Robust – Raputatie

Tot ons aller ehm… vermaak hebben de heren van Robust, een vijfkoppige hiphop formatie uit Tilburg, het afgelopen jaar hun eerste album gedropt: Raputatie.
Om de review toch maar positief te openen dienen op z’n minst voorzichtige props gegeven te worden aan de producer. De beats krijgen een redelijk eervolle vermelding, het klinkt allemaal vrij standaard en enigszins ‘midi’, maar het zit desalniettemin instrumentaal heel redelijk in elkaar voor een eerste poging.
Maar o de rest… Het klinkt allemaal nogal knullig, en hoewel vrijwel elke track is doorspekt met grootspraak en opschepperij (die vaak totaal niets met het subject te maken heeft) wordt er van dit alles niets, maar dan ook echt helemaal NIETS waargemaakt.

‘Raputatie’ is het eerste nummer van de gelijknamige CD, volgend op een intro die eigenlijk al duidelijk maakt wat voor een vlees we in de kuip hebben: Zelfuitgeroepen “Rappende ondernemers”. O ja joh?!. Goh, wat leuk. Het is oprecht te hopen dat wat we hier allemaal te horen krijgen extreem sarcastisch bedoeld is, maar iets geeft het vermoeden dat dit niet het geval is. Een reputatie krijg je niet door een ratjetoe te spitten vooral bestaand uit zelfverheerlijking, zeker als je je gedurfde beweringen niet kan onderbouwen met daden.
Een eerste hint van toespitsing op een daadwerkelijk onderwerp “"skaten- vinden we in het nummer ‘Wanneer hij fohnt’. Maar ja.. Redelijke flows en een daadwerkelijk onderwerp kunnen niet voorkomen dat het nummer totaal niet boeit. De verwijzingen naar het skaten en dergelijke zijn leuk gevonden, maar kom op zeg….
Prrrrt in rap tempo door naar nr 5, ‘Nut-de-loos’.
Hier vinden we semi-diepzinnige pruldichterei die kant nog wal raakt. In dit nummer weten de robuuste rappers royaal met wijsheden te strooien met zo’n beetje als onderwerp iets dat we al te vaak aan hebben moeten horen: ‘doe je eigen ding’. Het nummer is niet noodzakelijk slecht, maar verreweg van zinnig of coherent, bestaande uit houterige raps die als ze inhoudelijk al grond dreigen te raken, weer snel verdwalen in clichés.
Echt dope is het hoe de homeboys voor Robuust klaarstaan en de mensen ze te cool vinden, althans als we ‘rugdekking’ moeten geloven. Enigszins redelijke raps worden afgebroken door….laat ons het zo formuleren: als jullie nog ooit iets in de vorm van een zang lick/break/refrein zelf proberen te maken… licht ons even in, dan starten we een giro adres voor jullie zanglessen. Overigens kom je met zinnen als deze: ‘muziek is onze passie, zie mij maar als de adriaan en mijn raps als de bassie’ niet erg ver.
Een poging tot grappigheid! Hoera voor ‘ontoerekeningsvatbaar’, hebben jullie er ooit over nagedacht dat niet iedereen geestelijk rond zijn tienerjaren is blijven hangen… Wat was de doelgroep ook alweer? Een ding is zeker wie met dit soort rijmelarij aan komt zetten is behoorlijk ontoerekeningsvatbaar. Overigens, ergens de bewering gehoord hebbende dat Robust een kwartet elementen bezitten zou, had de outro van deze track (een saaie kale beat) niet met scratches versierd kunnen worden dan? Daar gaan we weer, maak al dat oeverloos gezwets eens waar jongens.
Zinloos geweld is het over-orginele subject van ‘Allemaal anders’. Een nare smaak manifesteert zich in onzer monden. Mogen we gokken wie jullie voorbeelden zijn?
De hook wordt in zang geleverd. Leuk, maar helaas maar half verstaanbaar. De beat is vrij minimalistisch en klinkt niet echt lekker (alhoewel hij niet slecht geproduceerd is) in het gehoor door samplegebruik, alhoewel de stemsampletjes nog vrij “grappig” klinken. Maar wederom laten de teksten het weer eens afweten; gewoon te makkelijk.
De track ‘Verbaal Geweldig’ kan ermee door! Een bijna-solotrack van ‘dr.T’ als het goed is, De punches zijn ‘vrij standaard’ maar wel vermakelijk. T’is niet geweldig hoogstaand, maar wel een van de weinige momenten dat het ‘hiphop’ gevoel ook echt overkomt.

‘Geboren en getogen’ in Tilburg. Vette beat voor een anthem. Jammer dat de inhoud Tilburg, waar de hiphop scène naar ons weten toch zeer levendig is en dus het juiste voorbeeld zou moeten geven, absoluut geen recht doet.
En de ‘Het slechtste refrein ooit’ award gaat naar ‘Wat is je naam’! Het gaat hier over het amoureuze leven van een der rappers dat maar niet wil vlotten. Misschien zou RnB een beter genre zijn om je in te profileren.
Zelfspot is een ding ,maar waarom dit op een album zetten, in ‘s hemelsnaam waarom?! Ja, een heuse freestyle sessie… Nadat je je hersteld hebt van de hysterische lachbuien, komen de tranen van puur intens verdriet. Dit is echt ver voorbij triest. Helaas doet het niet aan als een grapje, ze schijnen het te menen.
Om serieus nostalgisch van te worden is ’Nostalgie’. Wie verlangt er nu niet naar de tijd dat niet iedere boerenlul een CD in elkaar kon zetten….. Nogmaals vet dat we meerdere malen mogen aanhoren hoe dope jullie zijn, we waren het bijna vergeten- hoe onmogelijk het ook moge lijken…
Nog enkele nummers van hetzelfde kaliber als het overige materiaal en deze CD is rond en de maat vol. O!! nog een bonustrack ook. Dat had niet gehoeven… Nee echt niet…

Tracklist:
01. De introduktie
02. Raputatie
03. Informeer
04. Wanneer Hij Fohnt
05. Nut-De-Loos
06. Rugdekking
07. Ontoerekeningsvatbaar
08. Allemaal Anders
09. Verbaal Geweldig
10. Geboren & Getogen
11. Wat Is Je Naam?
12. Vrijestijlsessie 55.5
13. Nostalgie
14. Wat Je Wil

Geplaatst door bowie op 2 mei 2005