Wie op de lagere school heeft gezeten (dat zullen de meesten hier zijn) heeft bij rekenen de som “1+1=2” zeker wel voorbij zien komen. Dat lijkt logisch, maar het is zoals zal blijken niet altijd waar. Ice T is een grote naam, evenals Smoothe Da Hustler en Trigga Tha Gambler. Je zou een optelling verwachten van hetgeen de heren aan skills in huis hebben, wat echter niet het geval blijkt te zijn.
Toen ik bij het concert in de Nighttown was, had ik het idee dat de gezamenlijke nummers wel leuk waren, maar niet iets waar ik thuis echt vaak naar zou luisteren. Kwaliteit is er genoeg in huis, maar het blijft allemaal een beetje plat. De meeste teksten gaan niet dieper dan het neerschieten van concurrenten, het opscheppen over de SMG click en andere gangster taferelen. Sommige nummers zoals “Mama Say A Prayer” en “Would You Love Me” hebben wel een serieuze boodschap in zich, maar daar houdt het dan ook wel op.
De meeste tracks zijn een combinatie van de vershillende MC’s die hun zegje doen over de onderwerpen die hun naam al deed vermoeden. Veel sex, veel geld en veel gunz. “Swazy” is een grappig nummer over het ge-/misbruiken van dames voor het “busten van een nut” en daarna “swazy” zijn.
Wat erg opvalt is het verschil tussen Ice T en zijn handlangers. Het blijkt dat Ice T wel tracht met zijn tijd mee te gaan qua rijmstijl, maar dat het eigenlijk gewoon nog steeds hetzelfde is als zijn oude rijms. Op zich natuurlijk goed om een herkenbare stijl te hebben, alleen vind ik de combinatie van hem en zijn lyrisch superieuren Smoothe en Trigga niet optimaal. Deze mannen hebben zich op een degelijke manier ontwikkeld op rijmgebied terwijl Ice is blijven steken in de tijd dat het niet zoveel uitmaakte hoe je het zei, maar dat je het zei. Voordat men denkt dat ik Ice slecht vind, dat is niet zo. Ik ben opgegroeid met deze man in mijn cassettedeck en heb volop respect voor de man.
Een ander minpuntje is de productie. Deze ligt voornamelijk in handen van Charlemagne, Mark Live en Presidential. Het zijn stuk voor stuk wel leuke nummers, maar de beats zijn net zoals de rhymes vrij middelmatig. Misschien dat het wel komt door de beats dat de rhymes niet goed uit de verf komen. De enige track die ik wel enig succes op parties voorzie is “Hangout Hustle”.
Dit is een solo track van Smoothe met een catchy refeintje wat luidkeels meegezongen kan worden.
De speelduur van dit album is een dikke 73 minuten, wat heel erg lang is voor een hiphop album. Volgens mij was de laatste die zo lang was (in ieder geval in mijn collectie) “Walking With A Panther” van LL Cool J. Wat dat betreft hebben de mannen wel hun best gedaan om de mensen genoeg materiaal te geven. Misschien is dit de reden dat het zo lang geleden is dat we iets van hun hand gekregen hebben.
Wat mij betreft een leuk album om eens te checken. Op zich zeker cool om weer eens om van deze mannen te horen, maar misschien was een ander concept beter uit de verf gekomen. Met andere producers was het misschien ook wel een beter product geworden. Wie zal het zeggen?
Tracklist:
01. Intro
02. Repossession
03. Radio Play
04. Bang Bang
05. Get It Going
06. Did That
07. Compton Brooklyn
08. My Gun
09. Mama Say A Prayer
10. Hustler/Player/Gambler
11. Please Believe Me
12. Swazy
13. Hangout Hustle
14. Stop The Talk
15. Rush The Coatroom
16. The Game’s Real
17. Ya Got Me Open
18. Would You Love Me
19. Outro
