestyle voor de HIJS-camera. De cover ‘Klap In Je Nek’ (Make It Clap) was erg funny en werkte, mede door de klaptechniek van Kees, ernstig op de lachspieren. Hou ze in de gaten. Ze noemen zich de Koffie Konnekt.

Op naar het terrein. De graff-wall boven de ingang was na drie dagen voltooid. Vooral de achterkant van de muur op het festival was super. De Duitse Maclaim-crew had een zwarte muur met daarop gedetailleerde portretten. Dope! Evenals de borden die stonden opgesteld in de Southpole-tent. Daar stonden werken van de Write4Gold finale die waren gejureerd door oa JAYONE, BATES, QUIK en CES. Dit kostte me minimaal een fotorolletje! Dope shizzle!

Het zou een dag worden van veel in de schaduw zitten en je niet te druk maken. Nou waren de hoogtepunten naar mijn mening toch al op vrijdag en zaterdag geweest, dus wat dat betreft kwam het goed uit. Beetje over het Splash-terrein wandelen, verkoeling zoeken bij de Smirnoff-Ice douche en zelf een beetje reggae checken. Wat erg lekker is bij tropische temperaturen. Het begon met de We Remember Bob Marley Show: een ode aan de meester. Alle bekende songs van de reggae-koning kwamen voorbij. Helaas niet in het Duits, want ik had ‘Ich hab den Kommisar erschossen’ en ‘Kein Fraulein, kein Wein’ wel willen horen. Later in de middag zouden ook legendes als Lee ‘Scratch’ Perry en Sly Dunbar & Robbie Shakespear. Sly & Robbie staan bekend als de Riddim Twins en zorgen al zo’n 25 jaar samen voor de strakste ritmes. Lee Perry was in de seventies de eerste Jamaicaanse producer die dubgeluiden uit allerlei machines wist te halen. De optredens van beide acts waren wel relaxed, maar niet echt superdope ofzo.

Ondertussen was er op de hip-hop stage ook veel geprogrammeerd wat naar reggae neigde. Daar kwam bij dat halverwege de middag het bericht kwam dat Dead Prez was gecancelled. Bummer. Hiervoor in de plaats kwamen de French Allstars: 45 Scientific aangevuld met een aantal gast-mc’s. Niet echt indrukwekkend. Zeker niet, omdat deze crew de dag ervoor ook al hun ding had gedaan. Qua hiphop was Brand Nubian – zonder Grand Puba – het hoogtepunt van deze zinderende zomerdag, maar haalde het niet bij de spetterende show van Seeed. De afsluiter van het festival die het podium bezette met een 9-koppige band, aangevuld met een triootje schaarsgeklede danseressen. Wat een energie ging er het veld over! Tot achteraan stonden mensen te dansen. Een waardig einde dus voor een briljant festival.

Terug met de bus naar Amsterdam. Iedereen had twee stoelen ter beschikking, dus slapen was goed te doen. En dat is wat er vooral gebeurde in The Cypherbus. Iedereen was bekaf van 3 dagen hiphop in het Oosten van Duitsland. Dromend kwam het festival nog een keer voorbij. Spontane cyphers op de camping… De La Soul… Gangstarr… Uit m’n tent drijvend van het zweet… Ziekelijk goeie graffiti… Persgekte bij Redman… Dope shizzle…

Een big up voor de organisatie en iedereen die er was. Dikke props naar Maximus Prime, VeNz en Jan. Jeweet. Hiphop In Je Smoel is er volgend jaar zeker weer bij. Hopelijk met nog meer Hollandische Headz om die boel daar in Chemnitz te gaan rocken. Je weet niet wat je gemist hebt als je er niet was. Maak je dus vast maar klaar voor Splash! 2004.

Fixtures:
Hoogtepunt: Het hele festival en dan ook vooral de sfeer
Dieptepunt: de afwezigheid van Dead Prez, Planet Asia en Grand Puba
Bier: 1,50 euro op de camping en 3,20 op het festival
Wc: gratis
Garderobe: was er natuurlijk niet!
Fotograferen: Jah duh!
Geluid: goed!
Bezoekers: 25.000
Damage: 70 euro voor 3 dagen
Cijfer: 8.5

Geplaatst door bowie op 12 augustus 2003