Het album opent met Royce da 5’9" die de crewleden introduceert waarna het geweld al meteen losbarst. De mc’s laten op Sound Off stuk voor stuk zien lekker te kunnen flowen. De toon die gezet is in de intro, wordt voortgezet bij de volgende drie nummers, met Microphone als hoogtepunt. Het ‘vierkoppige monster’ brengt een heerlijke banger met harde punchlines over even zo keiharde beat van The Alchemist: “Too many frogs go ribbit but never leave lillies.”
Helaas zakt het na het ijzersterke begin wat in. Dat komt vooral door de drie(!) skits die tussen nummer zes en tien te horen zijn, maar eigenlijk niks toevoegen en het tempo uit het album halen. De single The One met The New Royales doet qua lyrics wat flauw aan (“I’m the one who wants to spear Britney / Give Pink some black, put it near her kidneys”) en begint na een aantal keer luisteren irritant te worden. Maar dan is daar Onslaught 2. De rappers gaan hier gewoon verder waar ze het album ook mee begonnen zijn en dat resulteert in misschien wel het beste nummer van de plaat.
Tegen het einde krijgt het album ineens een hele andere wending. Op Pray (It’s A Shame), Cut You Loose en Rain Drops zijn de ‘Slaughterers’ verrassend serieus. Op eerstgenoemde track richten de rappers zich tot God en ze vragen zich af waarom hij nooit hun gebeden beantwoordt en op Cut You Loose wordt kritisch naar de ontwikkelingen in de rapscene gekeken. In dit nummer, wat een van de betere van het album is, haalt de groep punten aan waar veel hiphopliefhebbers het mee eens zullen zijn. “I thought you had to be mad nice. But apparently you could be trash as long as you look good and have ice.” Rain Drops ten slotte is een persoonlijke track waar Slaughterhouse samen met zanger Novel een mooie track weet neer te zetten tussen al het energieke rapgeweld. Met het bloederige Killaz wordt het album waardig en in stijl afgesloten.
De verwachtingen waren hoog, maar Slaughterhouse heeft ze met gemak waargemaakt. Het is fijn om weer eens te kunnen luisteren naar een album waarin niet te horen is dat er verschillende partijen tevreden gehouden moeten worden. Geen zoetsappige r&b afgewisseld met stoere ‘straattracks’, maar gewoon harde raps over knallende beats. Slaughterhouse is een van de betere releases van 2009 en legt de lat voor de soloprojecten en het tweede Slaughterhouse album, wat gepland staat voor 2010, weer wat hoger.
Tracklist:
01. Sound Off
02. Lyrical Murderers (met K. Young)
03. Microphone
04. Not Tonight
05. The One (met The New Royales)
06. In The Mind Of Madness (Skit)
07. Cuckoo
08. The Phone Call (Skit)
09. Onslaught 2 (met Fatman Scoop)
10. The Phone Call 2 (Skit)
11. Salute (met Pharoahe Monch)
12. Pray (It’s A Shame)
13. Cut You Loose
14. Rain Drops (met Novel)
15. Killaz (met Melanie Rutherford & C. Brown)
