Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: Magnificent City vond ik een allerminst indrukwekkend album. Waar het precies aan lag durf ik niet te zeggen, maar het geheel was nogal mat en maakte nergens indruk. RJD2 is al lange tijd een producer die me zeer zeker kon bekoren, dus dan ga je de oorzaak al snel zoeken bij Aceyalone die me nooit echt heeft kunnen interesseren. Ondanks dat Aceyalone best slim overkomt en redelijk wat diepgang in zijn teksten stopt, klinkt het me altijd net iets te betweterig.
Nu dus de kans voor RJD2 om te bewijzen dat het niet aan de beats lag dat het album niet aansloeg. Verrassingen zijn er weinig te vinden op het album. De beats zijn precies hetzelfde als op het originele album. Het is bijzonder om te horen dat het falen van Magnificent City meer bij Aceyalone ligt dan voorheen gedacht. De beats konden me bij het beluisteren evenmin boeien als de teksten. Toch zijn vooral de minder boeiende tracks van het origineel juist het gedeelte dat de instrumentals de moeite waard maken. Deze hebben geen last van saaie raps en irritante refreintjes en komen op zichzelf staand een stuk beter uit de verf.
De diepgang van RJ’s soloplaten hebben de Magnificent City Instrumentals nergens, het zijn duidelijk beats die bedoeld zijn om op te rappen. De muziek is veel conventioneler en minder muzikaal als Deadringer en Since We Last Spoke. Logisch ook, aangezien er bij rapnummers uiteraard meer songstructuur hoort te zitten dan instrumentale muziek. Dit zorgt er wel voor dat de meeste nummers wel enigszins gaan vervelen na een paar minuten. Zo klinkt Cornbread, Eddy and Me echt heel goed, maar op een gegeven moment ga je toch zitten wachten op het moment dat er iemand overheen gaat rappen. Wel gebruikt RJD2 meer filmische geluiden die de nummers net wat voller doen klinken dan de gemiddelde nummers die RJD2 voor rappers maakt.
In een normale situatie zou ik mensen altijd afraden om los een album met instrumentals aan te schaffen. In dit geval zou ik echter eerder de instrumentale versie aanraden. En de echte verzamelaars doen er zeker niet verkeerd aan om deze versie aan te schaffen als ze het origineel al hebben, want RJD2 heeft er zonder Aceyalone uiteindelijk een prima muziekje voor op de achtergrond aan overgehouden.
Tracklist:
01. All For U
02. Fire
03. Cornbread, Eddy And Me
04. Mooore
05. Supahero
06. High Lights
07. Disconnected
08. Caged Bird
09. Solomon Jones
10. A Sunday Mystery
11. Junior
12. Heaven
13. Here & Now
14. A Beautiful Mine
Meer info: http://www.rjd2site.com
