Het is prettig hoe egalitair hiphop geworden is in de afgelopen jaren. Geografische locaties en categorieën als ‘underground’ en ‘mainstream’ hebben nog maar nauwelijks het belang dat ze ooit hadden. Misschien is dat jammer voor puristen, maar wie wil er nu niet Dirty South legende Big Boi horen over een beat van de eclectische underground-veteraan uit New York bekend als El-P? Op Banana Clippers wordt je daarmee op je wenken bediend. Daddy Fat Sacks laat een behendige flow horen (niggas are simply simple minded simple Simons) die raad weet met de hectiek van El-P’s elektronica, maar de hoofdattractie zelf kiest voor een andere benadering. De chemie tussen Jaime Meline en Michael Render is onmiskenbaar als de twee rappers hun agressie perfect kanaliseren om elkaar af te wisselen in verses. Ze haken thematisch op elkaar in bij het ‘doorgeven’ van de mic, maken elkaars zinnen af en spiegelen hun bijdrages tekstueel aan elkaar. Het met onderkoelde zang van Until The Ribbon Breaks ondersteunde Job Well Done is hier een mooi voorbeeld van. Nadat ze beiden met het roepen van hun namen openen, eindigt Mike met een omschrijving die zijn rauwheid van jongs af aan moet weerspiegelen: Mama said she couldn’t breast feed cause I was bitin’ at the titty. El-Producto eindigt zijn verse vervolgens met Mama said I wouldn’t leave the womb without a Yankee and some new kicks. Dit zijn geen rappers die hun bijdrages aan elkaar doorsturen zonder rekening met elkaar te houden, dit is een samenwerking waarbij de gezamenlijke chemie centraal staat. De lol die zij daaraan beleven spat er aan alle kanten vanaf.
Hoewel ongecompliceerde lol misschien niet het eerste is dat je te binnen schiet bij zinnen als Me and Mike’ll go Twin Hype and do a dance on your windpipes, maakt de bijdrage van Prince Paul (als zijn gladjakkerig alter ego Chest Rockwell) in Twin Hype Back duidelijk dat er veel gelachen moet zijn in de studio. Terwijl hij een vrouw mee naar huis probeert te krijgen op een twijfelachtige manier, die lijkt op de situatie van Rick Ross die onlangs nog een sponsordeal met Reebok verloor, verwerkt hij zoveel mogelijk merknamen in zijn anekdote. Een onorthodox refrein dat commercieel succesvollere rap op hilarische wijze persifleert. Zo kruipt er wellicht toch even wat underground bloed waar het niet gaan kan. Sowieso zullen Mike en El nooit door de grote multinationals benaderd worden, daar zijn ze veel te eigenzinnig voor en laten ze zich te moeilijk beteugelen. Run The Jewels is thematisch echter minder specifiek in zijn doelwitten dan hun voorgaande werk. Geen directe aanklachten tegen dingen waar zij zich eloquent boos over maken, maar meer een algemeen gevoel van schoppen tegen de gevestigde orde. Victims, we the wolves that’s wildin’ / We often smile at sights of violence, zo omschrijft Mike het op de titeltrack.
Muzikaal gezien lijkt El-P, die tekent voor alle producties, het gas iets teruggenomen te hebben ten opzichte van de barrage aan geluid die op zijn solowerk vaak te horen is. Toch blijven de beats, gedrenkt in zware bassen en industrieel geluid, zijn typische stijl behouden. Door ze echter net wat dichter bij de traditionele boombap-blauwdruk te houden, die er altijd wel doorheen schemert, laat hij meer ruimte over om de tracks te vullen met tekstuele vondsten en de wisselwerking van flows maximaal te benutten. Op Run The Jewels hoor je twee rappers dansen op de vulkaan, in de wetenschap dat de wereld een onbetrouwbare kermis is waar je afgeluisterd wordt door dezelfde mensen die je pretenderen te beschermen. Killer Mike en El-P wisten dat allemaal allang en wantrouwen elke autoriteit van nature. Ze steken daarbij lachend hun middelvingers hoog de lucht in naar de beveiligingscamera’s die er ongetwijfeld in de buurt zijn. Run The Jewels is kort, krachtig en een rebels feest om naar te luisteren.
Tracklist:
1. Run The Jewels
2. Banana Clipper (feat. Big Boi)
3. 36" Chain
4. DDFH
5. Sea Legs
6. Job Well Done (feat. Until The Ribbon Breaks)
7. No Come Down
8. Get It
9. Twin Hype Back (feat. Prince Paul as Chest Rockwell)
10. A Christmas Fucking Miracle