It’s the funniest shit, finally the money up
And print on the kid and the planet hit skids
Livin’ in a valley of flames like, “I win”
Skyline ablaze in a Bob Ross pic
Toen EL-P die woorden schreef ergens in 2019 had hij nog niet kunnen weten hoeveel verder de planeet de ‘skids’ zou hitten. Inmiddels leven we in een wereld waar waarin vrouwen opgesloten in Amerikaanse concentratiekampen gedwongen sterilisaties ondergaan, Nederlandse complotwappies en neonazis de handen ineenslaan om ‘Heil Hitler’ roepend door de straten te marcheren, en een corrupte kleptocraat het Witte Huis probeert te kapen met fabels over grootschalige fraude met stembiljetten. Oh ja, en dat gebeurt allemaal tijdens een wereldwijde pandemie zoals die zich sinds 1918 niet meer vertoond had.
Run The Jewels wist die op PCP trippende tijdgeest al uitstekend te vangen op hun album RTJ4. Een album waar zij door de bizarre omstandigheden die ons allemaal treffen, de tour die zij anders met Rage Against The Machine zouden maken voor moesten annuleren. Sterker nog, Jaime en Mike hebben nog geen enkel optreden kunnen doen in navolging van hun overweldigende vierde album. Tot nu.
Drie kwartier duurde het gisternacht live op adult swim uitgezonden spektakel. Gepresenteerd door comedian Eric Andre, die zich voor de gelegenheid omgedoopt had tot Eric ‘America’ Andre, en de ’telethon’ met zijn absurdistische komedie lekker vet aanzetten. Die aanpak verdient de volkomen van de pot gerukte situatie immers ook. Het doel van het concert was namelijk niets minder dan zoveel mogelijk Amerikanen aansporen om naar de stembus te gaan.
EL-P vertelde in een interview met HIJS weken voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2012 nog helemaal niet te gaan stemmen. “Waarom zou ik meedoen aan iets waar ik de zin niet van inzie?” was zijn uitleg toen. “Ik geloof niet dat er iets nobels is aan meedoen met iets waarvan je weet dat het corrupt is. Zelfs als ‘t niet honderd procent corrupt is, is soms je enige stem die van je gewetensbezwaren.”
Nog steeds heeft hij zijn bedenkingen bij het systeem, maar hij is die gaan zien als het resultaat van luxepositie. In Talib Kweli’s podcast The People’s Party legde hij uit, hoe Killer Mike hem van gedachte deed veranderen over zijn weigering deel te nemen aan de politiek. “Ik moet wel”, vertelde zijn kompaan hem. “Mijn gemeenschap is degene die uiteindelijk wordt geraakt door al die kleine beleidswijzigingen.”
De stakes zijn nu higher dan ze ooit geweest zijn, en Run The Jewels maant iedereen dan ook zijn stembiljet in te vullen. Niet alleen voor de presidentsverkiezingen, maar ook lokaal. Dat levert een bevlogen performance op die kijkt met je vuist in de lucht, en kippenvel op je arm. Zo is het vrijwel onmogelijk om niet geraakt te worden door ‘Walking In The Snow’. Wanneer de inmiddels al iconische verse van Killer Mike stilvalt na zijn “I can’t breathe”, staan de haren in je nek overeind. Snel daarop volgt de ontlading, als je het “Look at all these slave masters!” met Zack de la Rocha meeschreeuwen kan.
Holy Calamavote is een special die je bloed laat koken, op een temperatuur die we veel te lang hebben moeten missen. Zet dit zo snel mogelijk aan, en je volume op standje burenruzie. Natuurlijk is het niet hetzelfde als de mannen zelf live zien en horen, maar dichterbij kom je voorlopig toch niet. Deze show voelt zo noodzakelijk, urgent en sterk in beeld gebracht, dat we de bloedlip van de moshpit bijna kunnen proeven.
Bovendien: alles aan dit concert -van de bizarre, publiekloze setting, de sponsoring door Ben & Jerry’s, de uitzending via een cartoonzender en het tijdsbeeld in de ijzersterke lyrics- schreeuwt 2020. Het jaar dat hoe dan ook een kantelpunt in de geschiedenis gaat zijn. Run The Jewels heeft in elk geval geprobeerd het de juiste kant op te laten kantelen.
Op 3 november gaan we zien of het geholpen heeft.
