In een interview met HIJS liet Roots Manuva ons weten dat hij geen live band zou meenemen. Hoe de show er nou echt uit kwam te zien kan je hieronder lezen.
Vanuit South London komt Roots Manuva. Boodschapper met serieuze inhoud en avant garde geluidscollage. Uitdagend, venieuwend en experimenteel. Niet gemakkelijk te doorgronden of te consumeren. Of het een volle zaal zou trekken in Paradiso werd bewijfeld. Zoals hijzelf op het podium vertelde: “They said it would not at all be packed. So I prepared another show. But we will manage.” Het was namelijk goed druk. Er was goed uitgepakt met een uitgebreide bezetting van de band. DJ, drummer, bassist, gitarist en twee toetsennisten waarvan één ook de dwarsfluit bespeelde.
Afwachtend op wat komen gaat sta ik voor de boxen. Oorpluggen in. En sta me steeds meer te verbazen over de onmense bass die uit de band’s muziek voortkomt. Je krijgt er letterlijk door de trillingen een droge keel van en een vreselijke dorst. Hoe zit het met die bass? Het een en ander naslaan op internet maakt het duidelijk: “It was as a kid. Before I even knew what a soundsystem was. I was walking past Stockwell skateboard park and there was this sound being set up. They were probably just trying out their speakers. I was with my mum, holding my mum’s hand. And I remember my mum being quite intimidated by the whole affair. Such a barrage of bass coming from it! And these dodgy-looking blokes standing beside it just admiring the sound of their bass. It’s just a bass thing. A volume thing. I don’t know if I rose-tint the memories, but I remember it sounded so good, so rich. It’s not like today when we go to clubs and it hurts. It was more of a life-giving bass.” (www.rootsmanuva.co.uk)
Na koopavond in de winkel was ik snel op mijn roest manouvrerend door Amsterdam naar Paradiso gereden. Met enige goodwill en credit ben ik voor HIJS binnengekomen en mag fotograferen. Alleen de eerste twee nummers. Zonder flits. En natuurlijk, in het eerste nummer is meneer Manuva nergens te bekennen. Tweede nummer komt meneer op het podium. Wat gaat er komen? Het werd niet meer dan het live spelen van de plaat. De band was goed, raps netjes bezorgd. Het publiek enthousiast. Doch er gebeurde niks wat Roots Manuva eigenlijk boeiend maakt. Ja, als je een fan bent en al lang blij bent dat je de band live kan zien, was het top. Lijkt me. Met DJ Edson, Smoking Joe en Gee zitten we nog even elk ander aan te kijken. Is het nou eigenlijk wat, ja of nee? Het publiek is enthousiast. Ons ontgaat het geen wat hen zo enthousiast maakte.
De verrassende werking van de platen gingen verloren op het podium. Om nog te kunnen zeggen dat je nog sympathie kan opbrengen, omdat ze zich zelf in het zweet werken om de vonk over te laten slaan, zou ook geen recht doen. Goed gevuld met goede structuur was het niet meer en niet minder dan een zak aardappelen op het podium. Kan men denken lekker ‘lekker puh!’. Maar het is gewoon jammer. Zet een plaat op en je vraagt je af: “Hey wat gebeurt hier?!?”. Geen waargemaakte belofte van een muzikaal avontuur, had ik dezelfde vraag: en gebeurt er hier nog wat? Een vraag die ik niet naar tevredenheid kon beantwoorden.
Fixtures:
Hoogtepunt: De gigantische bass
Dieptepunt: En toen gebeurde er?
Bier: 2,10 voor normaal en 4,20 voor groot
WC: Bijdrage mocht je zelf bepalen.
Garberobe: 1 euro
Fotograferen: Professioneel alleen de eertse twee nummers zonder flits, bezoeker officieel geheel niet.
Geluid: Gigantisch veel bass. Voor de rest kon het ernmee door.
Bezoekers: Beide balkons bezet en gingen uit hun bol.
Damage: 14 euro
Cijfer: 6, het was niet slecht maar ook niet boeiend. Door het publiek dat het geweldig vond vast beter gewaardeerd.
