Zodra er iemand flink oppopt op onze radar kunnen we het niet laten je te tippen. Dit keer is het Shame Gang, een rapper uit Raleigh, North Carolina, die met zijn album Better Late Than Never zijn kop boven het maaiveld uitstak dat onze mailbox heet. Een heel tof autobiografisch conceptalbum, waarin hij als automonteur droomt van een fulltime muzikantenbestaan.
Shame, Darren Clark in het echte leven, verhuisde een aantal jaren terug van de D.C.-area naar Raleigh, om vervolgens voornamelijk in de lokale hiphopscene van North Carolina naam te maken via radiostations en rapbattles. Hij trad al gauw op als headliner op verschillende festivals en opende voor een aantal hiphop-zwaargewichten, waaronder Wu-Tang Clan. Daarnaast mocht hij vorig jaar mee op tour met Little Brother’s Big Pooh. Dat heeft hem een hoop connecties opgeleverd. Diezelfde Pooh is te horen op Better Late Than Never, net als andere prominente hiphopfiguren als Skyzoo en Smoke DZA.
En dan is er nog de connectie met Dreamville-rapper Lute, met wie hij opvallend veel overeenkomsten vertoont. Net als Lute heeft ook Shame Gang nog altijd een reguliere baan die zijn muzikale droom bekostigt – hij is professioneel automonteur. Die down to earth-mentaliteit vormt zijn makersschap. “Ik heb het gevoel dat dit album mijn officiële toetreding is tot wie ik wil zijn op deze rapreis. Het heeft even geduurd, maar ik ben er eindelijk,” zegt Shame over het album. “Ik hoop dat luisteraars eruithalen dat je geen nepverhaal over je leven hoeft te verzinnen, alleen maar zodat het goed klinkt. Of dat je trends moet volgen. Wees gewoon jezelf, vertel je eigen verhaal en al het andere komt vanzelf.”
Shame’s inspiratiebronnen zijn artiesten zoals Q-Tip, A Tribe Called Quest, Outkast en Bone Thugs-N-Harmony. In 2011 werd hij, toen hij nog in Maryland woonde, aangereden. Het ongeluk zorgde ervoor dat hij twee jaar lang niet kon lopen. Dat ruïneerde zijn droom om college-basketbal te spelen, maar bracht ook zijn studiowerk op een laag pitje. Maar Shame ontdekte al snel dat de enige remedie om zijn pijn te ontwijken het maken van muziek was. Het werd letterlijk een ontsnapping.
Die vastberadenheid later dat decennium nog eens flink op de proef gesteld. In 2020 werd zijn broer Darnell, als rapper Manny eveneens een gerespecteerd figuur binnen de N.C.-scene, vermoord. Hij overkwam de schokgolf door de droom van zijn broer na te jagen en het album, waar hij al mee bezig was op het moment dat zijn broer overleed, af te ronden. “Ik wilde niet eens meer rappen. Ik vertelde mijn manager dat ik het niet meer ging doen en hij was voorbereid op alles wat daarbij zou komen kijken”, vertelde Shame Gang daarover tegen Indy Week.
De beheerder van de studio waar hij zijn muziek opnam belde hem op een dag om te vertellen dat hij Shame niet zou laten stoppen. “Hij zei dat ik teveel potentieel heb en dat stoppen nooit is wat mijn broer zou hebben gewild. Toen ik terug in de studio was nam ik Still Here op. Als ik die track niet had gemaakt, had ik het waarschijnlijk niet gered.”
Dan hadden we ook niet via Better Late Than Never kennisgemaakt met de N.C.-spitter. Het verhaal erop wordt verteld vanuit een monteur die zich door de valkuilen van het leven werkt en nadenkt over een ‘beter leven’ als fulltime muzikant. Precies, zijn échte leven. Het levert een meeslepende luisterervaring op, dat verschijnt via Manifest Destiny Records – de naam van zijn broer altijd vertegenwoordigend. Het eerste nummer wordt al bruut verstoort door een wekker, waarna zijn baas hem op humoristische wijze sommeert “de fucking microfoon neer te leggen en een keer op tijd de moersleutel te pakken.”
Hij rapt zonder opsmuk, met een ontspannen flow en een wat hoge, nasale stem. Zijn geluid lijkt daardoor licht verteerbaar, maar de onderwerpen gaan vaak diep. De tracks op Better Late Than Never worden aanelkaar gelijmd door verschillende luchtige skits, die precies het perspectief van de verteller laten zien; van boze klanten tot het kantoor van het bedrijf dat kritiek op hem levert. Want van onder de brug hoort hij supersterren als J. Cole en Kendrick Lamar oppoppen op de door hem felbegeerde plekken. Het is een oprecht portret van een artiest die gewoon een 9-tot-5-functie moet bekleden om zijn muziekcarrière in stand te houden. Voor velen de waarheid, maar Shame Gang kent alles behalve schaamte om het in geuren en kleuren te vertellen.
Stream:
