Wat dat is, is simpelweg het brengen van vernieuwing zonder daar concessies mee bij in te sluiten of op los te laten. De artistieke route en creatieve formules waren er namelijk al, maar kende nog geen fysieke tastbaarheid, tot heden. Dat Nijmeegse Modo met welgeteld 19 nummers volstaat met desbestreffende uitlatingen kan een gevaar zijn voor overdosis aan nieuwigheid, vooral gezien het feit dat het maar twee gastbijdrages kent. Gelukkig redden de MC’s zich door hun excentrieke teksten en buitenissige invalshoeken. Dit vergt van de luisteraar soms meer verdieping in zowel de lyrics als de science-fiction achtig aandoende beats uit de koker van producer Nikes.
Geen kant en klare koek dus, maar des te meer interessant in zijn totaliteit door juist niet mee te gaan met de grote stroming succesformules die (NL) hiphop kent. Nee, Zo Moeilijk doet niet iets dat nog nooit gedaan is, dat zou alles iets té veel eer aandoen. Ja, Zo Moeilijk doet wel wat zij willen en dat kunstzinnige springt er gewoonweg uit. Een van Rosco’s solonummers, dat tevens de titel van het album draagt, knalt er onmiddelijk na de intro in en arrangeert alsmede de setting voor de gehele CD.
Opvallend of eigenaardig genoeg gaat vernieuwing ook wel eens vervelen wanneer er steeds uit hetzelfde vaatje wordt getapt en er, wanneer puntje bij paaltje komt, weinig concreets wordt verteld. De electronisch aandoende beats van Nikes brullen erom zorgvuldig te worden ingekleurd door de aanwezige vocale ondersteuning van Nosa & Rosco. Deze passen met hun hardhoofdige rijmschema’s en tekstueel vagelijke gelijkenissen meer dan goed op de producer zijn beats. Toch zou dit alles nóg beter uit de verf komen wanneer er meer onderwerpsgericht tracks worden gemaakt, zoals het geval is bij Croy, een ware verademing in een oase van voorgaand nietszeggende creativiteit. Wanneer die creativiteit gecombineerd wordt met een onderwerp zorgt dit dus voor juweeltjes van tracks.
Mede daardoor vallen ook 1977, Naomi, Slaapwandelen en Stoere Bink op tussen de rest van de nummers op deze plaat. Dit maakt ongeveer één derde van Nijmeegse Modo onderwerpsgericht, wat toch zeker wel de helft had mogen zijn. Natuurlijk zijn nummers als De Reünie en Controle ook lekker om te horen, vooral omdat het anders klinkt dan je dagelijkse dosis voorgeschotelde hiphop. Toch is een overdosis buitensporige uitspattingen van Nosa & Rosco ook niet goed voor het luisterend oor en dit kan liggen aan de hoeveelheid tracks of de volgorde waarin de tracks zijn gezet op het album.
Gezegd moet worden dat Zo Moeilijk eigen baas is in een hiphopcultuur vol schapengedrag, en dit maakt de groep tot iets moois waardoor Nijmeegse Modo geheel respectabel op een eigen level staat. De stempel is gezet en voor sommigen zal dit een brandmerk zijn, en wanneer de groep hun artistieke kunnen ontwikkelt en opschroeft naar een hoger level is dit alleen maar verdienstelijk te noemen voor de Nederlandse hiphop.
Tracklist:
01. Intro
02. Nijmeegse Modo
03. Hibi
04. Stilte Voor De Storm
05. Was Me Naam
06. Eddie Ruys (Skit)
07. Tjek Me
08. Croy
09. De Reünie
10. Nachtwakers Ft. Rico & Sticks
11. 1977
12. Naomi
13. Slaapwandelen
14. Pioniers
15. Link Up Ft. CB
16. Controle
17. Stoere Bink
18. Roffe Rockers
19. Klappenvanger
