Zion I en Souls of Mischief

Rechtstreeks uit het westen van de Verenigde Staten naar ons op dit moment wel heel koude kikkerlandje: Zion I en Souls of Mischief. Zouden deze twee groepen de temperatuur in de Tivoli tot zomerse hoogtes kunnen brengen?

Buiten is het flink koud, maar in het bar/garderobe gedeelte van Tivoli de Helling in Utrecht staat de verwarming hoog aan. Er hangt een gezellige drukte van hiphopfans die langskomen voor de line-up van vanavond: Zion I en de Souls of Mischief. Verrassend op tijd, slechts een kwartier na de begintijd op de flyer, wordt de eerste act aangekondigd. Mensen snellen zich de zaal in want Zion I (bijgestaan door Deuce Eclipse) betreedt voor de eerste keer een Nederlands podium. Het duo uit Oakland (plus de extra MC uit San Francisco) had last van een moeilijke start. Het publiek kwam rechtstreeks uit de lobby en was helemaal nog niet opgewarmd en vragen om reactie uit de crowd werden nauwelijks beantwoord. Het was duidelijk te merken dat ze hun eerste show in Nederland niet wilden laten floppen en langzaam maar zeker wist het trio het publiek mee te slepen met vette freesyles, een actieve performance en het creëren van een goede sfeer. Er ontstonden lekkere moshpits, er werd meegeschreeuwd, de Tivoli kwam weer los als vanouds. De stem van Zion (overigens optredend op zijn sokken) was duidelijk de uitschieter, duidelijk te verstaan en ligt goed in het gehoor. DJ/producer Amp Live zorgde voor de instrumentals en maakte op zijn meegenomen sampler ter plekke de (overigens vrij simpele en vooral uit drums bestaande) beats. De zaal was heerlijk opgewarmd, tijd voor Souls of Mischief.

Tajai, Opio, Phesto en A-Plus: Souls of Mischief. Het kwartet maakte dankbaar gebruik van de opwarming van Zion I en knalde er meteen in. Na enkele tracks greep Tajai een bierblikje om deze flink schuddend over het publiek te legen terwijl hij zo actief op en neer sprong dat zijn sleutels uit zijn zak vielen. Helaas was hierna het hoogtepunt al bereikt. Het was duidelijk te merken aan de Souls dat het de een na laatste show van de tour was, de sleur zat er aardig in. Phesto en vooral A-Plus bleven nogal op de achtergrond en het was aan Tajai en Opio om de show nog enigszins te redden, iets waar Tajai (die me op het podium een beetje aan Chali 2Na van Jurassic 5 doet denken) minder moeite mee had dan Opio. Het geluid was echter een stuk minder dan bij Zion I, de stemmen van het viertal kwamen niet altijd even duidelijk over. Leuk moment was het dansje dat zoveel inhield als links of rechts opspringen op een been waaraan een gedeelte van de zaal graag aan meedeed. De set bestond uit zowel oude als nieuwe tracks van SoM en Hieroglyphics albums en de soloprojecten, maar wist als geheel niet te overtuigen. Pas rond de afsluiter ’93 Till Infinity" ging het publiek weer echt los.

Beide optredens hadden helaas last van een vrij strak tijdschema, na ongeveer drie kwartier per show zat het er al weer op en werd de vloer van de Tivoli gevuld met liefhebbers voor het opvolgende urbanfeestje. De strakke tijdsplanning zorgde ervoor dat veel fans die bekend zijn met het overbekende feit dat hiphopparties altijd te laat beginnen te laat binnenkwamen waardoor ze het beste gedeelte van de show (Zion I) moesten missen. Samengevat: Zion I gaf een goede show, de Souls gingen iets teveel op de automatische piloot op deze vrij korte avond.

Fixtures:
Hoogtepunt: Zion I
Dieptepunt: De duur van het geheel
Bier: 2 euro
WC: gratis
Garderobe: 1 euro
Merchandise: Wat cd’s en shirts en zelfs een sweater (enkel in de wat kleinere maten)
Fotograferen: Ja
Geluid: Zion I: Ok Souls of Mischief: Matig
Bezoekers: Bijna helemaal uitverkocht
Damage: 12,50 euro
Cijfer: 6,5

Geplaatst door bowie op 5 februari 2006